Θεραπεία. Δεν χορηγούνται φάρμακα σε ήπια υπέρταση που προϋπήρχε της κυήσεως, κατά την οποία η συστολική-μεγάλη πίεση δεν υπερβαίνει τα 150mmHg και η διαστολική-μικρή πίεση τα 95mmHg. Αν όμως πρόκειται για υπέρταση προκαλούμενη κατά τη κύηση, τότε τα όρια για χορήγηση φαρμάκων είναι το 140mmHg για τη συστολική και το 90mmHg για τη διαστολική. Στις περιπτώσεις αυτές συνιστάται η στενή παρακολούθηση της εγκύου από τον καρδιολόγο και ο περιορισμός των δραστηριοτήτων και της σωματικής κόπωσης. Αν και η απώλεια βάρους και ο περιορισμός του αλατιού είναι σημαντικά μέτρα για την ελάττωση της αρτηριακής πίεσης, εντούτοις στην υπέρταση κατά την κύηση δεν έχουν απόλυτη ένδειξη. Φυσικά οι έγκυες με υπέρταση θα πρέπει να προσέχουν τη διατροφή τους, ώστε να μην αυξηθεί ιδιαίτερα το σωματικό τους βάρος, να παίρνουν βάρος όσο χρειάζεται, περίπου 11 κιλά καθ΄όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, επειδή η ελάττωση βάρους κατά την κύηση συνδέεται με ελλειποβαρή νεογνά. Επίσης είναι προτιμότερη μια ισορροπημένη διατροφή χωρίς αξιόλογο περιορισμό του άλατος, με το αυτονόητο να μην ενθαρρύνεται η υπέρμετρη κατανάλωσή του. Θα πρέπει να αποφεύγεται ο καφές, το τσάι, το αλκοόλ και τα αναψυκτικά τύπου κόλα, ενώ το κάπνισμα είναι αδιανόητο.
Γενικά αποφεύγονται όλα τα φάρμακα κατά το 1ο τρίμηνο της κύησης. Αν απαιτηθεί όμως, υπάρχουν αντιυπερτασικά φάρμακα των οποίων η χορήγηση είναι σχετικά ασφαλής, ενώ κάποια άλλα έχουν απόλυτη αντένδειξη. Ασφαλή φάρμακα είναι η λαβεταλόλη από τους β-αναστολείς, η μεθυλντόπα, η νιφεδιπίνη κ.α. Αντίθετα δεν θα πρέπει αν χορηγούνται ποτέ αποκλειστές των υποδοχέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ΙΙ. Οι β-αναστολείς θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή, επειδή η χορήγησή τους συνδέεται με ελαττωμένο βάρος νεογνών.
Είναι σημαντικό να μην προϋπάρχει υπέρταση κατά τη κύηση. Για το λόγο αυτό γυναίκες που σκοπεύουν να τεκνοποιήσουν θα πρέπει να εφαρμόζουν προ της κυήσεως όλα τα γενικά μέτρα πρόληψης της αρτηριακής υπέρτασης: απώλεια βάρους, περιορισμός άλατος, μεσογειακή διατροφή, φυσική άσκηση κ.α. Κατά την κύηση όμως τα μέτρα πρόληψης της υπέρτασης και ειδικότερα της προεκλαμψίας, μολονότι αμφίβολης αποτελεσματικότητας, είναι διαφορετικά. Σε αυτά περιλαμβάνονται η χορήγηση ασβεστίου (2 γραμμάρια/ημέρα), μαγνησίου, ιχθυελαίων (ω-3 λιπαρών οξέων) και χαμηλών δόσεων ασπιρίνης. Αν συμβεί προεκλαμψία συστήνεται ανάπαυση και καλό είναι οι γυναίκες να ξαπλώνουν στο αριστερό πλευρό όταν ξεκουράζονται. Στη θέση αυτή διευκολύνεται η ροή του αίματος προς το έμβρυο και τα νεφρά, ώστε η γυναίκα να έχει περισσότερα ούρα. Έτσι ελέγχεται καλύτερα η προεκλαμψία, διαφορετικά ο γιατρός δεν έχει άλλη επιλογή από τον πρόωρο τοκετό με καισαρική τομή.
Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα για την πρόληψη της προεκλαμψίας, έχει δειχθεί ότι ορισμένες καταστάσεις μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες ανάπτυξης της και αποτελούν προβλεπτικούς παράγοντες αυτής όπως είναι:
- Η εγκυμοσύνη σε μεγάλη ηλικία.
- Η εγκυμοσύνη, αντιθέτως, σε νέα ηλικία κάτω των 20 ετών.
- Η κύηση με δίδυμα ή τρίδυμα κ.α.
- Η παχυσαρκία πριν ακόμη η γυναίκα μείνει έγκυος.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2.
- Η χρόνια και μη ελεγχόμενη υπέρταση πριν από την εγκυμοσύνη.
- Η νεφροπάθεια.
- Η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
- Ο ερυθηματώδης λύκος
- Η σκληροδερμία
