Μηνύματα για την ημέρα μνήμης των θυμάτων της βουλγαρικής θηριωδίας του 1941

0
1817

Κωνσταντίνος Μπλούχος
Κάθε χρόνο, το καθήκον της μνήμης μάς καλεί σε ένα ματωμένο οδοιπορικό: 28 Σεπτεμβρίου – 5 Οκτωβρίου 1941. Τα Δραμινά κάστρα της ελληνικότητας θρήνησαν τα κατασφαγμένα θύματά τους.
Μένει μόνο η υπόκλιση στους αγαπημένους πατεράδες και στις αγαπημένες μας μανάδες, τα αδέρφια που δεν γνωρίσαμε αλλά ακούσαμε μόνο γι’ αυτά. Μένει να τους μνημονεύσουμε και να υποσχεθούμε ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, όσα έγιναν εκείνο το ματωμένο Σεπτέμβρη στη Δράμα, το Δοξάτο, τη Χωριστή και τα υπόλοιπα χωριά. Η Δράμα από μόνη της είναι εικόνα μιας Ελλάδας… «σαν πρώτα αντρειωμένης», «μητέρας μεγαλόψυχης».
Στο φετινό οδοιπορικό της μνήμης της 29ης Σεπτεμβρίου, μας τίμησε με την παρουσία του ο υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας & Θράκης, κ. Σταύρος Καλαφάτης. Πιστός και αυτός στη μνημοσύνη. Για μια πατρίδα που χτίζει το αύριο, συγχωρώντας, αλλά μηδέποτε ξεχνώντας.

Χαρά Κεφαλίδου
Με αφορμή την ημέρα μνήμης για τα θύματα της βουλγαρικής θηριωδίας του 1941, η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής Δράμας του Κινήματος Αλλαγής, προχώρησε στην παρακάτω δήλωση:
Τον Σεπτέμβριο του 1941, στην πόλη της Δράμας, το Δοξάτο και σε πολλά χωριά της ευρύτερης περιοχής, σφαγιάστηκαν με βαρβαρότητα και ωμότητα νέα παιδιά, άνδρες, γυναίκες και γέροντες ως αντίποινα, από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής.
Οι σφαγές των κατοίκων δεν ήταν στρατιωτική αναγκαιότητα, αλλά τρόπος διεύρυνσης του αφελληνισμού. Ήταν σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων.
Σήμερα, που συμπληρώνονται 80 χρόνια από κείνη τη μαρτυρική χρονιά, οι μνήμες παραμένουν ζωντανές. Συνάνθρωποί μας που έζησαν εκείνα τα γεγονότα, συγκλονίζουν με τις μαρτυρίες και τις αφηγήσεις τους.
Σήμερα, αλλά και κάθε στιγμή στη ζωή μας, με ιδιαίτερη συγκίνηση και απόλυτο σεβαστό στεκόμαστε στη θυσία αυτών των ανθρώπων. Συγκίνηση αλλά και χρέος μεγαλύτερο, για να μείνουν ζωντανοί στη μνήμη μας όλοι αυτοί που θυσιάστηκαν. Για τις ψυχές αυτές, που δεν έχει ζητήσει συγνώμη κανένας μέχρι σήμερα.
Το παρελθόν δεν είναι ξέχωρο από το παρόν, δεν είναι πεθαμένο, είναι η ιστορία μας. Έχουμε ηθικό χρέος απέναντι σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους κατά των Βουλγαρικών Δυνάμεων Κατοχής, χάρη στους οποίους απολαμβάνουμε την ελευθερία μας. Καθήκον μας να γνωρίζουν τα παιδιά μας την ιστορία τους, την ιστορία μας, και να την τιμούν. Είναι η κληρονομιά μας. Λαός που λησμονεί την ιστορία του είναι καταδικασμένος σε λάθη.

Δημήτρης Κυριαζίδης
Τις μέρες αυτές έρχονται και ξανάρχονται στ’ αυτιά μας ακούσματα για τις σφαγές της Δράμας.
Τα συναισθήματά που δημιουργούνται είναι ισχυρά αποτυπωμένα από τις διηγήσεις των γονιών μας για τα τραγικά γεγονότα που έλαβαν χώρα το Σεπτέμβριο – Οκτώβριο του 1941, αλλά και σε όλη την περίοδο της Γ΄ βουλγαρικής κατοχής.
Οι εκατόμβες των αθώων θυμάτων μιας ανεπίκαιρης και απρονόητης (!) εξέγερσης είχε ως αποτέλεσμα τη θανάτωση χιλιάδων αθώων! Έφερε την ορφάνια, τον όλεθρο! Οδήγησε στην πείνα και στην εξαθλίωση, στην υποχρεωτική στράτευση όλου του πληθυσμού της Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης!
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες από σεβασμό στη μνήμη των προγόνων μας και όχι από τυπική υποχρέωση συμμετέχουμε στα μνημόσυνα που τελούνται για την ανάπαυση των ψυχών τους.
80 Χρόνια τώρα δεν ξεχνούμε ζητούμε μια συγνώμη! Αυτή κυρίως θα αναδειχθεί, όχι λεκτικά μα έμπρακτα, τουλάχιστον με την επιστροφή των καταληστευμένων θρησκευτικών και πολιτιστικών κειμηλίων και θησαυρών της περιοχής μας.
Αυτό απαιτεί η γενιά μας! Αυτό απαιτούν οι σχέσεις καλής γειτονίας! Αυτό απαιτεί το μέλλον!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!