Της Νόρας Κωνσταντινίδου
Οι Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας ανέκαθεν ψέλνονται με ευλάβεια και εισπράττονται ευπρόσδεκτα ενισχύοντας τη δεδομένη πίστη ως την απροσμέτρητη έκσταση. Ξεκάθαρα πλέον η πίστη η φανερή, σεβαστή και με έκσταση επαρκώς δικαιολογημένη οδηγούν σε μονοπάτια που επιζητούν οδοιπορίες αγγίζοντας, αν είναι δυνατό «το ακρόκορφο της αντρείας» όπου η τόλμη βασιλεύει μαζί με τη γνώση. Τόλμησε η κ. Μελίνα Μποτέλλη, και βρέθηκε επί σκηνής με Λόγο αξιών που τον χειρίσθηκε επάξια. Τον απέδωσε με σέβας και με τον πρέποντα σεβασμό απέναντι στους υμνογράφους των Ακολουθιών που λαμπρύνουν ασυναγώνιστα την παρακαταθήκη των Βυζαντινών, όπως και το πλούσιο λεξιλόγιο που διατρανώνουν τους «αχούς» της ελληνικής γλώσσας και της λογοτεχνίας. Μουσικοί αναμφισβήτητα μεγάλων κλάσεων ενίσχυσαν το τόλμημα για να οδηγηθεί στο πάναγνο άκουσμα ο βυζαντινός ήχος συν ταιριαστός με την Παράδοση.
Δημόσια δόθηκε η ανακοίνωση και διαβάσθηκε το κείμενο σε καθημερινή εφημερίδα της Δράμας : «Την Κυριακή 2 Απριλίου στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση: «Οδεύοντας προς το Θείο Πάθος». Στη συνοριακή πόλη του Βορρά, στην υδρορροούσα γη της Χριστιανούπολης, στην απελεύθερη δεινοπαθούσα Δράμα «το οδοιπορικό» (όπως πραγματοποιήθηκε), περιελάμβανε καίριους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας επιλεγμένες προσεκτικά στο βαθμό που ακούσθηκε, πόση υπομονή μπορούσε να διαθέσει άνθρωπος προκειμένου να ξεδιαλύνει τα διαμάντια από τα διαμάντια; Τα ίδια αυτά διαμάντια περασμένα από τη λαγαρή φωνή του και τη βυζαντινή γνώση του (γνωρίσματα της ακραίας ωραιότητας που αποδίδουν οι ψαλμωδίες του καθηγητή Ευάγγελου Τσαρούχα στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας) δικαιωματικά συμβάλουν στη μεταποίηση των διαμαντιών σε ανεκτίμητους θησαυρούς.
Γνωστά και εύλογα τα Δημοτικά τραγούδια με τους θρήνους και τα μοιρολόγια της Μάνας Παναγιάς απέδωσαν ήχους που δικαίωναν τις επιλογές της κορυφαίας ελληνίδας ηθοποιού, η οποία με συγκινημένη φωνή βρήκε την ευκαιρία να συμβάλει επιτήδεια στην ενότητα των Ελλήνων που τρέφει στοργικά και αέναα η Παράδοση.
Η Μεγάλη Εβδομάδα συνοδευόμενη από παραδοσιακά όργανα με αφήγηση της Μελίνας Μποτέλλη αντάμωσε στο ακρόκορφο της χαρμολύπης, όχι μόνο με τα εγκώμια της Εβδομάδας των Παθών. Τα φετινά Πάθη υποχρεωτικά σχεδόν έδωσαν επιτακτικά στη χαρμολύπη την εντολή να αποτινάξει από πάνω της την επίκαιρη λέξη τη χαρά. Τη λύπη, ας δεχθεί την ορμήνια να μην αγγίξει τους δημιουργούς που στήριξαν και αγάπησαν την Πανάξια Δημιουργό. Η αγάπη της ας γίνει συνδετικός κρίκος σε όλο το Δραμινό λαό και ονομαστικά στο Σύλλογο Πανοράματος, Χωριστής, στο ίδρυμα Αιμ. Καλαϊτζίδη Καλλιφύτου και στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας.
Μέρες που είναι ας μας σταθεί αρωγός και ευχών το αιώνιο συνοδευτικό της ζωής όλων άσμα.
«Χριστός ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασι
ζωήν χαρισάμενος».
