Παρατείνεται μέχρι τις 2 Ιουλίου η πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση «Μέρες Ραδιοφώνου» που επιμελήθηκε ο κ. Σωφρόνιος Μαρκίδης και παρουσιάζεται από τις 23 Μαρτίου στον πολιτιστικό χώρο της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ δίπλα στο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας.
Η έκθεση αρχικά επρόκειτο να διαρκέσει μέχρι τις 5 Ιουνίου. Με την παράταση που αποφασίστηκε θα δοθεί η ευκαιρία σε πολύ περισσότερους επισκέπτες να βρεθούν στο ισόγειο της πρόσφατα ανακαινισμένης καπναποθήκης Αναστασιάδη και να θαυμάσουν από κοντά αυτή τη σπάνια συλλογή που παραπέμπει στην ίδια την ιστορία του ραδιοφώνου. Κατά την παράταση της έκθεσης υπάρχουν μικρές αλλαγές ως προς τις ώρες των επισκέψεων. Σύμφωνα με όσα είπαν στα ΧΡΟΝΙΚΑ της Δράμας στελέχη της ΚΥΚΛΩΨ, η έκθεση θα είναι ανοικτή από Πέμπτη έως και Κυριακή με ώρες λειτουργίας: 11.00-14.00 και 19.00-22.00.
Οι επισκέπτες λοιπόν, θα έχουν την ευκαιρία να δουν δεκάδες ραδιόφωνα που εκπροσωπούν διαφορετικές εποχές αλλά και τεχνοτροπίες (από τη δεκαετία του ’20 μέχρι και την δεκαετία του ’70 και την εποχή του τρανζίστορ), αλλά και να λάβουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την χρήση και την εποχή τους. Μέσα από τα εκθέματα μπορούν να μάθουν για τις αλλαγές που υπήρξαν από τις πρώτες ραδιοφωνικές συσκευές μέχρι την δεκαετία του ’70.
Ο Κώστας «Επισκέπτης» θα τους δείξει διά ζώσης πώς δουλεύει το ραδιόφωνο. Πρόκειται για τον γνωστό συλλέκτη και λάτρη του ραδιοφώνου Σοφρώνη Μαρκίδη (συνταξιούχο καθηγητή Φυσικής της μέσης εκπαίδευσης), που επιμελείται την έκθεση και διαθέτει σε αυτήν έναν μεγάλο αριθμό εκθεμάτων από την προσωπική του συλλογή. Εκθέματα, επίσης, παρουσιάζονται και από τις συλλογές των κ.κ. Νίκου Γκιαούρη, Αναστάσιου Καραπαναγιωτίδη και Άρη Θεοδωρίδη.
Στην έκθεση, όπως έχουν γράψει τα ΧΡΟΝΙΚΑ της Δράμας και σε προηγούμενο ρεπορτάζ, συγκεντρώνουν τα βλέμματα, τα ογκώδη και βαριά ραδιόφωνα του 1920 με τα πολλά κουμπιά την πολύπλοκη διαδικασία συντονισμού και ασθενή απόδοση. Δέκτες της εποχής που συνοδεύονταν από ακουστικά, ακόμα και από μεγάφωνο, με σχήματα που παραπέμπουν σε σχήμα γραμμοφώνου. Παρόλα αυτά, οι «πρωτόγονες» αυτές οι μορφές του ραδιοφώνου, που είναι γεμάτες λυχνίες, πυκνωτές και αντιστάσεις, κρύβουν τη δική τους μαγεία. Στην έκθεση υπάρχουν, βέβαια, και ραδιόφωνα του ’30, με διαφορετική μορφή που παραπέμπει περισσότερο σε επίπλωση, τα οποία πέρα από τον σκοπό που κατασκευάστηκαν αποτελούσαν και μέρος διακόσμησης.
Οι συσκευές αυτές, βέβαια, κουβαλούν και την ιστορία της κάθε εποχής. Ειδικά στην Ελλάδα, ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός μπήκε σε λειτουργία στις 25 Μαρτίου του 1938 και μόλις σε τρία χρόνια (Απρίλιος του 1941) έπεσε στα χέρια των Γερμανών κατακτητών. Εξέπεμπε ξανά τη φωνή της ελεύθερης Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1944, με την ήττα της Γερμανίας και την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων. Στα χρόνια που προηγήθηκαν του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, υπολογίζεται ότι οι ραδιοφωνικές συσκευές δεν ξεπερνούσαν τις 50.000 σε όλη τη χώρα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που διέθεσαν στα ΧΡΟΝΙΚΑ της Δράμας οι άνθρωποι της ΚΥΚΛΩΨ.
Ο Σωφρόνιος Μαρκίδης γεννήθηκε στη Δράμα το 1957. Από πολύ νωρίς ανέπτυξε το ενδιαφέρον του για τον φυσικό κόσμο και την ερμηνεία του, καθώς και για τη Φυσική ως επιστήμη. Όντας μαθητής της Δ΄ τάξης του Δημοτικού, φτιάχνει μόνος του έναν «Φωτεινό Παντογνώστη», ένα παιχνίδι γνώσεων της εποχής, που η λειτουργία του βασιζόταν σε ηλεκτρικό κύκλωμα. Την επόμενη χρονιά, στην Ε΄ τάξη, επιχειρεί και καταφέρνει να κατασκευάσει έναν τηλέγραφο. Στα χρόνια των γυμνασιακών σπουδών, μαθητεύει σε Ραδιοτεχνείο της πόλης του, όπου μαθαίνει την τέχνη του ραδιοφώνου, σε μία εποχή που τα ραδιόφωνα με λυχνίες είχαν την πρωτοκαθεδρία τους. Την ίδια περίοδο, έχει ήδη αποφασίσει ότι θα ακολουθήσει τις σπουδές του Φυσικού. Τις χρονιές 1972-1973, υπήρξε «πειρατής των ερτζιανών», όχι όμως με τους όρους της μόδας που συνηθίζονταν. Επιδίωξή του ήταν να βελτιστοποιήσει την ποιότητα του ήχου, κάτι που ήταν δύσκολο, μιας και οι εκπομπές γίνονταν στη μπάντα των μεσαίων. Θα ακολουθήσουν οι πανεπιστημιακές σπουδές στο τμήμα Φυσικής του Α.Π.Θ. και κατόπιν θα σταδιοδρομήσει ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Από το 1995 ξεκινά συστηματικά να ανασκευάζει «ταλαιπωρημένα» ραδιόφωνα από την Ευρώπη και την Αμερική της προπολεμικής περιόδου και κυρίως της χρυσής δεκαετίας του ραδιοφώνου, αυτήν του μεσοπολέμου. Αποκαθιστά παλαιά ηλεκτρονικά κυκλώματα αντικαθιστώντας κατεστραμμένα εξαρτήματα. Πέρα από τις αναπαλαιώσεις, κατασκευάζει επίσης πομπούς, καθώς και διατάξεις που υποστηρίζουν τη λειτουργία παλαιών ραδιοφώνων. Πειραματικές διατάξεις του και κατασκευές (όπως το πηνίο Tesla) βρίσκονται στο μουσείο τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ» στην Θεσσαλονίκη.