Συνέντευξη με τον απερχόμενο πρόεδρο του Συνδέσμου Προπονητών Δράμας Σωτήρη Σαρρίδη.
Στα «Χ» και τον Δημήτρη Μπουτζέκη μίλησε ο Σωτήρης Σαρρίδης, ο απερχόμενος πρόεδρος του Συνδέσμου προπονητών Δράμας για τις σημερινές εκλογές του συνδέσμου, καλώντας όλα τα μέλη του συνδέσμου να συμμετέχουν στις εκλογές, ώστε η νέα διοίκηση να έχει μεγαλύτερη δύναμη.
Στα «Χ» μίλησε για τις σημερινές εκλογές, έκανε έναν δικό του απολογισμό, μίλησε για το επίπεδο των Δραμινών προπονητών και για την εξέλιξη κάποιων ακαδημιών τα τελευταία χρόνια.
Δύο λόγια για τις εκλογές στον Σύνδεσμο Προπονητών Δράμας;
Είναι μια προγραμματισμένη διαδικασία που διεξάγεται, βάση του καταστατικού μας, κάθε 4 χρόνια. Αρχικά είχαμε προγραμματίσει να διεξαχθούν στις 13 Μαρτίου, ωστόσο λόγο του lock-down αναβλήθηκε. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι εκλογές μας προηγούνται των εκλογών της Πανελλήνιας Ένωσης Προπονητών (ΠΕΠΠ), καθώς τα νεοεκλεγμένα μέλη οφείλουν να παραβρεθούν και να ψηφίσουν στις εκλογές της ΠΕΠΠ. Οι εκλογές αυτές έχουν προγραμματισθεί να διεξαχθούν το διήμερο 27 & 28 Ιουνίου στο Λουτράκι Κορινθίας.
Κάνοντας μια ανασκόπηση στην πορεία σας στα διοικητικά του συνδέσμου τι καταφέρατε, είστε ευχαριστημένος εκ του αποτελέσματος για αυτά που προσφέρατε;
Αρχικά το κύριο μέλημά μου ήταν να μπει ο Σύνδεσμος σε μια λειτουργική κατάσταση δηλ. να λειτουργεί στη βάση του καταστατικού και των επιταγών της ΠΕΠΠ. Νομίζω ότι ως προς αυτό το πεδίο τα καταφέραμε πολύ καλά. Παράλληλα προσθέσαμε κι άλλα λειτουργικά εργαλεία που έχουν να κάνουν με τη χρήση τεχνολογικών μέσων στην ενημέρωση των συναδέλφων, καθώς αυτό ήταν το 2ο κατά σειρά προτεραιότητας μέλημά μας. Τι εννοώ, ο Σύνδεσμος θα πρέπει να στοχεύει στη διαρκή επιμόρφωση των μελών του, καθώς οι εξελίξεις στη σύγχρονη προπονητική συνεχώς ανανεώνονται.
Ωστόσο δυστυχώς κάποιοι συνάδελφοι δεν έχουν καταλάβει το ρόλο και το λόγο ύπαρξης του Συνδέσμου και περιορίζονται μόνο στο να ζητούν πράγματα δίχως την φυσική τους παρουσία στις διάφορες εκδηλώσεις μας.
Κλείνοντας στην ερώτησή σας να τονίσω ότι τα οικονομικά του Συνδέσμου μας ήταν είναι και θα παραμείνουν να είναι πολύ νοικοκυρεμένα χάρη στον αεικίνητο ταμία μας Γιώργο Αμπρικίδη που με πολύ σθένος πάντα φροντίζει και διατηρεί με απόλυτη διαφάνεια να υπάρχει νοικοκυριό στο ταμείο του Συνδέσμου.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι οι Δραμινοί προπονητές αυξάνονται και μορφώνονται καθημερινά, πως βλέπετε το επίπεδο των Δραμινών Προπονητών;
Όσον αφορά το 1ο σκέλος της ερώτησης αναφορικά με τον αριθμό των προπονητών, θα απαντήσω ότι δεν παρουσιάζει αύξηση ο αριθμός όσον αφορά τα μέλη του Συνδέσμου μας. Το αρχείο των μελών μας παραμένει σταθερό, τουλάχιστον τα τελευταία 7 χρόνια που βρίσκομαι στη Διοίκηση του Συνδέσμου. Τώρα αν υπάρχουν αρκετοί προπονητές χωρίς την εγγραφή τους στο δικό μας μητρώο αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να επιληφθεί η αρμόδια τοπική Ποδοσφαιρική Αρχή και να επιβάλει τον κανονισμό των Προπονητών που επικυρώνεται και υπογράφεται κάθε χρόνο από τον Πρόεδρο της ΕΠΟ.
Όσον αφορά το 2ο σκέλος για μένα προσωπικά το επίπεδο των προπονητών χαρακτηρίζεται από τους ποδοσφαιριστές που αναδεικνύονται. Βγάζουμε παίκτες; Τότε έχουμε και καλούς προπονητές δεν βγάζουμε παίκτες τότε πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία και πρωτίστως στους προπονητές.
Βλέπουμε ότι το επίπεδο είναι καλό, πώς εξηγείται όμως το φαινόμενο ότι δεν έχουμε προπονητές που έχουν πτυχίο για να προπονήσουν επαγγελματικές ομάδες όπως για παράδειγμα την Δόξα Δράμας με αποτέλεσμα η Δόξα να πηγαίνει σε λύσεις εκτός νομού;
Το εάν είναι καλό το επίπεδο των προπονητών με το εάν οι προπονητές μας δεν έχουν πτυχίο UEFA PRO δεν έχει καμία σχέση. Αυτό έχει να κάνει με το κατά πόσο έχει αποφασίσει κάποιος από εμάς να ασχοληθεί επαγγελματικά με την προπονητική με όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή την ιδιότητα. Αυτή τη στιγμή επαγγελματίες προπονητές είναι ο Κώστας Βασιλακάκης, ο Γιάννης Γεωργιάδης που εργάζεται στη Superleague (Λάρισα), ο Γιώργος Γεωργιάδης που επίσης εργάζεται Superleague (βοηθός του Γιώργου Δώνη), ο Χρήστος Τσιακίρης που εργάζεται στη Superleague 2 κλπ. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και στον Σάκη Τερζή που αυτή τη στιγμή κοσμεί το Σύνδεσμό μας, με διεθνή συγγραφική και επιμορφωτική δραστηριότητα.
Αλλά το εάν η Δόξα πηγαίνει σε λύσεις εκτός νομού, νομίζω είναι κάτι που δεν έχει να κάνει με το επίπεδο της μόρφωσης των προπονητών του Συνδέσμου μας. Από αλλού πρέπει να απαντηθεί αυτή η ερώτηση.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι κάποιοι σύλλογοι στο τοπικό μας ποδόσφαιρο εξέλιξαν τις ακαδημίες τους δουλεύοντας σε επαγγελματικό πλέον επίπεδο. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται το φαινόμενο αυτό;
Νομίζω ότι αυτή είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο. Ποιος είναι ο ρόλος τελικά του τοπικού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου; Αυτός ακριβώς δηλαδή η πολύ στοχευμένη δουλειά στις Αναπτυξιακές ηλικίες.
Μέσα από τις Ακαδημίες θα αναδειχθούν καλοί ποδοσφαιριστές και αθλητές, σωστοί φίλαθλοι, αντικειμενικοί κριτές, καλοί διαιτητές, χρήσιμοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες.
Προσωπικά χαίρομαι που βλέπω αυτή την αλματώδη ανάπτυξη των Ακαδημιών στο Νομό μας και να σας πω ότι πρωτεργάτες αυτής της προσπάθειας είναι οι προπονητές μας, είναι αυτοί κυρίως που εμπνέουν και παρακινούν τους παράγοντες στην κατεύθυνση αυτή να είστε σίγουροι για αυτό το τελευταίο.
Καθώς ασχολείστε χρόνια με τις ακαδημίες, υπάρχει ταλέντο στο δραμινό ποδόσφαιρο;
Θα ξεκινήσω με τη φράση κλισέ που ακούγεται στο πανελλήνιο ότι η «Δράμα είναι ποδοσφαιρομάνα» όντως ισχύει αυτό. Ταλέντο υπάρχει, δεν ξέρω αν είναι στο DNA των Δραμινών να ρέει δηλ. ποδοσφαιρικό αίμα στις φλέβες μας.
Ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτό το πλούσιο ταλέντο που υπάρχει σχεδόν πάντα μένει αναξιοποίητο. Η μεγάλη ομάδα του Νομού μας είναι αυτή που πρέπει να αξιοποιεί το ταλέντο και να το εκμεταλλεύεται. Δυστυχώς οι προσωπικές φιλοδοξίες κάποιων, είτε παραγόντων, είτε προπονητών αποτελούν τροχοπέδη σε αυτή την κατεύθυνση.
Για να καταλάβετε τι λέω θα απευθύνω μία ρητορική ερώτηση: Ο Μίλτος Πετρόπουλος γιατί πήγε στον Ολυμπιακό; Και υπάρχει και ακόμη ένα παιδί αυτή τη στιγμή που αποτελεί το μήλο της έριδος για τις μεγάλες ομάδες Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Ξέρετε τι θα έπρεπε να γίνει; Να μείνουν αυτά τα παιδιά εδώ αλλά να παίξουν στην 1η ομάδα της Δόξας και να μην υπάρχουν απλά για να συμπληρώνουν την αποστολή ή την καλοκαιρινή προετοιμασία.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί όραμα, προγραμματισμός, στρατηγική και γενικά πλάνο ουσίας και όχι εντυπωσιασμών.
Από την εμπειρία σας τα παιδιά σήμερα ασχολούνται με το ίδιο πάθος με το ποδόσφαιρο και γενικότερα με τον αθλητισμό σε σχέση με παλιότερα;
Έχουμε συνηθίσει να τα βάζουμε όλα στον ίδιο κορβανά, δηλ. με ελαφρά την καρδία να λέμε ένα όχι δεν έχουν πάθος και γι’ αυτό φταίει η τεχνολογία (κινητά τηλέφωνα, videogames και άλλα τέτοια). Εγώ δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική. Ναι τα παιδιά που αγαπούν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό έχουν πάθος και αγαπούν αυτό που κάνουν.
Παλαιότερα τα ερεθίσματα ήταν πολύ λιγότερα απ’ ό,τι σήμερα. Ωστόσο βλέπουμε ότι σήμερα το ποδόσφαιρο έχει γίνει διαστημικό συγκριτικά ακόμη και με την προηγούμενη δεκαετία. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό όταν κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα παιδιά δεν έχουν σήμερα το ίδιο πάθος με παλιά;
Εγώ το ζω καθημερινά. Βλέπω παιδιά να μιμούνται τα ινδάλματά τους να παρακολουθούν τις κινήσεις τους και να αφιερώνουν χρόνο για την αθλητική τους εξέλιξη. Αν αυτό δεν είναι πάθος τότε τι είναι;
Οι Δραμινοί προπονητές αξιοποιούν τα δραμινά ταλέντα;
Ούτε για αυτό υπάρχει κλισέ απάντηση. Υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν νυχθημερόν για το σκοπό αυτό και άλλοι που εξυπηρετούν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.
Πώς βλέπετε την κατάσταση στο δραμινό ποδόσφαιρο, πού πιστεύετε ότι βρισκόμαστε σε σχέση με άλλους νομούς;
Νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση, αναφέρομαι πάντοτε ποσοστιαία πληθυσμιακά. Για να αλλάξει η κατάσταση θα πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένο πλάνο, από πάνω προς τα κάτω εννοώ δηλ. από την ΕΠΟ προς τις ΕΠΣ με συγκεκριμένες οδηγίες προς τα σωματεία και κυρίως στους προπονητές και να γίνει σημαντική επένδυση στην επιμόρφωση πρωτίστως των προπονητών αλλά και των παραγόντων.
Χωρίς επιμόρφωση το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να εξελιχθεί, πάντοτε θα παραμένει στάσιμο.
Τι θα λέγατε σε ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο;
Να πιστεύει στο όνειρό του καθημερινά και να δουλεύει σκληρά. Παράλληλα να κοπιάζει καθημερινά για την μόρφωσή του και να προσπαθεί να ισορροπεί στα βιβλία του και στη γνώση που δίνουν σταθερές βάσεις στη ζωή. Πάνω σε μία μπάλα θα ισορροπήσει μόνο για λίγα χρόνια και μετά θα πέσει κι αυτό αν καταφέρει να ισορροπήσει γιατί το μέλλον στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν εξαρτάται μόνο από το ίδιο το παιδί αλλά από ποικίλους παράγοντες.
Ωστόσο θα συμβούλευα τα παιδιά να δουλεύουν σκληρά και μεθοδικά εάν επιθυμούν να φτάσουν ψηλά.
Δουλεύετε τα τελευταία χρόνια στην ακαδημία της Δόξας Πετρούσας, παίρνοντας κυριολεκτικά μια διαλυμένη ακαδημία. Πού βρίσκεται σήμερα η Ακαδημία της Πετρούσας, πόσα παιδιά έχει στις τάξεις της;
Καταρχάς ποτέ η Ακαδημία της Πετρούσας δεν ήταν διαλυμένη. Πάντοτε βρισκόταν σε καλό επίπεδο με πολλά παιδιά και σπουδαία δουλειά από τους προπονητές που δούλευαν εκεί.
Εγώ απλά τα τελευταία χρόνια ήρθα να συνεχίσω την καλή δουλειά που γινόταν πρωθύστερα και να βάλω και τη δική μου προσωπική δουλειά και εμπειρία.
Τελειώνοντας η εφετινή ποδοσφαιρική χρονιά βρίσκει την Ακαδημία μας να αριθμεί 50 παιδιά, αριθμός αρκετά ικανοποιητικός για τα δεδομένα της τοπικής κοινωνίας. Επικεντρωθήκαμε κυρίως στις μικρές ηλικίες και έχουμε δημιουργήσει ανταγωνιστικά τμήματα.
Επίσης έχουμε δώσει και ιδιαίτερη προσοχή στο οργανωτικό κομμάτι που είναι εξίσου σημαντικό για την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία των τμημάτων υποδομής.
Πώς περάσατε την περιπέτεια με τον κορωνοϊό; Σας λείπει η αγωνιστική δράση;
Όπως όλος ο κόσμος έτσι κι εγώ προσπάθησα να εκμεταλλευτώ τον άπλετο ελεύθερο χρόνο που είχα και να επικεντρωθώ σε θέματα ενημέρωσης και επιμόρφωσης με τα πολλά διαδικτυακά σεμινάρια που διοργάνωσαν οι Σύνδεσμοι Προπονητών ανά την Ελλάδα.
Μου έλειψαν οι προπονήσεις και τα παιχνίδια, αλλά κυρίως μου έλειψε αυτή η υπέροχη επαφή με τα παιδιά που σε κρατάει πάντοτε θες δε θες στις επάλξεις και σε εγρήγορση προκειμένου να τους δίνεις καθημερινά αυτό που ζητούν, γιατί αυτό είναι κάτι που το βλέπεις στα μάτια τους.