Ταξίδεψε από τη Γαλλία για να συναντήσει τον Βασίλη Τσιαμπούση αναγνώστρια των βιβλίων του και σπουδάστρια της ελληνικής γλώσσας
Είναι φορές που το ταξίδι, με ένα καλό βιβλίο δεν είναι μόνο νοερό. Κάποιες φορές απρόσμενα και άλλες πάλι όχι, ταξιδεύει τον αναγνώστη πραγματικά στον τόπο όπου γράφτηκε ίσως και στον δημιουργό του. Κάπως έτσι τουλάχιστον συνέβησαν τα πράγματα και με την περίπτωση της κας Φρανσουάζ Μεντινά από τη Γαλλία, η οποία ταξίδεψε με το σύζυγό της μέχρι την Ελλάδα και τη Δράμα τις προηγούμενες ημέρες.
Χάρη σε κάποιες συγκυρίες ή συμπτώσεις, από εκείνες που η ίδια ζωή πολλές φορές δημιουργεί, κατάφερε να γνωρίσει και από κοντά τον συγγραφέα ενός τέτοιου βιβλίου. Τον συγγραφέα του «Κήπου των Ψυχών». Το τελευταίο έργο του Δραμινού συγγραφέα Βασίλη Τσιαμπούση που ξεχωρίζει στην Ελλάδα και ταξιδεύει στο εξωτερικό. Όπως διαπιστώσαμε δε και από την κα Φρανσουάζ γίνεται αντικείμενο μελέτης από σπουδαστές της Ελληνικής γλώσσας αλλά και αφορμή για όμορφα, πραγματικά ταξίδια.
Η κα Φρανσουάζ που έτρεφε πάντα αδυναμία για την χώρα μας, αυτό τον καιρό μαθαίνει την Ελληνική γλώσσα, όπως και πολλοί ακόμη άλλωστε, σε πανεπιστήμιο της Γενεύης στην Ελβετία όπου παρακολουθεί μαθήματα. Η ίδια διανύει σε τακτική βάση, μια σχετικά μικρή απόσταση μισής ώρας με το τρένο, για να φθάσει εκεί, από την πόλη όπου ζει, αλλά αυτό δεν μοιάζει να είναι καθόλου κουραστικό. Η καθηγήτρια Ελληνικής γλώσσας στο πανεπιστήμιο όπου φοιτά, συνέστησε στην ίδια, όπως και σε άλλους φοιτητές, να μελετήσει έργα ορισμένων Ελλήνων λογοτεχνών. Ανάμεσα σε αυτά και του Δραμινού Βασίλη Τσιαμπούση. Η τριβή με την ίδια τη γλώσσα άλλωστε είναι και η καλύτερη μέθοδος για να τη γνωρίσει κανείς. Στην περίπτωση των βιβλίων του Βασίλη Τσιαμπούση μπορεί να οδηγήσει τον αναγνώστη στην κατανόηση όχι μόνο της γλώσσας, αλλά και της ίδιας της πραγματικότητας στη χώρα μας. Γι’ αυτό τον λόγο ίσως και το το έργο του όπως και το έργο ορισμένων ακόμη Ελλήνων συγγραφέων επιλέχθηκε από την καθηγήτρια της Ελληνικής γλώσσας στο πανεπιστήμιο.
Η ίδια ταξίδεψε στη Δράμα γνωρίζοντας από κοντά τον συγγραφέα του “Κήπου των ψυχών” αλλά και ένα τόπο της Βόρειας Ελλάδας στον οποίο ίσως να μην έφθανε ποτέ γιατί δεν είναι (όχι τουλάχιστον ακόμη) ένας γνωστός τουριστικός προορισμός. Η γνωριμία όμως με την Δράμα και τον Δραμινό συγγραφέα οφείλεται και σε κάποιες συγκυρίες και συμπτώσεις, καθώς ο σύζυγός της που είναι εικαστικός και συγκεκριμένα γλύπτης, λόγω της ενασχόλησής του, γνωρίζει τον Δραμινό εικαστικό, γλύπτη και καθηγητή του Μουσικού Σχολείου Δράμας κ. Γιώργο Καλτσίδη, ο οποίος με τη σειρά του έχει προσωπική γνωριμία με τον Βασίλη Τσιαμπούση. Ο Γιώργος Καλτσίδης ήταν λοιπόν ο συνδετικός κρίκος για την επίσκεψη στη Δράμα και κάπως έτσι η συνάντηση με τον συγγραφέα του βιβλίου, Βασίλη Τσιαμπούση έγινε πραγματικότητα.
Βέβαια το ταξίδι της κας Φρανσουάζ, ήταν για εμάς και μια καλή ευκαιρία, προκειμένου να τη ρωτήσουμε για το ενδιαφέρον που υπάρχει στην κεντρική Ευρώπη για την Ελληνική γλώσσα αλλά και για την Ελλάδα. Η ίδια με τη πολύτιμη βοήθεια μεταφράστριας Γαλλικών απάντησε στα ΧΡΟΝΙΚΑ της Δράμας, λέγοντας ότι στην Ελβετία οι περισσότεροι προσπαθούν να μάθουν Ελληνικά καθώς έχουν αγοράσει σπίτια στην Ελλάδα και τους είναι χρήσιμη η γλώσσα. Από την άλλη πλευρά βέβαια έχουν αναπτυχθεί σχέσεις και με Έλληνες οι οποίοι έχουν ταξιδέψει στην Ελβετία ή τη Γαλλία και όταν επιστρέφουν στην Ελλάδα θέλουν να μάθουν Γαλλικά.
Η συνάντηση στη Δράμα ήταν βέβαια συγκινητική και για τον Δραμινό συγγραφέα κ. Βασίλη Τσιαμπούση, ο οποίος μιλώντας στα ΧΡΟΝΙΚΑ της Δράμας είπε δεν είναι η πρώτη φορά που έργα του ταξιδεύουν στο εξωτερικό. «Η πρώτη συγκίνηση που αισθάνθηκα ήταν γύρω στο 1990, όταν ένας πανεπιστημιακός από την Αμερική, μετέφρασε δυο διηγήματά μου και τα δημοσίευσε σε ένα από τα καλύτερα λογοτεχνικά περιοδικά στην Αμερική. Για αυτά μάλιστα τότε, πράγμα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, μου έστειλαν και αμοιβή σε δολάρια. Δεν είναι μόνο η ατομική ικανοποίηση όμως. Είναι πολύ σημαντικό για την ελληνική λογοτεχνία να μεταφράζονται έργα της στο εξωτερικό. Βλέπουμε πολλά ξένα βιβλία να μεταφράζονται στην Ελλάδα, γιατί οι γλώσσες όπως η αγγλική ή η ισπανική είναι διεθνείς. Αντίθετα επειδή τα Ελληνικά είναι δύσκολη γλώσσα και δεν είναι διεθνής, δεν είναι τόσο συχνό το φαινόμενο να μεταφράζονται ελληνικά βιβλία σε ξένες γλώσσες. Βέβαια πρέπει να πω ότι ανθολογία διηγημάτων μου κυκλοφόρησε μεταφρασμένη και από το πανεπιστήμιο της Γρανάδας. Όπως και το βιβλίο μου «Να σ αγαπάει η ζωή» κυκλοφόρησε και στα Αλβανικά. Αλλά και μεμονωμένα διηγήματά μου μεταφράστηκαν στα Γεωργιανά, στα Γαλλικά, στα Ιταλικά, στα Αγγλικά, στα Γερμανικά και σε πολλές γλώσσες. Εδώ βέβαια μιλάμε για κάτι άλλο. Μιλάμε για σπουδές Ελληνικών σε ξένα πανεπιστήμια και μεταφράσεις που χρησιμοποιούνται ως διδακτικό υλικό για τους σπουδαστές που μαθαίνουν την Ελληνική γλώσσα. Τα κείμενα που μεταφράζονται έτσι πρέπει να έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά. Πρέπει να είναι κείμενα γραμμένα απλά στην κατανόηση. Θα πω κάτι που έχουν πει για το Βαλτινό και για εμένα. Δηλαδή ότι αυτό που διαβάζει ο αναγνώστης και του φαίνεται πολύ απλό, θέλει πάρα πολύ κόπο και πάρα πολλές ώρες προκειμένου το κείμενο να ολοκληρωθεί. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που εκφράζεται με λίγες κουβέντες είναι ένα κείμενο περιεκτικό. Χαίρομαι που το βιβλίο μου συστάθηκε σε σπουδαστές της Ελληνικής γλώσσας αλλά και για την συνάντηση με την αναγνώστρια του έργου μου την κα Φρανσουάζ γι αυτό και δώρισα στην ίδια, τον σύζυγό της αλλά και στην καθηγήτρια του πανεπιστημίου που συνέστησε το έργο μου, ένα από τα παλιότερα βιβλία μου».
Αξίζει να κρατήσουμε ότι στα γαλλικά υπάρχουν αρκετές λέξεις που έχουν ελληνική ετυμολογία και αυτό δημιουργεί για τους Γάλλους ή τους Γαλλόφωνους ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα. Παράλληλα σε πολλούς Γάλλους αρέσει η ελληνική μουσική όπως αυτή του Μάνου Χατζιδάκι αλλά και το ρεμπέτικο τραγούδι, αλλά υπάρχουν και αυτοί (μεταξύ αυτών και η κα Φρανσουάζ) που βλέπουν την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σαν μια πρόκληση, καθώς είναι μια γλώσσα που δεν μιλιέται πολύ διεθνώς, παρότι είναι πολύ πλούσια και μπορεί να εκφράσει έννοιες που δύσκολα μπορούν να αποδοθούν με τέτοια συντομία λέξεων σε άλλες γλώσσες.