Ζήσης Γουδεσίδης
Επιμέλεια: Κώστας Σαμαρτζίδης
ΜΕΡΟΣ ΙΧ
Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε οδική συγκοινωνία μεταξύ Καβάλας και Παλιού, μη υπάρχοντος δρόμου. Η επικοινωνία γινότανε αποκλειστικά σχεδόν διά θαλάσσης ή και με ζώα από το μονοπάτι που ένωνε Καβάλα, Παλιό.
Όταν έφθασαν στο Παλιό, η πρώτη τους δουλειά ήταν το στήσιμο μίας μεγάλης σκηνής κοντά στο σπίτι του Προέδρου της Κοινότητας. Αφού τακτοποίησαν σ’ αυτή τις αποσκευές τους, ξεχύθηκαν για να εξερευνήσουν την γύρω περιοχή, σαν άλλοι Ροβινσώνες.
Δύο ολόκληρες εβδομάδες έζησαν σε αυτό το μαγευτικό μέρος, παίζοντας πότε στη θάλασσα και άλλοτε κάτω από τα γιγάντια πλατάνια, απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης και την ηρεμία που προσφέρει, ανακτώντας δυνάμεις και ενισχύοντας τη θέληση τους για περιφανείς νίκες στη νέα ποδοσφαιρική περίοδο.
Επανάληψη αυτής της κατασκήνωσης έγινε και το επόμενο καλοκαίρι. Δυστυχώς για μένα λόγω της εργασίας μου δε μπόρεσα να γευθώ αυτές τις ανεπανάληπτες χαρές των συμπαικτών μου. Μία μόνο Κυριακή βρέθηκα ανάμεσα στους συμπαίκτες μου. Πέρασα υπέροχα, υπέροχα όμως ήταν και τα φαγητά που μόνοι τους παρασκεύαζαν, ψήνοντας τα σε ένα μικρό χωριάτικο φουρνάκι.
► 1ηΑυγούστου 1950:
ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΕΠΣΑΜ
Η Ε.Π.Ο. καθαίρεσε τη Διοίκηση της ΕΠΣΑΜ, γιατί δεν προέβη στη διενέργεια του πρωταθλήματος της περιόδου 1949-1950, μη συμμορφωθείσα στις εντολές της. Διόρισε Διοικητική επιτροπή με πρόεδρο το κ. Λεονταρίδη και με την εντολή να συγκαλέσει γενική συνέλευση, για την εκλογή νέας διοίκησης της ΕΠΑΣΜ την 10η Αυγούστου.
► 8η Οκτωβρίου 1950:
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ- ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ
Το εκλεγμένο από τη Γενική Συνέλευση ΔΣ της Δόξας, καταρτίσθηκε σε σώμα ως εξής:
Πρόεδρος: Ι. Εξάρχου, Αντιπρόεδροι: Α. Ιωσηφίδης και Λ. Αστεριάδης, Γ.Γραμματέας: Π. Σκλάβης, Ειδικός Γραμματέας: Στ. Παλατίδης, Ταμίας: Θ. Κυριαζόπουλος, Βοηθός ταμία: Α. Μαρκόζης, Έφορος ποδοσφαίρου: Ι. Κτενάς, Έφορος αθλητισμού: Ν. Μουρτζόπουλος, Έφορος Σταδίου: Στ. Παπακυριακού, και Σύμβουλοι: Κ. Βουγιούκας, Β. Βέργουλας, και Σπ. Βασιλειάδης. (Εφημερίδα Θάρρος: 10/10/1950).
► 1η Ιανουαρίου 1951:
ΔΟΞΑ – ΝΙΚΟΛΣΟΝ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: 0-2
Παραμονή πρωτοχρονιάς και όλος ο κόσμος, μικροί και μεγάλοι ετοιμάζονται να υποδεχθούν τον καινούργιο χρόνο, ξεχνώντας για λίγο τα βάσανά τους. όλοι τους έχουν αποφασίσει που θα διασκεδάσουν, χορεύοντας και τραγουδώντας αλλά και να δοκιμάσουν την τύχη τους χαρτοπαίζοντας.
Για εμάς τους ποδοσφαιριστές όμως της Δόξας αυτή η χαρούμενη βραδιά αποτελεί το μεγάλο πειρασμό. Εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι και ξεκούραστοι για το μεγάλο αυριανό αγώνα με την Αυστριακή Νίκολσον. Η ομάδα περιφρούρησης των ποδοσφαιριστών έχει λάβει τα μέτρα της έτσι που από νωρίς να μαντρωθούμε στα σπίτια μας μακριά από τους πειρασμούς που προσφέρει αυτή η βραδιά. Κλεινόμαστε στο σπίτι, ελπίζοντας ότι θα δούμε στα όνειρά μας ότι συμμετέχουμε και εμείς στο γλέντι μαζί με μια όμορφη παρέα.
Η πρωτοχρονιάτικη αυτή διεθνής συνάντηση ήταν μια μεγάλη επιτυχία της διοίκησης της Δόξας. Ακούγαμε πολλά για το Αυστριακό ποδόσφαιρο, ιδού λοιπόν η ευκαιρία να το γνωρίσουμε στο γήπεδο. Δε βοήθησε όμως ο καιρός. Έβρεχε όλη την ημέρα και το γήπεδο είχε μετατραπεί σε λασποχώραφο. Παρ’ όλα αυτά όμως οι φίλαθλοι κατέκλυσαν το Εθνικό στάδιο από νωρίς, όχι μόνο Δραμινοί, αλλά και από άλλες πόλεις και χωριά. Στις κερκίδες έχει δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Η περιέργεια τους είναι μεγάλη, έστω και αν πολλοί από αυτούς έχουν ξενυχτίσει.
Με το σφύριγμα του Καβαλιώτη διαιτητή Βασιάδη, μπαίνει πρώτη στον αγωνιστικό χώρο η Νίκολσον. Οι φίλαθλοι τους υποδέχονται ιπποτικά με ζωηρά χειροκροτήματα, ακολουθεί η Δόξα. Πανζουρλισμός στο γήπεδο, οι κερκίδες σείονται.
Τους φιλοξενούμενους προσφωνεί ο επίτιμος Αντιπρόεδρος Γ. Κοιμήσης, ακολουθεί απευθύνοντας λίγα λόγια και ο Πρόεδρος Ι. Εξάρχου και ο πολυπόθητος αγώνας, αρχίζει.
Στα πρώτα λεπτά η Δόξα έχει κάποια μικρή υπεροχή και αγωνίζεται με τόλμη σαν ίσος προς ίσο, ενώ οι φιλοξενούμενοι προσπαθούν να προσαρμοσθούν στο λασπώδες γήπεδο και δεν αργούν. Ξεδιπλώνουν ένα συρτό με μικρές κοντινές πάσες παιχνίδι, τα λεγόμενα «τριγωνάκια».
Η αμυντική γραμμή της Δόξας αγωνίζεται σθεναρά και δεν επιτρέπει την παραβίαση της εστίας της. Αυτό όμως το επιτυγχάνει μέχρι το 28ο λεπτό όταν ο έξω αριστερά της Νίκολσον σημειώνει με κεφαλιά το πρώτο της τέρμα. Δόξα-Νίκολσον: 0-1. Στο διάστημα αυτό και οι κυνηγοί της Δόξας έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τους αμυντικούς της Νίκολσον χειροκροτούμενοι από τους φιλάθλους. Στο 13ο λεπτό σε ένα σουτ του Κουϊρουκίδη σώζει την ομάδα του ο οπισθοφύλακας της Νίκολσον από ένα σίγουρο τέρμα. Δεν περνούν λίγα λεπτά και ακολουθούν δύο σουτ των Καραλάζου και Καρατζόγλου προ της εστίας των Αυστριακών που είναι όμως άστοχα. Μετά το γκολ της η Νίκολσον συνεχίζει να υπερέχει τεχνικά, αυξάνοντας την αγωνία των φιλάθλων, ενώ η Δόξα αγωνίζεται με πείσμα και επιμονή επιδιώκοντας την ισοφάριση.
Με την έναρξη του Β’ ημιχρόνου, η Δόξα στα πρώτα λεπτά απειλεί την αντίπαλη εστία χωρίς όμως αυτή να αποφέρει την ποθητή ισοφάριση. Στο 30ο λεπτό ένα ισχυρό σουτ του Μούτσιου, από κοντινή απόσταση, κατευθυνόμενο προς την εστία, κτυπά στα πόδια του Καλαϊτζίδη καταλήγοντας άουτ. Μια ακόμη ευκαιρία μας χάθηκε!
Οι Αυστριακοί αγωνίζονται και αυτοί να διπλασιάσουν τα τέρματά τους. Ξεδιπλώνουν ένα γρήγορο και ορμητικό παιχνίδι, το οποίο μισό λεπτό πριν από την λήξη του αγώνα φέρνει το ποθητό για αυτούς αποτέλεσμα. Σημειώνουν το δεύτερό τους τέρμα και έτσι η λήξη του αγώνα βρίσκει νικητές τους Αυστριακούς. Δόξα-Νίκολσον: 0-2.
Στο παιχνίδι αυτό, αγωνίσθηκαν οι: Ζ. Γουδεσίδης (Α’ ημίχρονο), Π. Μποϊντάρης (Β’ ημίχρονο), Π. Γρηγοριάδης, Ν. Νικολαΐδης, Κ. Τσιάρας, Μ. Τόλιος, Θ. Γκιουζέλης, Μούτσιος, Β. Καραλάζος, Χ. Κουϊρουκίδης, Β. Καλαϊτζίδης, και Ι. Καρατζόγλου.
► 3η Ιανουαρίου 1951:
ΗΡΑΚΛΗΣ ΣΕΡΡΩΝ- ΔΟΞΑ: 1-4
Είναι Τετάρτη, ημέρα εργάσιμη. Η Ε.Π.Ο. όρισε αυτή την ημέρα να πραγματοποιηθεί, στις Σέρρες, ο επαναληπτικός αγώνας του Κυπέλλου Ελλάδος, μετά από τον άνευ τερμάτων αγώνα που έγινε στο στάδιο της Δόξας στις 17 Δεκεμβρίου 1950.
Λίγοι ήταν οι οπαδοί των Μαυραετών που τους ακολούθησαν στο κρίσιμο αυτό παιχνίδι.
Στα πρώτα λεπτά του αγώνα ο διαιτητής καταλογίζει ένα αυστηρό πέναλτι σε βάρος της Δόξας. Η αλήθεια είναι ότι η μπάλα ελάχιστα άγγιξε το χέρι του Τσιάρα, επίσης η πορεία της μπάλας δεν άλλαξε, ώστε να δεχθούμε ότι επηρέασε την εξέλιξη της φάσης. Το πέναλτι εκτελείται και ο τερματοφύλακας της Δόξας με ένα θεαματικό πλονζόν αποκρούει το σουτ προσωρινά, καθώς κατά την επιστροφή της μπάλας, ο Βόγας που βρίσκεται πιο κοντά της, τη στέλνει στα δίχτυα, γράφοντας το Ηρακλής-Δόξα: 1-0.
Οι παίκτες της Δόξας δεν πτοούνται από αυτή την εξέλιξη, τέτοιες αδικίες έχουν υποστεί πολλές. Με την πάροδο πέντε λεπτών, ο Γρηγοριάδης εκτελεί φάουλ από απόσταση 30 μέτρων, τόσο όμως ισχυρό και εύστοχο, που η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα, ισοφαρίζοντας έτσι το σκορ.
Στο 32ο λεπτό εκτελείται ένα κόρνερ σε βάρος του Ηρακλή. Το εκτελεί ο Καλαϊτζής και κάνοντας ένα φανταστικό άλμα ο Καλαϊτζίδης πετυχαίνει το δεύτερο τέρμα της Δόξας. Στο 39ο λεπτό ο ίδιος ποδοσφαιριστής τριπλάρει διαδοχικά δύο αμυντικούς των Σερραίων και εξαπολύει ένα κεραυνό από απόσταση 25 μέτρων. Η μπάλα όμως αποκρούεται από την οριζόντια δοκό και στην επιστροφή της ο Τσιάρας την στέλνει πίσω, για να αναπαυθεί στα δίχτυα, πετυχαίνοντας έτσι το τρίτο τέρμα της Δόξας και συγχρόνως την εξιλέωση του για την ατυχία του να χαρίσει άθελά του το πέναλτι στους Ηρακλειδείς. Το Α’ ημίχρονο λήγει με νικήτρια τη Δόξα. Ηρακλής-Δόξα: 1-3.
Στο Β’ ημίχρονο, οι ποδοσφαιριστές του Ηρακλή, απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα και βλέποντας ότι χάνουν το παιχνίδι, ξεκίνησαν μαρκάροντας πολύ σκληρά, κυνηγώντας τα πόδια των ποδοσφαιριστών της Δόξας, αντί για τη μπάλα, ενθαρρυνόμενοι και από την ανοχή του διαιτητή.
Σε κάποιο σημείο του αγώνα, ο Κουϊρουκίδης, δέχθηκε γροθιά από αντίπαλό του, το αντιαθλητικό όμως αυτό γεγονός ο διαιτητής το προσπέρασε χωρίς να κάνει ούτε μια παρατήρηση.
Παρά τα λακτίσματα που δεχόντουσαν, οι Δοξαίοι, προσπαθούν να επιτύχουν και άλλα τέρματα. Στο 35ο λεπτό ο Καρατζόγλου από μικρή απόσταση γράφει το Ηρακλής-Δόξα: 1-4 και με το αποτέλεσμα αυτό τελειώνει ο αγώνας. Αυτό που δεν είχε καταφέρει η Δόξα στο γήπεδό της, το επέτυχε και μάλιστα με μεγάλο σκορ, να αποκλείσει τον Ηρακλή από το κύπελλο και μάλιστα στο δικό του «σπίτι».
► 6η Ιανουαρίου 1951:
ΔΟΞΑ-ΕΛΠΙΣ: 0-1
Δεν κράτησε όμως για πολύ η χαρά αυτής της νίκης. Ύστερα από τρεις ημέρες είχε ορισθεί ημέρα του επόμενου αγώνα κυπέλλου Ελλάδος, με την Ελπίδα, ημέρα Σάββατο των Θεοφανείων. Δυστυχώς η Δόξα, ηττήθηκε μέσα στο στάδιό της με ένα τέρμα και έτσι αποκλείσθηκε των περαιτέρω αγώνων κυπέλλου.
Γι’ αυτό το αποτέλεσμα, ίσως έφταιγε η κούραση των παικτών. Είχαν αναγκασθεί, μέσα σε έξη ημέρες να παλέψουν σε τρεις κρίσιμους αγώνες. Με τη Νίκολσον, τον Ηρακλή και τώρα με την Ελπίδακαι μάλιστα με έναν άδικο διαιτητή, τον Μπαρίτα από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος ακύρωσε γκολ της Δόξας που το πέτυχε στο 44ο λεπτό από κοντινή απόσταση.
► 21η Μαΐου 1951:
ΔΟΞΑ-ΓΚΡΑΤΣ: 2-0
Το απόγευμα της Δευτέρας, ημέρα του Αγίου Κωνσταντίνου, το Εθνικό στάδιο της Δράμας είναι κατάμεστο από φιλάθλους, Δραμινούς αλλά και πολλούς από τις γύρω πόλεις, Καβάλα, Σέρρες, Ξάνθη, Ελευθερούπολη και Χρυσούπολη. Τους προσέλκυσε, η σπουδαιότητα ενός διεθνή αγώνα μεταξύ των παλληκαριών της Δόξας με μία μεγάλη Αυστριακή ομάδα. Η Γκρατς, της εποχής εκείνης, ήταν μια ισχυρή, πολύ τεχνική και με πολλές επιτυχίες Αυστριακή ομάδα. Την προηγούμενη ημέρα, είχε συναντηθεί με την Ελπίδα την οποία και νίκησε με σκορ 2-0. Την ίδια αυτή ημέρα και η Δόξα, πριν από τον αγώνα της Ελπίδας, είχε αγωνισθεί στο γήπεδό της για το πρωτάθλημα Ανατολικής Μακεδονίας με την ΑΕΚ Καβάλας, την οποία και σάρωσε με το ευρύ σκορ, 4-0.
Με το σφύριγμα του διαιτητή, εισήλθαν καταχειροκροτούμενο, οι παίκτες των δύο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Η Δόξα, με καινούργιες λευκές φανέλες, με μια πεταλούδα ζωγραφισμένη στο κέντρο, δώρο της κλωστοβιομηχανίας Ε. Μουζάκη[23]. Οι ατσάλινες κλωστές, στους ατσάλινους ποδοσφαιριστές της Δόξας.
Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, οι δύο ομάδες προσπαθούν να επιβάλουν το δικό τους η κάθε μια παιχνίδι. Διαδοχικά η κάθε μια τους επιτίθενται προσπαθώντας να πετύχουν το ποθητό τέρμα, αλλά οι αντίπαλοι αμυντικοί, αμυνόμενοι με σθένος, δεν τους επιτρέπουν να παραβιάσουν την εστία τους.
Το σκηνικό όμως δεν αργεί να αλλάξει. Η Δόξα είναι αποφασισμένη να νικήσει, για την τιμή του Δραμινού ποδοσφαίρου και για να ξεπλύνει συγχρόνως την ήττα της Ελπίδας, αγωνίζεται λυσσαλέα και εγκαθίσταται στην περιοχή της Γκρατς μονίμως, της οποίας ο τερματοφύλακας, δεινοπαθεί.
Στο 25ο λεπτό ο Τόλιος, εκτελεί ψηλοκρεμαστά ένα φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή της Γκρατς, ο Καραλάζος παρακολουθώντας την πορεία της μπάλας εκτινάσσεται, και κατορθώνει να κερδίσει τη μπάλα μέσα από τα χέρια του τερματοφύλακα, στέλνοντάς τη μέσα στα δίχτυα και γράφοντας το Δόξα-Γκρατς: 1-0. Η κερκίδα έξαλλη, πανηγυρίζει, οπαδοί και μη αποθεώνουν τους ποδοσφαιριστές της Δόξας. Αυτό ήταν και το μοναδικό γκολ του Α’ ημιχρόνου.
Στο Β’ ημίχρονο, η Δόξα συνεχίζει με τον ίδιο ρυθμό και πείσμα για τη νίκη, υπερέχοντας καταφανώς. Καρπός αυτής της πίεσης ήταν ένα δεύτερο τέρμα, που το σημείωσε ο τεχνίτης Λάμπης Κουϊρουκίδης, του οποίου η ψηλή μπαλιά, ξεγέλασε τον τερματοφύλακα της Γκρατς. Αυτό ήταν, πανδαιμόνιο στις κερκίδες, όλοι χειροκροτούν όρθιοι, ενθουσιασμένοι, γιατί θεωρούν η νίκη αυτή ότι δεν είναι μόνο της Δόξας, αλλά και όλων των Ελλήνων. Στη συνέχεια, ο Κουϊρουκίδης πάλι σημειώνει ένα τρίτο γκολ, το οποίο όμως ακυρώνει ο διαιτητής ως οφσάιντ. Έτσι, το 2-0 ήταν και το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα. Η Γκρατς επέτυχε δύο τέρματα στην Ελπίδα, δέχθηκα όμως δύο τέρματα από τη Δόξα, που ισοφάρισε έτσι το σκορ. Θα επιστρέψουν λοιπόν στην πατρίδα τους με ισοπαλία (χάριν της διαιτησίας).
Γι’ αυτό τον αγώνα έγραψαν εκτενώς και δημοσίευσαν φωτογραφίες, τόσο ο τοπικός τύπος, όσο και οι εφημερίδες Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Όλες ανεξαίρετα σχολιάζοντας εγκωμιαστικά την απόδοση της Δόξας. Θα αναφέρω ενδεικτικά:
● Ο «ΝΕΟΣ ΟΡΙΖΩΝ» της 22/5/1951, γράφει με μεγάλα γράμματα «Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΓΚΡΑΤΣ: 2-0» και πιο κάτω κάνει εκτενή περιγραφή και σχολιασμό του αγώνα.
● Η τοπική εφημερίδα «Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» με την ίδια ημερομηνία, μεταξύ άλλων γράφει «Διά τούτο η με τέρματα 2-0 καθαρά νίκη της Δόξας επί της Γκρατς θα γραφεί με χρυσά γράμματα εις το βιβλίο της ιστορίας της ομάδος ως η μεγαλυτέρα νίκη του συλλόγου και της Δράμας».Πιο κάτω, με βάση δηλώσεις του Προέδρου της Γκρατς «Εάν η ομάς της Δόξης κάνει συχνά τέτοιες συναντήσεις, πολύ σύντομα θα μπορέσει να συναγωνισθεί πολλές ομάδες της Ευρώπης».
● Ο «ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» της ίδιας ημερομηνίας, αθλητική καθημερινή εφημερίδα, δημοσιεύει στην πρώτη της σελίδα, μεγάλη φωτογραφία της Δόξας με τον τίτλο «Η ΟΜΑΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ» και κάτω από την επικεφαλίδα, «Η ποδοσφαιρική ενδεκάδα της Δόξας Δράμας, τον άθλον της οποίας πανηγυρίζει ακόμα ο φίλαθλος κόσμος της Βορείου Ελλάδος».
● Η «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» της 24/5/1951, δημοσιεύει επιστολή του φιλάθλου Ανδρέα Λαμπίρη με επαινετικά λόγια γι’ αυτό τον αγώνα.
● Ο»ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ», της 23/5/1951, της Θεσσαλονίκης δημοσιεύει φωτογραφία των παικτών των δύο ομάδων και κάτω από αυτήν, γράφει: «Η Δόξα Δράμας, η ομάς που κατέστη θρύλος εις την Ανατολικήν Μακεδονίαν, φωτογραφούμενη μετά της ομάδος των Αυστριακών άσσων της «Γκράτσερ» προ του μεταξύ των αγώνος, στο δε κείμενο της περιγραφής του αγώνα, γράφει «Η νίκη αυτή της Δόξας είναι η μεγαλύτερη νίκη του Ελληνικού ποδοσφαίρου κατά τα τελευταία έτη. Εύγε λοιπόν εις την Δόξαν και εις τους θαυμαστούς παίκτες της και εις την μαρτυρικήν Δράμαν».
Η ομάδα της Δόξας, στον αγώνα αυτό, αγωνίσθηκε με τους: Ζ. Γουδεσίδη, Ν. Νικολαϊδη, Μ. Τόλιο, Δ. Παναγιωτίδη, Θ. Γκιουζέλη, Π. Γρηγοριάδη, Β. Καραλάζο, Χ. Κουϊρουκίδη, Β. Καλαϊτζίδη και Ν. Καμπάνταη.
► 1η Ιουλίου 1951:
Η ΔΟΞΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Η πρώτη Ιουλίου στη Δράμα είναι ημέρα γιορτής. Οι Δραμινοί γιορτάζουν την απελευθέρωση τους μετά από 540 χρόνια σκλαβιάς, από τον τουρκικό ζυγό. Το πρωί δοξολογία, επιμνημόσυνες δεήσεις και καταθέσεις στεφάνων. Τα καταστήματα όλα κλειστά και η πόλη σημαιοστολισμένη.
Ο φίλαθλος κόσμος αδημονεί, περιμένει το απόγευμα να παρακολουθήσει τη σύγκρουση των δύο ισχυρών ομάδων της πόλης, της Δόξας και της Ελπίδας, στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος, για την έκβαση αυτής της ποδοσφαιρικής σύγκρουσης.
Το απόγευμα ήρθε και το γήπεδο έχει γεμίσει από όλους τους Δραμινούς φιλάθλους οπαδούς των δύο ομάδων. Ο καθένας τους προσπαθεί να εμψυχώσει τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης του ομάδας.
Η έναρξη του αγώνα βρίσκει τις δύο ομάδες να αγωνίζονται με δύναμη και πείσμα, η μπάλα πηγαινοέρχεται από τη μια εστία στην άλλη, ενώ κορυφώνεται η αγωνία στην κερκίδα. Τελικά η Δόξα καταφέρνει να επιτύχει το ένα και μοναδικό τέρμα του αγώνα, αρκετό όμως για να κερδίσει όχι μόνο αυτόν αλλά και το πρωτάθλημα και έτσι να διατηρήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ανατολικής Μακεδονίας.
Για την επιτυχία όμως αυτή, πάλεψε λιονταρίσια, σε 14 αγώνες, τους επτά στο γήπεδό της και άλλους τόσους εκτός έδρας. Επέτυχε, 11 νίκες, μια ισοπαλία με τον ΗΡΑΚΛΗ στην Καβάλα (2-2) στις 1/5/1951 και υπέστη δύο ήττες, τη μία από τους ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ στην Καβάλα (1-0) στις 25/2/1951 και τη μία από τον ΆΡΗ (1-0), στις 8/5/1951. Συγκέντρωσε συνολικά 37 βαθμούς. Στο πρωτάθλημα αυτής της ποδοσφαιρικής περιόδου, έλαβαν μέρος συνολικά οκτώ ομάδες. Από τη Δράμα ήσαν, η Δόξα, η Ελπίδα και ο Άρης και από την Καβάλα, οι Φίλιπποι, ο Ηρακλής, η ΑΕΚ και ο Βύρων, από δε την Ελευθερούπολη, ο Ορφέας Ελευθερουπόλεως.
Παραπομπές
[23]. ΕΛ. ΜΟΥΖΑΚΗΣ: Ο Ελευθέριος Μουζάκης (1913- 28 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν επιχειρηματίας, γνωστός ως ο “πατέρας της κλωστοϋφαντουργίας”, τελευταίος εν ζωή παραδοσιακός κλωστοβιομήχανος. Ήταν ιδρυτής και πρόεδρος των εταιρειών του ομώνυμου ομίλου. Ξεκίνησε το 1933, ως υπάλληλος μιας εμπορικής εταιρείας κλωστών. Το 1944 ίδρυσε μία μικρή επιχείρηση, την “ΚΛΩΣΤΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ – ΜΟΥΖΑΚΗΣ”, ενώ το 1952 ανέλαβε την αποκλειστική εισαγωγή και διάθεση των προϊόντων DMC – Γαλλίας. Το 1957 μαζί με την “ΚΛΩΣΤΑΙ ΚΙΘΑΡΑΣ”, συγκροτεί την “ΚΛΩΣΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ A.E.”, στην οποία περιέρχονται οι εν τω μεταξύ εξαγορασθείσες εταιρείες και τα σήματά τους. Απέκτησε έτσι το μεγαλύτερο μερίδιο της Ελληνικής αγοράς σε κλωστές ραφής και κεντήματος. Ο Μουζάκης απεβίωσε το 2006.
