Μεγαλύτερος ο κίνδυνος φτώχειας στην περιφέρεια Α.Μ.Θ. από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα.
Τι προκύπτει από έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ
Τα στοιχεία της έρευνας που δημοσιεύτηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ και περιλαμβάνουν τα ποσοστά του πληθυσμού που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας σε κάθε περιφέρεια επιβεβαιώνουν ουσιαστικά την εκτίμηση ότι τα εισοδήματα ενός σημαντικού αριθμού πολιτών στη Δράμα και την υπόλοιπη Περιφέρεια ΑΜΘ είναι αρκετά χαμηλά, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει τόσο για τα ίδια τα νοικοκυριά όσο και την τοπική οικονομία.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έρευνας της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) ανάμεσα στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας, οι νομοί Δράμας και Καβάλας, καθώς και οι νομοί της Θράκης έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας. Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης συνολικά διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό κατοίκων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο της φτώχειας σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της. Το ποσοστό αυτό στην ΠΑΜΘ ανέρχεται σε 24,3%.
Συγκριτικά αξίζει να σημειωθεί ότι τα ποσοστά στις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας είναι 23,8% για την Δυτική Ελλάδα, 21,6% για τη Δυτική Μακεδονία, 20,7% για το Βόρειο Αιγαίο, 20,6% για την Κεντρική Μακεδονία, 20,3% για την Στερεά Ελλάδα, 19,7% για την Πελοπόννησο,19% για τη Θεσσαλία, 17,4% για την Ήπειρο, 16% για το Νότιο Αιγαίο, 15,2% για την Κρήτη, 13,9% για τα Ιόνια Νησιά και 13,7% για την Αττική. Το ποσοστό πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας, στο σύνολο της χώρας είναι 17,9% σύμφωνα με έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το 2019.
Όπως αναφέρεται στις επεξηγήσεις της έρευνας, το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 4.917 ευρώ ετησίως ανά μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 10.326 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Τα στοιχεία για τα ποσοστά του κινδύνου φτώχειας εκπορεύονται από τη Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών (SILC) του έτους 2019 με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2018.
Το έτος 2019 (με περίοδο αναφοράς εισοδήματος συνολικού πληθυσμού της χώρας ήταν σε κίνδυνο φτώχειας. Ο δείκτης αυτός που κατά το έτος 2005 (με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2004) ανερχόταν στο 19,6%, σημείωσε αυξητική πορεία έως το έτος 2012 όπου εκτιμήθηκε στο 23,1% ενώ άρχισε να μειώνεται από το έτος 2014.
Όπως προκύπτει από την έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, «ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικός αποκλεισμός είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόμων ηλικίας 18-64 ετών (33,1%). Επίσης, από τον πληθυσμό ηλικίας 18-64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό εκτιμάται ότι το 31,4% είναι Έλληνες και το 53,7% είναι αλλοδαποί που διαμένουν στην Ελλάδα. Από τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα ηλικίας 18-64 ετών και βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, το 53,7% γεννήθηκαν σε άλλη χώρα, ενώ το 30,9% είναι αλλοδαποί που γεννήθηκαν και διαμένουν στην Ελλάδα. Το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας, αλλά διαβιεί σε νοικοκυριά χωρίς υλική στέρηση και χωρίς χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 7,5%. Το ποσοστό του πληθυσμού που δεν βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και διαβιεί σε νοικοκυριά χωρίς υλική στέρηση αλλά με χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 3,8%. Το ποσοστό του πληθυσμού που δεν βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και διαβιεί σε νοικοκυριά με υλική στέρηση αλλά χωρίς χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 8,0%. Το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας διαβιεί σε νοικοκυριά με υλική στέρηση και με χαμηλή ένταση εργασίας ανέρχεται σε 3,2%».