Ζήσης Γουδεσίδης
Επιμέλεια: Κώστας Σαμαρτζίδης
ΜΕΡΟΣ XΙ
Την επομένη, σαν ο αρχηγός που ήμουν της ομάδας, πήγα στον Ταμεία του συλλόγου, στο τυπογραφείο του και του ζητώ να μας δώσει τα πρόσθετα χρήματα που πληρώσαμε εξ ιδίων.
Η απάντησή του όμως ήταν ξερή «ο σύλλογος, αυτά μπορούσε, αυτά σας έδωσε, ας προσέχατε να μη τα ξεπεράσετε». Η απάντησή μου «Ναι, αλλά δεν ήμασταν μόνοι, μας δώσατε και μία ομάδα Αυστριακών». Εκεί έληξε και η συζήτηση. Δεν αντιδράσαμε, δεν κάναμε ανταρσία. Η αγάπη για την Δόξα μας δεν μας επέτρεπε περαιτέρω κουβέντες.
Γι’ αυτή την επιτυχία μας, οι εφημερίδες, τοπικές και του κέντρου, γράψανε ύμνους. Ενδεικτικά πιο κάτω, παραθέτω μερικά σχόλια:
● Ο «ΑΘΛΗΤΗΣ» Θεσσαλονίκης, της 24/12/1951, γράφει στην πρώτη του σελίδα, με μεγάλα και υπογραμμισμένα με κόκκινο μελάνι: «Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΟΥΣΤΡΙΑ (ΓΚΡΑΤΣ) ΜΕ 4-1» και πιο κάτω με μικρότερα αλλά κεφαλαία γράμματα συνεχίζει: «ΟΙ ΔΡΑΜΙΝΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΑΙ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΩΝ ΑΣΣΩΝ, ΔΙΑΤΗΡΗΣΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ».
Στην 4η σελίδα επίσης με μεγάλα γράμματα: «Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΩΝ ΔΡΑΜΙΝΩΝ ΑΣΣΩΝ: ΔΟΞΑ-ΑΟΥΣΤΡΙΑ: 4-1».
● Η «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» των Αθηνών στις, 24/12/1951 στην πρώτη της σελίδα και πιο πάνω από τον τίτλο της εφημερίδας γράφει: «Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΕΠΕΤΥΧΕΝ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗΝ ΝΙΚΗΣ ΕΠΙ Της ΑΟΥΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ΓΚΡΑΤΣ ΜΕ 4-1» και παρακάτω, γράφει, αφιερώνοντας ένα τετράστηλο στην ίδια σελίδα, επάνω από το κείμενο της περιγραφής του αγώνα: «ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΑΘΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΜΑΣ. Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΤΕΒΑΛΕ ΧΘΕΣ ΤΗΝ ΑΟΥΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ΓΚΡΑΤΣ ΜΕ 4-1» και συνεχίζει «Η ΝΙΚΗΤΡΙΑ ΑΠΟΘΕΟΥΜΕΝΗ ΥΠΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ, ΑΝΕΠΤΥΞΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟΝ ΕΙΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΑΣΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ».
● Το ΘΑΡΡΟΣ» της Δράμας της 25/12/1951, με επικεφαλίδα: «Η Δόξα εθριάμβευσεν επί της επαγγελματικής Αούστρια με 4-1» και στην κριτική της: «Τα λεβεντόπαιδα της Δόξης έπαιξαν παιχνίδια, ανοιχτό, συρτό, γρήγορο και με πολλά καλοτραβηγμένα σουτ».
● Ο»ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ» της Δράμας γράφει: «ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΙ ΘΡΥΛΙΚΟΙ ΑΕΤΟΙ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΚΑΤΕΤΡΟΠΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΑΣ ΤΗΣ ΑΟΥΣΤΡΙΑ».
► 7η Ιανουαρίου 1952:
ΑΣΠΙΣ ΞΑΝΘΗΣ-ΔΟΞΑ: 1-4.
Ο αγώνας αυτός ήταν για το Κύπελλο Ελλάδας και πραγματοποιήθηκε στην Ξάνθη, παρουσία 10.000 φιλάθλων. Πολλοί Δραμινοί συνόδευσαν την αγαπημένη τους ομάδα, για να την ενθαρρύνουν στο δύσκολο αυτό εκτός έδρας παιχνίδι, αλλά και για να ζήσουν τις ωραίες συγκινήσεις που προσφέρει το ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα το τεχνικό εκείνο παιχνίδι των «Μαυραετών».
Διαιτητής του αγώνα ήταν ο κ. Γκικόπουλος, στον οποίο η Δόξα παρουσιάσθηκε με την εξής σύνθεση: Ζ. Γουδεσίδης, Π. Γρηγοριάδης, Μ. Τόλιος, Ν. Νικολαΐδης, Δ. Παναγιωτίδης, Θ. Ιγνατίου, Χ. Κουϊρουκίδης,, Β. Καλαϊτζίδης, Β. Καραλάζος, Αν. Στράντζαλης και Β. Πανταζής.
Με το σφύριγμα του διαιτητή, η Δόξα πραγματοποιεί την πρώτη της επίθεση, που ο διαιτητής διακόπτει σαν οφσάιντ. Η Ασπίς ανταποδίδει και κατά το 4ο λεπτό επιτυγχάνει το πρώτο και μοναδικό της τέρμα. Στη συνέχεια ένα σουτ του Γρηγοριάδη από το σημείο ενός φάουλ αποκρούεται, ένα σουτ προς την εστία της Ασπίδος του Κουϊρουκίδη καταλήγει άουτ και δύο κόρνερ, ένα από κάθε ομάδα αποκρούονται. Στο 22ο λεπτό μετά από έναν ωραίο συνδυασμό, ο Κουϊρουκίδης ισοφαρίζει το σκορ. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά και πάλι ο Κουϊρουκίδης με ισχυρό προς την εστία σουτ, γράφει το: Ασπίς-Δόξα: 1-2. Στα τελευταία λεπτά του ημιχρόνου, σουτ του Καραλάζου καταλήγει άουτ, ενώ ο Κουϊρουκίδης, μόνος προ της εστίας, χάνει βέβαιο γκολ. Στο τέλος του ημιχρόνου, ο τερματοφύλακας της Ασπίδας, σώζει το τέρμα του από βέβαια παραβίαση. Στο Β΄ ημίχρονο, αλλεπάλληλες φάσεις διαδέχονται η μία την άλλη μπροστά στις δύο εστίες, χωρίς όμως αποτέλεσμα, για να φθάσουμε στο 21ο λεπτό, όταν με ένα τρομερό σε δύναμη σουτ, ο Καλαϊτζής, πετυχαίνει το τρίτο τέρμα της Δόξας και ευθύς αμέσως, ύστερα από ατομική προσπάθεια του Κουϊρουκίδη, σημειώνεται το τέταρτο τέρμα της Δόξας. Τα υπόλοιπα λεπτά μέχρι τη λήξη του αγώνα περνούν άκαρπα, για να λήξη με το ευρύ σκορ: Ασπίς-Δόξα: 1-4.
Οι Δοξαίοι που μας ακολούθησαν μέχρι την Ξάνθη, με το σφύριγμα της λήξης του αγώνα, ξεχύθηκαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και αποθέωσαν τους λεβέντες της Δόξας.
Την άλλη μέρα ο «ΑΘΛΗΤΗΣ» η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης, έγραψε στην πρώτη του σελίδα, με μεγάλα, κεφαλαία γράμματα, σε δύο σειρές υπογραμμισμένες με κόκκινο μελάνι: «Η ΟΜΑΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΔΡΑΜΑΣ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΑΣΠΙΔΑ ΞΑΝΘΗΣ, ΔΙΑ ΤΕΡΜΑΤΩΝ: 4-1».
Και στη συνέχεια, με μικρά γράμματα: «Οι Δραμινοί ανώτεροι των αντιπάλων των, υπερείχαν κατά το μεγαλύτερο διάστημα….».
Η επιστροφή της ομάδας, των φιλάθλων και οπαδών τους στη Δράμα θύμιζε θρίαμβο. Όταν διασχίζαμε την πόλη της Καβάλας, τραντάχθηκε σύμπασα από της κραυγές μας «Δόξα», «Δόξα»…..
Ομοίως πανηγυρική ήταν και η υποδοχή που επιφύλαξαν οι Δοξαίοι και γενικά οι Δραμινοί φίλαθλοι στους νικητές κατά την άφιξή μας στη Δράμα.
► 27η Ιανουαρίου 1952:
ΔΟΞΑ ΗΡΑΚΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: 3-1
«Τεράστιον είναι το ενδιαφέρον δι’ αυτόν τον προημιτελικόν αγώνα κυπέλλου, μεταξύ της ομάδος του Ηρακλέους και της ομάδος των «αετών» της θρυλικής Δόξης, προβλέπεται συναγερμός στη Δράμα» γράφει ο «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ» το πρωί της 27ης Ιανουαρίου. Και εξηγεί παρακάτω: «αφ’ ενός μεν διότι ο Ηρακλής διαθέτει πανίσχυρο συγκρότημα και αφ’ ετέρου η Δόξα γνωστή από την νικηφόρον και θριαμβευτικήν πορεία της, αποτελεί ομάδα πανελληνίου καθιερώσεως, δυναμένη να αντιμετωπίσει νικηφόρως οιανδήποτε ενδεκάδα, όχι μόνον ελληνικήν αλλά και ξένην».
Εκείνο το απόγευμα, στο Εθνικά στάδιο Δράμας, επικρατεί εικόνα καταλήψεως. Έχει καταληφθεί από 5.000 Δραμινούς και από τα γύρω από τη Δράμα χωριά φιλάθλους, πράγμα που σχεδόν πάντα συμβαίνει στους αγώνες που δίνει η Δόξα.
Στις κερκίδες παρευρίσκονται και εκατοντάδες Θεσσαλονικείς φίλαθλοι που με πούλμαν και άλλα μεταφορικά μέσα ήρθαν για να ενισχύσουν την ομάδα τους τον Ηρακλή.
Διαιτητής του αγώνα ο κ. Ασπρογέρακας, ενώπιον του οποίου η Δόξα παρουσιάσθηκε συνοδεία ουρανομήκων ζητωκραυγών «Δόξα.. Δόξα… Δόξα…», με την ακόλουθη σύνθεση: Ζ. Γουδεσίδης, Π. Γρηγοριάδης, Μ. Τόλιος, Ν. Νικολαΐδης, Δ. Παναγιωτίδης, Θ. Ιγνατίου, Χ. Κουϊρουκίδης,, Β. Καλαϊτζής, Β. Καραλάζος, Β. Καλαϊτζίδης και Β. Πανταζής.
Μετά την ανταλλαγή, προσφωνήσεων, αντιφωνήσεων και αναμνηστικών λαβάρων, ο διαιτητής σφυρίζει και αρχίζει το ματς, με τη Δόξα να πιέζει ασφυκτικά την εστία του Ηρακλή. Τρία κόρνερ εκτελούνται διαδοχικά, χωρίς όμως το ποθητό αποτέλεσμα. Το φάουλ επίσης, που εκτελείται στο 10ο λεπτό από τον Γρηγοριάδη καταλήγοντας στον Καραλάζο, εξουδετερώνεται από τον τερματοφύλακα του Ηρακλή. Για ένα πεντάλεπτο το παιχνίδι ισορροπεί, για να αναλάβει και πάλι την υπεροχή η Δόξα μέχρι και το 25ο λεπτό, χωρίς όμως να επιτύχει και τέρμα, λόγω της αστοχίας των επιθετικών της κυνηγών και της σθεναρής αντίστασης των αμυνομένων. Ο υπόλοιπος χρόνος περνά με μοιρασμένη την υπεροχή και το Α’ ημιχρόνιο λήγει άνευ τερμάτων.
Στο Β’ ημίχρονο η Δόξα επιτίθεται και πάλι, αποκρούεται όμως με επιτυχία από τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι κατορθώνουν τελικά να μεταφέρουν το παιχνίδι στην περιοχή της Δόξας. Σημειώνεται ένα κόρνερ, που οι Ηρακλειδείς εκτελούν με επιτυχία, αλλά η επέμβαση του τερματοφύλακα της Δόξας, σώζει την εστία το από βέβαιη παραβίαση. Ακολουθούν δύο σουτ των κυνηγών της Δόξας, τα οποία όμως αποκρούει ο διακριθείς τερματοφύλακας του Ηρακλή. Στο 14ο λεπτό, η μεγάλη πίεση που ασκείται στα «καρέ» του Ηρακλή, αποφέρει ένα πέναλτι. Ο κόσμος στις κερκίδες, περιμένει την εκτέλεση με κομμένη την ανάσα. Ο Καραλάζος παίρνει φόρα και το εκτελεί με ευστοχία, κατακεραυνώνοντας τα δίχτυα και σημειώνοντας το πρώτο τέρμα της Δόξας. Οι φίλαθλοι ασυγκράτητοι ζητωκραυγάζουν, οι κερκίδες σείονται, μοιάζουν με φουρτουνιασμένη θάλασσα. Από αυτό το σημείο και μετά οι Ηρακλειδείς αγωνίζονται για την ισοφάριση. Η άμυνα όμως της Δόξας, με στυλοβάτη τον Τόλιο, αγωνίζεται με αυτοθυσία και πετυχαίνει να συγκρατήσει τους επιτιθέμενους. Στο 30ο λεπτό αποχωρεί ο Βαρουσιάδης του Ηρακλή, λόγω ρήξης μηνίσκου και ο Ηρακλής αγωνίζεται με δέκα παίκτες. Δύο κόρνερ που εκτελούν οι φιλοξενούμενοι, δεν αποφέρουν αποτέλεσμα. Ο αγώνας συνεχίζεται σκληρός και πλησιάζει στο τέλος του, όλοι αρχίζουν να παρακολουθούν τους λεπτοδείκτες των ρολογιών τους. Απομένει ένα λεπτό και ο Λέκκας, ο άριστος αυτός παίκτης του Ηρακλή, με ατομική προσπάθεια πετυχαίνει την ισοφάριση του αγώνα.
Μετά από το ισόπαλο αυτό αποτέλεσμα, δίδεται ημίωρη παράταση. Η Δόξα και πάλι υπερέχει και κυριαρχεί ασφυκτικά. Στο 6ο λεπτό ο Καλαϊτζής, ταχύς σαν σίφουνας, στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα του Ηρακλή. Ψυχωμένοι οι παίκτες της Δόξας από το αποτέλεσμα αυτό και τις ιαχές των φιλάθλων, αντλούν δυνάμεις και στο 11ο λεπτό, ο Καλαϊτζίδης, σημειώνει το τρίτο τέρμα για τη Δόξα. Στο υπόλοιπο μέρος του χρόνου, ο αγώνας είναι μοιρασμένος. Επικρατεί νευρικότητα και δημιουργούνται μικροπαρεξηγήσεις. Τελικά ο χρόνος της παράτασης τελειώνει, βρίσκοντας νικήτρια τη Δόξα με τέρματα τρία έναντι ενός του Ηρακλή, ο οποίος και αποκλείσθηκε από τους περαιτέρω αγώνες κυπέλλου.
Όλες οι εφημερίδες, στην κριτική που κάνουν γι’ αυτό τον αγώνα, εξυμνούν αυτή την επιτυχία των παιδιών της Δόξας και δημοσιεύουν φωτογραφία τους και φάσεις του αγώνα.
● Ο «ΑΘΛΗΤΗΣ» της Θεσσαλονίκης, στις 28/1/1952, γράφει στην πρώτη σελίδα, σ’ όλο σχεδόν το πλάτος της, με κόκκινα μεγάλα γράμματα υπογραμμισμένα με μαύρο μελάνι: «Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΤΗΓΑΓΕ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟΝ ΕΠΙΒΛΗΘΗΣΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΤΟΥ ΗΑΡΚΛΗ ΜΕ 3-1». Στην δε κριτική του αγώνα γράφει: «Γενικά η Δόξα ήτο ασυγκρίτως ανωτέρα του Ηρακλέους και εκράτησε εις το μεγαλύτερον μέρος του αγώνος απόλυτον πρωτοβουλίαν κινήσεων και αρκετά μεγάλην υπεροχήν».
● Ο «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ» της Θεσσαλονίκης, της 29/1/1952, γράφει στην 3η σελίδα, με κεφαλαία μαύρα γράμματα: «ΘΥΕΛΛΩΔΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΜΙΛΟΣ, Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕ 3-1 ΤΟΝ ΥΣΤΕΡΗΣΑΝΤΑ ΗΡΑΚΛΗ». Και στην κριτική του γράφει: «Ουδέποτε νίκη ομάδος υπήρξε δικαιοτέρα, από την νίκην της Δόξης. Το παιχνίδι ήτο ταχύτατον, στρωμένο και μελετημένο…», και συνεχίζει με άλλα επαινετικά λόγια.
● Ο «ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ» στις 29/1/1952, γράφει στην 3η σελίδα με κεφαλαία γράμματα: «Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΠΕΚΥΨΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΚΑΤΑΔΑΜΑΣΤΟΥ ΟΡΜΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΡΟΠΩΘΗ ΔΙΑ ΤΕΡΜΑΤΩΝ ΤΡΙΩΝΕΝΑΝΤΙ ΕΝΟΣ». Και στις κρίσεις του αγώνα γράφει: «Η Δόξα την Κυριακήν εχάρισεν εις τας χιλιάδας των οπαδών της και εις τους ξένους φιλάθλους, ένα παιγνίδι εξαιρετικόν το οποίον και εθαυμάσθη. Ταχείς, ορμητικοί, με αντίληψιν και συντονισμένα αντιμετώπισαν τον Ηρακλήν».
► 10η Φεβρουαρίου 1952:
ΔΟΞΑ-ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: 3-2
Ολόκληρη την πριν από την Κυριακή του Αγίου Χαραλάμπους εβδομάδα, επικρατεί συναγερμός, σε Δράμα και Θεσσαλονίκη. Αιτία του ο αναμενόμενος αγώνας αυτή την Κυριακή του Κυπέλλου Ελλάδας, μεταξύ δύο μεγάλων και ιστορικών σωματείων, της Δόξας και του Άρεως Θεσσαλονίκης. Ήταν οι μόνες ομάδες που δεν είχαν αποκλεισθεί από το Κύπελλο και ο νικητής του αγώνα θα αντιπροσώπευε ολόκληρη την Βόρεια Ελλάδα.
Ήταν λοιπόν δικαιολογημένο το μεγάλο ενδιαφέρον των φιλάθλων γι’ αυτόν γιατί δεν επρόκειτο για ένα συνηθισμένο αγώνα αλλά για αγώνα που οι φίλαθλοι περίμεναννα εκτυλιχτεί σε μια σύγκρουση γιγάντων. Επικρατεί έξαψη στους φιλάθλους της Μακεδονίας και Θράκης, τίποτε άλλο δεν τους απασχολεί σε πόλεις και χωριά. Επιστρατεύονται, λεωφορεία, κούρσες, φορτηγά και κάθε δυνατό μεταφορικό μέσο που μπορεί κανείς να φαντασθεί, για τη μετάβασή τους στο Εθνικό Στάδιο της Δράμας. Την τιτανομαχία αυτή δε θέλει να τη χάσει κανείς.
Σύμφωνα με εφημερίδα της Θεσσαλονίκης, ο Άρης έχει μισθώσει 30 λεωφορεία για τη μετακίνηση των οπαδών του και 5 για τους ποδοσφαιριστές, αθλητές και κολυμβητές του. Επίσης 50 λεωφορεία έχουν μισθωθεί από σωματεία φιλάθλων, ομάδων κλπ πολλών πόλεων της Μακεδονίας.