Του Αχιλλέα Παπαδόπουλου,
Ειδικού Καρδιολόγου
Μέρος Α’
Η μοναξιά έχει σημαντική επίδραση στην πνευματική και φυσική υγεία των ανθρώπων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο άνθρωπος χαρακτηρίστηκε από τον Αριστοτέλη ως «ον κοινωνικό, περισσότερο και από κάθε μέλισσα κι από κάθε ζώον που ζει κατά ομάδες». Η δε ανάγκη δημιουργίας κοινωνιών και η διαρκής αναζήτηση συντροφικότητας, αποτελεί κύριο διαχρονικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσεις. Τα τελευταία 150-200 χρόνια το προσδόκιμο επιβίωσης του ανθρώπου ακολούθησε έντονο ρυθμό αύξησης, τόσο στον αναπτυγμένο όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η συνεχής άνοδος του προσδόκιμου επιβίωσης θεωρείται σπουδαίο επίτευγμα του σύγχρονου κόσμου, καθώς είναι φαινόμενο που αποδίδεται στην κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη, αλλά κυρίως στη συνεχή πρόοδο των επιστημών υγείας. Πρέπει, όμως, να επισημανθεί ότι η επιμήκυνση της ζωής δεν συνδέεται πάντα με την επιμήκυνση της διάρκειας επιβίωσης με ικανοποιητική ποιότητα ζωής.
Πρόσφατες δημογραφικές μελέτες από τους Gianni Pes, Michel Poulain και Dan Buettner, ανέδειξαν 5 περιοχές του πλανήτη με τα μεγαλύτερα ποσοστά μακροζωίας αλλά και καλώς διατηρούμενης ποιότητας ζωής. Οι περιοχές αυτές είναι η Νικόγια στην Κόστα Ρίκα, η Οκινάβα στην Ιαπωνία, η Σαρδηνία στην Ιταλία, η Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια και η Ικαρία από την Ελλάδα. Στις περιοχές αυτές, που ονομάστηκαν «Μπλε Ζώνες», οι κάτοικοί τους διακρίνονται για την καλή τους φυσική δραστηριότητα, τα χαμηλά ποσοστά κατάθλιψης και άνοιας, και την καλή πνευματική τους εγρήγορση. Η επιδημιολογική παρατήρηση αυτών των πληθυσμών έδειξε ότι μοιράζονται 9 βασικά χαρακτηριστικά, τα οποία είναι: η καθημερινή φυσική δραστηριότητα, η αισιόδοξη σκέψη για τη ζωή, έλλειψη άγχους, κατανάλωση μέτριων μερίδων φαγητού με προϊόντα φυτικής προέλευσης, μέτρια κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, συντροφικότητα και διατήρηση σχέσεων με έναν κοινωνικό περίγυρο ανθρώπων ίδιας άποψης ζωής. Τόσο η καθημερινή συναναστροφή με ανθρώπους της ηλικίας τους στα καφενεία όσο και η αίσθηση συμπαράστασης και βοήθειας από τα νεότερα μέλη της οικογένειάς τους, είναι συνήθη χαρακτηριστικά της ζωής των ηλικιωμένων Ικαριωτών.
