Ζήσης Γουδεσίδης
Επιμέλεια: Κώστας Σαμαρτζίδης
ΜΕΡΟΣ Χ
Κατά τη χρονική περίοδο, Νοέμβριος 1950-Ιούλιος 1951, εκτός από τους αγώνες του πρωταθλήματος, η Δόξα πραγματοποίησε και αρκετούς φιλικούς αγώνες, με ομάδες των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, αλλά και διεθνείς.
► Την 1/1/1951 με την Αυστριακή ΝΙΚΟΛΣΟΝ, ομάδα της Βιέννης: 0-2
► Στις 2/3/1951, με την ομάδα της Ανωτάτης Εμπορικής και Οικονομικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως που απαρτιζόταν από στελέχη των ομάδων, Μπεϊκόζ – Γαλατά – Σεράϊ, Βέφα, Περασπόρ και Αντάν.
► Στις 11/3/1951, με την ομάδα της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης (2-2). Στο παιχνίδι αυτό η Δόξα χρησιμοποίησε αρκετούς παίκτες της Β’ ομάδας.
► Την 30/4/1951, με την Αθηναϊκή ομάδα του ΑΠΟΛΛΩΝΑ (0-0).
► Στις 21/5/1951, με την Αυστριακή ομάδα ΓΚΡΑΤΣ (2-0).
Ας θυμηθούμε τέλος και τους κρίσιμους αγώνες για το Κύπελλο Ελλάδος, της περιόδου, 1950-51.
► Στις 22/11/1950, στην Καβάλα, με τους ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ (2-2).
► Στις 26/11/1950, στη Δράμα, επαναληπτικός αγώνας με ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ (5-2).
► Στις 3/12/1950, με την ΑΕΚ στην Καβάλα (0-1).
► Στις 17/12/1950, στη Δράμα με τον ΗΡΑΚΛΗ ΣΕΡΡΩΝ (0-0).
► Στις 3/1/1951, στις Σέρρες, επαναληπτικός με ΗΡΑΚΛΗ ΣΕΡΡΩΝ (1-4).
► Τέλος στις 6/1/1951, με την ΕΛΠΙΔΑ η οποία μας απέκλεισε από το κύπελλο με ένα γκολ.
► 14η Οκτωβρίου 1951:
ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ Δ.Σ.
Από τη Γενική Συνέλευση των τακτικών μελών της Δόξας, που πραγματοποιήθηκε κατά την ημερομηνία αυτή, εξελέγησαν τα νέα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο στη συνέχεια καταρτίστηκε σε σώμα, ως ακολούθως: Πρόεδρος: Β. Κουρμπέτης, Αντιπρόεδροι:
Β. Σούλης και Α. Ιωσηφίδης, Γενικός Γραμματέας: Γ. Συμεωνίδης, Ειδικός Γραμματέας: Π. Καραβαγγέλης, Ταμίας: Αϊφαδατζής, Έφορος Αθλητισμού: Ε. Τραϊκίδης, Έφορος Ποδοσφαίρου: Α. Παπαδόπουλος, Έφορος Σταδίου και Υλικού: Σ. Παπακυριακού, Βοηθός Ταμείου: Ι. Κτενάς και Σύμβουλοι: Γ. Δαδάκης, Χ. Χαρμούσης, Ν. Γραμμενίδης και Κ. Βαδράτσικας. Για την Εφορευτική Επιτροπή οι: Π. Σκλάβης, Τσιμίδης και Αναγνώστου.
► 4η Νοεμβρίου 1951:
ΔΟΞΑ-ΝΤΕΜΙΡ-ΣΠΟΡ: 1-3
Την πρωτομηνιά του Νοεμβρίου ημέρα Πέμπτη, του 1951, έφθασαν στο σιδηροδρομικό σταθμό Δράμας, οι ποδοσφαιριστές της Τουρκικής ομάδας Ντεμίρ Σπορ. Τους υποδέχθηκαν ο Γ. Γραμματέας του Δήμου, Γ. Αθανασιάδης, ο Πρόεδρος της Δόξας Β. Κουρμπέτης και αρκετοί φίλαθλοι, οι οποίοι τους πρόσφεραν ωραίες ανθοδέσμες. Μετά από την υποδοχή, επιβιβάσθηκαν σε αυτοκίνητα που τους μετέφερε στο επί της οδού Καραϊσκάκη Ξενοδοχείο «Η Νέα Ζωή» του κ. Τασκονίδη, όπου και κατέλυσαν.
Το πρωί της Παρασκευής, η τουρκική ομάδα προπονήθηκε στο Εθνικό Στάδιο και στη συνέχεια μετέβη στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, όπου κατέθεσε στεφάνι.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ταξίδευσαν στην Καβάλα για περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης.
Την Κυριακή το απόγευμα, σε ένα Εθνικό Στάδιο της Δράμας που έχει κατακλεισθεί από χιλιάδες φιλάθλους, εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο οι δύο ομάδες υπό τους ήχους της φιλαρμονικής του Δήμου και παρελαύνουν μπροστά από τους επισήμους, μεταξύ των οποίων και ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή. Προηγείται η Τουρκική ομάδα, η οποία κρατάει την Ελληνική σημαία ακολουθούμενη από τη Δόξα με την Τουρκική σημαία, ενώ οι φίλαθλοι στις κερκίδες χειροκροτούν παρατεταμένα. Η φιλαρμονική ανακρούει τους Εθνικούς Ύμνους των δύο χωρών, ακολουθούν προσφωνήσεις, ανταλλάσσονται αναμνηστικά λάβαρα και ακολουθεί ο αγώνας.
Αρχικά η υπεροχή δεν γέρνει προς καμία από τις δύο ομάδες που αγωνίζονται, σύντομα όμως η τουρκική ομάδα πετυχαίνει το πρώτο γκολ, από θέση φάουλ, ήδη στο 6ο λεπτό, το οποίο ανταποδίδει η Δόξα με τον Κουϊρουκίδη, μετά από πάσα του Καλαϊτζίδη. Στη συνέχεια, στο 38ο λεπτό, ο διαιτητής καταλογίζει πέναλτι σε βάρος της Δόξας που εκτελείται εύστοχα και έτσι το σκορ γίνεται 2-1 υπέρ της Ντεμίρ Σπορ, για να λήξει με αυτό το αποτέλεσμα το Α΄ ημίχρονο.
Στο Β’ ημίχρονο οι ομάδες αγωνίζονται με πείσμα για να αλλάξουν προς όφελος τους το αποτέλεσμα, πράγμα όμως που το πετυχαίνει μόνο η τουρκική ομάδα, σημειώνοντας το τρίτο της τέρμα εις βάρος της Δόξας στο 39ο λεπτό, γράφοντας έτσι και το τελικό: ΔΟΞΑ-ΝΤΕΜΙΡ ΣΠΟΡ: 1-3.
Την επομένη ημέρα η τουρκική ομάδα αναχώρησε σιδηροδρομικώς για την Κωνσταντινούπολη. Στο σταθμό, πολλοί φίλαθλοι τους αποχαιρέτησαν, ευχόμενοι «καλό τους ταξίδι».
Η Δόξα αγωνίσθηκε σε αυτή την συνάντηση με την ακόλουθη σύνθεση: Ζ. Γουδεσίδης, Μ. Τόλιος, Ν. Νικολαΐδης, Θ. Ιγνατίου, Π. Παναγιωτίδης, Θ. Γκιουζέλης, Β. Πανταζής, Β. Καραλάζος, Χ. Κουϊρουκίδης, Β. Καλαϊτζίδης, Δ. Λαζαρίδης με αναπληρωματικούς τους: Α. Γεωργιάδη, Μούτσιο, και Ε. Σαμλίδη.
► 18η Νοεμβρίου 1951:
ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ-ΔΟΞΑ: 1-3
Ο αγώνας διεξήχθη στην Καβάλα, στο Δημοτικό στάδιο για το Κύπελλο Ελλάδος και στον οποίο μετά από ένα θεαματικό και γρήγορο παιχνίδι, η Δόξα απέκλεισε τον Ηρακλή. Στον αγώνα διαιτήτευσε ο Ιωαννίδης.
Κατά τα πρώτα λεπτά του αγώνα η μάχη ήταν αμφίρροπη και μέχρι το 24ο λεπτό εκτελούνται μερικά φάουλ και κόρνερ, χωρίς να αποδώσουν γκολ. Στο 25ο λεπτό, ο Καλαϊτζίδης σκοράρει επιτέλους το πρώτο τέρμα για τη Δόξα, το οποίο διπλασιάζει μετά από 2 λεπτά ο Στεφανίδης. Σκορ: Ηρακλής-Δόξα: 0-2. Με αυτό το αποτέλεσμα θα κυλίσει ο υπόλοιπος χρόνος του Α’ ημιχρόνου.
Στην επανάληψη, ο Μάρκος του Ηρακλέους, έτοιμος να επιτύχει γκολ, ανατρέπεται κερδίζοντας πέναλτι, το οποίο εκτελεί ο ίδιος σημειώνοντας το πρώτο γκολ της ομάδας του: Ηρακλής-Δόξα: 1-2. Στη συνέχεια του αγώνα, χάνονται δύο βέβαια τέρματα, από ένα για κάθε ομάδα. Στο 42ο λεπτό, σαν επακόλουθο εκπληκτικών συνδυασμών της «τριπλέτας» Καραλάζου, Κουϊρουκίδη[19], Καλαϊτζίδη, ο τελευταίος σκοράρει το τρίτο γκολ για τη Δόξα και αμέσως μετά από αυτή την επιτυχία, ο Κουϊρουκίδης χάνει βέβαιο γκολ και έτσι έρχεται η λήξη του αγώνα που βρίσκει νικήτρια τη Δόξα με το αποτέλεσμα: Ηρακλής-Δόξα: 1-3.
► 21η Οκτωβρίου 1951:
ΔΟΞΑ-Α.Ε.ΚΥΡΓΙΩΝ: 6-0
Ένα μήνα περίπου πριν από αυτό τον αγώνα της Δόξας στην Καβάλα, είχε προηγηθεί ο αγώνας της με την Α.Ε.Κυργίων για το Κύπελλο Ελλάδος, την οποία και απέκλεισε, με το ευρύ σκορ: 6-0.
►25η Νοεμβρίου 1951:
ΔΟΞΑ-ΕΛΠΙΣ: 2-0.
Έκτακτο δελτίο θύελλας για την πόλη της Δράμας. Αιτία, ο αγώνας που έχει ορισθεί αυτή την Κυριακή για το Κύπελλο Ελλάδας, μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων από της ίδρυσής τους σωματείων, Δόξας και Ελπίδας. Ο προαιώνιος αγώνας μεταξύ, γάτας και σκύλου.
Όλη την εβδομάδα, οι φίλαθλοι της πόλης, χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα που είναι έτοιμα για πόλεμο, φιλονικούν μεταξύ τους, κάνουν αναλύσεις και προγνώσεις για το αποτέλεσμα, βάζουν στοιχήματα, ενώ τα πειράγματα δίνουν και παίρνουν, με πάθος και φανατισμό.
Κατά τους αγώνες αυτούς μεταξύ των δύο ισχυρών ομάδων της πόλης, λόγω του υπερβολικού φανατισμού που κυρίευε τους οπαδούς, υπήρχε προβληματισμός στην Αστυνομία. Παλαιότερα, τους πολύ θερμόαιμους, η αστυνομία τους έκλεινε στο κρατητήριο, πριν από τον αγώνα, αφήνοντάς τους ελεύθερους μετά τη λήξη του. Τώρα, οι κερκίδες χωρίζονται στα δύο, στο ένα τμήμα οι Δοξαίοι και στο άλλο οι της Ελπίδας.
Απόγευμα Κυριακής, το Εθνικό στάδιο έχει κατακλυσθεί από νωρίς από 5.000 φιλάθλους, μεταξύ των οποίων και πάρα πολλοί από ήρθαν από τα γύρω χωριά του Νομού.
Διαιτητής για τον αγώνα, ορίσθηκε ο κ. Ιωαννίδης. Με την έναρξη, ένα σουτ του Καραλάζου από εκτέλεση φάουλ και ένα άλλο από το Λαζαρίδη, εξουδετερώνονται από τον Κίμωνα Θεοδωρόπουλο, τερματοφύλακα της Ελπίδας. Στη συνέχεια, δύο σουτ, των Γερμαντζίδη και Κοκκινίδη της Ελπίδας, εξουδετερώνονται από τον τερματοφύλακα της Δόξας. Από το 6ο λεπτό μέχρι και το 16ο, υπερέχει η Ελπίς. Ακολουθούν δύο επιθετικές κάθοδοι και από τις δύο ομάδες με ισάριθμα σουτ, που δίνουν την ευκαιρία να διακριθούν οι δύο τερματοφύλακες οι οποίοι τα εξουδετερώνουν. Από το 21ο λεπτό, ο αγώνας είναι αμφίρροπος και χωρίς αποτέλεσμα. Στο 43ο λεπτό τραυματίζεται ο Νικολαΐδης από το Ρεκάρη της Ελπίδας και αποχωρεί. Η Δόξα αγωνίζεται πια με δέκα παίκτες μέχρι τη λήξη του Α’ ημιχρόνου, που βρίσκει τις δύο ομάδες ισόπαλες (0-0).
Στο Β’ ημίχρονο, επανέρχεται ο Νικολαΐδης, στον οποίο εν τω μεταξύ έχουν παρασχεθεί οι απαραίτητες πρώτες βοήθειες. Δύο βολίδες του Καραλάζου στο 1ο και το 7ο λεπτό, δεν αποφέρουν το ποθούμενο γκολ. Στο 19ο λεπτό φάουλ υπέρ της Ελπίδας πάνω στην επανορθωτική γραμμή αποκρούεται από τον τερματοφύλακα της Δόξας, ακολουθεί μια «κεφαλιά» του Γερμαντζίδη στο «γάμμα» την οποία αποκρούει επίσης με ωραιότατη εκτίναξη ο τερματοφύλακα της Δόξας, που αποθεώνεται από τους Δοξαίους. Από αυτό το σημείο και μέχρι το 24ο λεπτό, η μπάλα πηγαινοέρχεται από τη μια εστία στην άλλη, με την Ελπίδα να υπερέχει και την αγωνία των Δοξαίων να κορυφώνεται.
Σε μία όμως ξαφνική αντεπίθεση των κυνηγών της Δόξας, μία καλοτραβηγμένη σέντρα του Λαζαρίδη και ένα «πλασαριστό» σουτ του Κουϊρουκίδη, η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα του Θεοδωρόπουλου, παρά την απέλπιδα προσπάθειά του. Δόξα- Ελπίς: 1-0. Η κερκίδα σείεται. Ανοίγονται πελώρια πανό: «ΖΉΤΩ ΟΙ ΛΕΒΈΝΤΕΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ», «Η ΔΟΞΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ» και άλλα. Παραλήρημα της κερκίδας: Κουδούνια, ροκάνες και χειροκροτήματα.
Μετά από αυτή την επιτυχία, δεν ξέρω γιατί, όλοι οι παίκτες μας, δημιούργησαν ένα αμυντικό τείχος στο μισό γήπεδο, με αποτέλεσμα όλοι οι παίκτες της Ελπίδας, επιθετικοί και αμυντικοί να εγκατασταθούν στην περιοχή μας. Ακόμη και ο Θεοδωρόπουλος άφησε την εστία του, στην προσπάθεια της Ελπίδας για ισοφάριση. Οι παίκτες της Δόξας αμύνονται με νύχια και δόντια. Στο 42ο λεπτό, ο Γερμαντζίδης πιάνει υπέροχη «κεφαλιά», η μπάλα κατευθύνεται στα δίχτυα της Δόξας, αυτή όμως χτυπά στην οριζόντια δοκό και εξοστρακίζεται. Άουτ, προς μεγάλη απογοήτευση των Ελπιδαίων. Απομένουν δύο μαρτυρικά λεπτά, έτσι όπως εξελίσσεται ο αγώνα, όλων των Δοξαίων τα μάτια είναι καρφωμένα στα ρολόγια τους. Στο 44ο λεπτό, η Δόξα πολιορκεί για τελευταία φορά την εστία της Ελπίδας. Είναι μία κάθοδος του Κουϊρουκίδη, ο οποίος μεταβιβάζει τη μπάλα στον Καλαϊτζίδη και αυτός με ένα ευθύβολο σουτ, τη στέλνει στην εγκαταλελειμμένη εστία της Ελπίδας γράφοντας το τελικό Δόξα-Ελπίς: 2-0. Λήξη μίας ακόμη τιτανομαχίας.
Ήταν ένας ζωηρός και χωρίς επεισόδια αγώνας και ο πρώτος στον οποίο η Δόξα απέκλεισε από το Κύπελλο την Ελπίδα. Δικαιολογημένη λοιπόν η χαρά των Δοξαίων, οι πανηγυρισμοί στους δρόμους και κέντρα διασκέδασης μετά από τη λήξη του.
Τη Δευτέρα, η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Ο ΑΘΛΗΤΗΣ». γράφει στην πρώτη του σελίδα, από τη μια άκρη μέχρι την άλλη, με κεφαλαία γράμματα: «Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΟΝ ΝΙΚΗΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ, ΒΑΔΙΖΕΙ ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟΝ».
Και στη δεύτερη σειρά, με μικρότερα γράμματα: «ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟΝ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ».
Η προφητεία αυτή της εφημερίδας, όπως αποδείχθηκε από τα παιχνίδια που ακολούθησαν, βγήκε αληθινή.
► 16η Δεκεμβρίου 1951:
ΔΟΞΑ-ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ: 9-0
Άλλος ένας αγώνας Κυπέλλου, με έναν ακόμη Ηρακλή, πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό στάδιο. Όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν αγώνας επίδειξης τέχνης από τους Μαυραετούς.
Στο Α’ ημίχρονο άντεξαν κατά κάποιο τρόπο, αφού δέχθηκαν μόνο δύο τέρματα, στην επανάληψη όμως, παραδόθηκαν άνευ όρων στην υπεροχή της Δόξας η οποία απέφερε άλλα επτά γκολ, για να λήξει ο αγώνας με το μεγάλο σκορ: Δόξα-Ηρακλής: 9-0.
Αργότερα, στο δρόμο της Δόξας εμφανίσθηκε και άλλος Ηρακλής αυτός της Θεσσαλονίκης. Ήταν φαίνεται γραπτό, να παλεύουν οι ημίθεοι της Δόξας με ημιθέους.
► 23η Δεκεμβρίου 1951:
ΔΟΞΑ-ΑΟΥΣΤΡΙΑ ΓΚΡΑΤΣ: 4-1
Μέρες γιορτών, μέρες Χριστουγέννων στη Δράμα. Οι Αυστριακοί επανέρχονται στη Δράμα.
Ίσως με την κρυφή σκέψη να πάρουν πίσω το αίμα τους. Αλλά φευ, αυτό το χατίρι δεν θα τους το κάνει η Δόξα.
Σάββατο, 28η Δεκεμβρίου, άφιξη των Αυστριακών στην πλατεία Ελευθερίας, όπου τους υποδέχονται οι φίλαθλοι της πόλης. Η Δόξα τους προσφέρει ένα μικρό άγαλμα ευζώνου και στη συνέχεια τους δεξιώνεται προσφέροντας κονιάκ, στο Ζαχαροπλαστείο της πλατείας του κ. Κόντη.
Απόγευμα Κυριακής, προ παραμονή Χριστουγέννων και το Εθνικό στάδιο είναι ασφυκτικά γεμάτο από τους Δραμινούς και όχι μόνο φιλάθλους. Έχουν συρρεύσει φίλαθλοι από τις γύρω πόλεις και χωριά και όλοι μαζί διψούν για θέαμα, τέχνη, δύναμη και νίκη του Ελληνικού ποδοσφαίρου, κάτι που τους υπόσχεται η Θρυλική Δόξα.
Διαιτητής του αγώνα ορίσθηκε ο κ. Βασιάδης, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής των Φιλίππων Καβάλας. Με το σφύριγμά του, εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες των δύο ομάδων κάτω από τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα των θεατών.
Την ομάδα της Δόξας σε αυτό τον αγώνα απαρτίζουν οι ποδοσφαιριστές: Ζ. Γουδεσίδης, Π. Γρηγοριάδης, Ν. Νικολαΐδης, Μ. Τόλιος, Δ. Παναγιωτίδης, Θ. Ιγνατίου, Δ. Καλαϊτζίδης, και Β. Πανταζής, με αναπληρωματικούς, τους: Π. Μποϊντάρη, Θρ. Γκιουζέλη, Αντώνη Γεωργιάδη και Μούτσιο.
Από τα πρώτα ήδη λεπτά του αγώνα, η Δόξα επιβάλλει το παιχνίδι της και σε μια θυελλώδη κάθοδο από τις πολλές της επιθέσεις, ένα ισχυρό σουτ στο τέταρτο λεπτό, που φεύγει από τα πόδια του Καραλάζου «καρφώνεται» στα δίχτυα των Αυστριακών, γράφοντας το Δόξα-Αούστρια: 1-0.
Δεν πέρασαν ούτε δέκα λεπτά, όταν στο 17ο λεπτό, ο ίδιος πάλι παίκτης επιτυγχάνει και δεύτερο τέρμα. Δόξα-Αούστρια: 2-0.
Μετά την επιτυχία και αυτού του τέρματος, οι Αυστριακοί πραγματοποιούν σποραδικές καθόδους και σε ένα τεχνικό συνδυασμό τους, ο μέσος αριστερά τους κάνει ένα επικίνδυνο σουτ το οποίο εξουδετερώνει μπλοκάροντας τη μπάλα, ο τερματοφύλακας της Δόξας.
Στο 25ο λεπτό, ο μέσος των φιλοξενουμένων σουτάρει προ κενής εστίας άουτ.
Προς το τέλος του Α’ ημιχρόνου, ο διαιτητής σφυρίζει φάουλ, έξω από τη μεγάλη περιοχή των Αυστριακών. Την εκτέλεσή του αναλαμβάνει ο Παναγιωτίδης, το σουτ αποκρούεται, η μπάλα επανέρχεται στον ίδιο παίκτη, ο οποίος αυτή τη φορά ευστοχεί, σημειώνοντας το τρίτο τέρμα στο 34ο λεπτό. Δόξα-Αούστρια: 3-0.
Με αυτό το αποτέλεσμα και τη Δόξα να υπερέχει, λήγει και το Α΄ημίχρονο.
Στο Β’ ημίχρονο, η Δόξα πραγματοποίησε δύο αλλαγές. Τερματοφύλακας τοποθετήθηκε ο Π. Μποϊντάρης και στα τελευταία λεπτά του αγώνα ο Μούτσιος στη θέση του Καλαϊτζίδη.
Από την αρχή της επανάληψης, οι Αυστριακοί πιέζουν την εστία της Δόξας και κατορθώνουν τελικά μετά από μια καλοτραβηγμένη σέντρα του έξω αριστερά να επιτύχουν το μοναδικό τους τέρμα, που το επέτυχε ο μέσα δεξιά στο 15ο λεπτό. Δόξα-Αούστρια: 3-1.
Το παιχνίδι συνεχίζεται με εναλλασσόμενες φάσεις μπροστά στις δύο εστίες.
Σε μια κάθοδο της Δόξας, ο Καλαϊτζίδης στο 20ο λεπτό, σημειώνει με ισχυρό σουτ το τελευταίο γκολ του αγώνα: Δόξα-Αούστρια: 4-1.
Σε μια κάθοδο των Αυστριακών, στο 43ο λεπτό, ο τερματοφύλακας της Δόξας, σώζει από παραβίαση την εστία του και στο αμέσως επόμενο λεπτό ο Μούτσιος προ κενής εστίας των Αυστριακών σουτάρει άουτ. Με αυτή τη φάση ο αγώνας λήγει, βρίσκοντας τη Δόξα νικήτρια και τους φιλάθλους χαρούμενους και ευτυχισμένους που απόλαυσαν ένα τεχνικό και γεμάτο συγκινήσεις αγώνα.
Η Δόξα με τη νίκη της αυτή, απέδειξε ότι είναι μια από τις καλύτερες ομάδες της Β. Ελλάδας. Αυτό το επιβεβαιώνει και το αποτέλεσμα της επόμενης ημέρας στην Καβάλα. ΑΕΚ ΚΑΒΑΛΑΣ-ΑΟΥΣΤΡΙΑ: 2-9.
Μετά τη νίκη μας αυτή, το Δ.Σ. αποφάσισε, αντί για το καθιερωμένο έπαθλο κάθε νικηφόρου μας αγώνα, που ήταν μια πάστα, να μας προσφέρει κάτι διαφορετικό. Με κάλεσε μετά τον αγώνα ο Ταμίας του συλλόγου κ. Κυριαζόπουλης και μου έδωσε χρήματα, δεν θυμάμαι πόσα, για να διασκεδάσουμε με τους Αυστριακούς. Αυτό γινόταν για πρώτη φορά.
Το βράδυ, όλη η ομάδα, μαζί με τις ντάμες μας, όσοι βέβαια από εμάς είχαν ντάμα, παραλάβαμε τους Αυστριακούς από το Ξενοδοχείο τους και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε στο χορευτικό κέντρο «Σπηλιά», που στεγαζόταν στο 2ο όροφο ενός παλιού καπνομάγαζου, στη διασταύρωση των οδών Λαμπριανίδου και Άρμεν, εκεί που τώρα βρίσκεται το υποκατάστημα της EUROBANK.
Η μουσική χάιδευε τα αυτιά μας, οι θαμώνες χόρευαν και εμείς μαζί τους, τα ποτήρια της μπύρας έρχονταν γεμάτα και έφευγαν άδεια και ο λογαριασμός της παρέας ανέβαινε συνεχώς. Κάποια στιγμή, συνειδητοποιώντας ότι η κατανάλωση ποτών υπερβαίνει το ποσό που μου διέθεσε ο κ. Κυριαζόπουλος, ειδοποιώ τους συμπαίκτες μου «παιδιά, μη πίνετε άλλες μπύρες, τα χρήματα που μας έδωσε ο σύλλογος δε βλέπω να φθάνουν». Όμως οι Αυστριακοί, όλο «τσίαρς» και πάλι «τσίαρς» και το δικό μου μάτι, συνεχώς στο μπλοκάκι με το λογαριασμό, που συνεχώς μεγάλωνε παρακολουθούμενος από την αυξανόμενη στενοχώρια μου. Όταν τελικά αποφασίσθηκε να φύγουμε, ότι είχαμε και δεν είχαμε έκαστος το ακουμπήσαμε στο τραπέζι, πληρώσαμε, χαιρετίσαμε τους Αυστριακούς, τους ευχηθήκαμε καλό ταξίδι και να μας ξανάρθουν.
Παραπομπές
[19] Ο ΛΑΜΠΗΣ ΚΟΥΪΡΟΥΚΙΔΗΣ, ένας σπουδαίος σέντερ φορ της Δόξας Δράμας, που αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ το 1952, με επεισοδιακό τρόπο. Ο ΠΑΟΚ τον πήρε μέσα από τα χέρια του Παναθηναϊκού κι επειδή η Δόξα δεν έδινε την έγκρισή της για τη μεταγραφή, ο Κουϊρουκίδης υπέγραψε δελτίο στον ΠΑΟΚ, αλλά τιμωρήθηκε με ένα χρόνο αποκλεισμό. Στην Τούμπα έμεινε μέχρι το 1960 και σε επτά χρόνια, σκόραρε 91 φορές, αριθμός εκπληκτικός για την εποχή.
