Υπέρταση κατά τη κύηση

0
2644

του Αχιλλέα Παπαδόπουλου, Ειδικού Καρδιολόγου

Η παρουσία υπέρτασης κατά τη κύηση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νοσηρότητας και θνητότη­τας, τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο και το νεογνό. Επειδή η αιτιολογία της αυξημένης αρτηρι­ακής πίεσης κατά την κύηση είναι ποικίλη, ορθότερο είναι να μιλούμε για «σύνδρομο υπέρτασης κατά την κύηση» με την έννοια ότι το πέρας της κύησης μπορεί να διακόψει το «σύνδρομο» και η αρτηριακή πίεση να επανέλθει στο φυσιολογικό. Το «σύνδρομο υπέρτασης» κατά την κύηση» προσβάλλει το 10-15 % των εγκύων. Οι απότομες μεταβο­λές της πίεσης μπορούν να επηρε­άσουν την έκβαση της εγκυμοσύνης με το έμβρυο να διατρέχει κίνδυνο από αυτές. Η μητέρα με αρτηριακή πίεση έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να γεννήσει πρόωρα, συγκριτικά με τις υπόλοιπες γυναίκες.

Σε ποσοστό μικρό, 1-5% των κυ­ήσεων, αυξημένη αρτηριακή πίεση υπήρχε πριν την εγκυμοσύνη και η υπέρταση συνεχίζεται κατά την κύ­ηση. Όταν η τελευταία συνοδεύεται από πρωτεινουρία με λεύκωμα στα ούρα περισσότερα από 300mg/λίτρο, η περισσότερο από 500 mg σε συλλογή ούρων 24ώρου .τότε μιλούμε για προεκλαμψία. Αυτή συ­νήθως αναπτύσσεται μετά την 20η εβδομάδα της κύησης και μπορεί να διαρκέσει μέχρι την 42η ημέρα της λοχείας. Η προεκλαμψία οφείλεται συνήθως σε διαταραχή της ανά­πτυξης του πλακούντα μετά την 16η εβδομάδα κύησης και παθολογική ανταπόκριση του αγγειακού ενδο­θηλίου της μητέρας, γεγονός το οποίο αυξάνει τις περιφερικές αντι­στάσεις και την αρτηριακή πίεση. Όταν συνυπάρχουν αιματολογικές διαταραχές και διαταραχές της νε­φρικής ή της ηπατικής λειτουργίας ομιλούμε για εκλαμψία, κατάσταση η οποία συνοδεύεται με επαυξημέ­νη νοσηρότητα και θνητότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρωτεινουρία στην εκλαμψία είναι υψηλότερη συγκριτικά με την προεκλαμψία και μπορεί να ξεπεράσει τα 5 γραμμάρι­α το 24ωρο.

Συμπτώματα-εκλαμψία: Γενικά η υπέρταση δεν έχει συμπτώμα­τα. Αντιθέτως συμπτώματα πα­ρατηρούνται στις επιπλοκές της υπέρτασης, όπως στο πνευμονικό οίδημα με δύσπνοια, βήχα, ακόμη και αιματηρή απόχρεμψη, στο έμ­φραγμα του μυοκαρδίου με πόνο και γενικά τη χαρακτηριστική κλινική εικόνα, στη στηθάγχη με πόνο στο στήθος, συνήθως κατά το βάδισμα-στηθάγχη προσπάθειας, στο εγκε­φαλικό επεισόδιο με τα αντίστοιχα νευρολογικά συμπτώματα κ.α. Ειδικά όμως στη κύηση μπορούμε να υποψιαστούμε ύπαρξη υπέρτα­σης αν υπάρχουν οιδήματα κάτω άκρων-πρησμένα πόδια, ανεξήγητη δύσπνοια-δυσφορία σε ελάχιστη σωματική προσπάθεια, αίσθημα παλμών –φτερουγίσματα στο στή­θος κ.α. Αναφορικά με την προε­κλαμψία τα συμπτώματα μπορεί να απουσιάζουν ή να υπάρχει οίδημα στα άνω ή τα κάτω άκρα, ενώ στην περίπτωση της εκλαμψίας κυρι­αρχούν κυρίως η κεφαλαλγία, οι διαταραχές της όρασης, η αύξηση του σωματικού βάρους, πάνω από ένα κιλό σε 24ώρες, η δύσπνοια, το κοιλιακό άλγος, το ξαφνικό οίδημα χεριών και προσώπου, η μείωση της διούρησης και σημεία εγκεφα­λοπάθειας με σπασμούς.

Διάγνωση. Η πίεση δεν παρα­μένει σταθερή κατά τη διάρκεια της κύησης. Κατά το δεύτερο τρίμηνο η συστολική πίεση, η μεγάλη, πέφτει κατά 15 mmHg, συγκριτικά με την πίεση που είχε η γυναίκα προ της κυήσεως. Δηλαδή αν είχε πίεση 12, τώρα στο δεύτερο τρίμηνο της κυήσεως η πίεση κατά μέσον όρο κατεβαίνει στο 10,05mmHg. Αυτή η πίεση επανέρχεται στις αρχικές τιμές κατά το 3ο τρίμηνο, στο οποίο αυξάνεται ο συνολικός όγκος των υγρών. Παλαιότερα θεωρείτο αυ­ξημένη αρτηριακή πίεση για μια έγκυο αν απλώς κατά την κύηση η πίεση γινόταν λίγο μεγαλύτερη από όσο ήταν πριν την κύηση. Σήμερα θεωρούμε υψηλή πίεση για μια έγκυο αν η συστολική ξεπερνά το 140mmHg και η διαστολική –η λε­γόμενη «μικρή πίεση» -το 90mmHg. Ως προς το σπουδαίο θέμα πότε θα γίνει η διάγνωση του «συνδρό­μου υπέρτασης κατά την κύηση» συχνά βασιζόμαστε στη μέτρηση αυξημένης αρτηριακής πίεσης σε δύο διαφορετικές μέρες, π.χ. μία σήμερα και μία αύριο. Όμως ο καλύτερος τρόπος διάγνωσης είναι η 24ωρη περιπατητική καταγραφή της πίεσης, δεδομένου ότι οι έγκυες εμφανίζουν συχνότερα το «σύνδρο­μο της λευκής μπλούζας» και μπο­ρεί να παραπλανήσουν το γιατρό με αύξηση της πίεσης από νεύρα.

Στη διάγνωση της προεκλαμψίας –εκλαμψίας συμβάλει σημαντικά η μέτρηση λευκώματος στα ούρα. Η εξέταση αυτή γίνεται μετρώντας το λεύκωμα είτε σε ένα δείγμα πρωινής ούρησης είτε σε ούρα τα οποία συλλέγονται όλο το 24ωρο. Παθολογικές τιμές είναι ενδεικτικές προεκλαμψίας ή και εκλαμψίας. Επιπροσθέτως από τη γενική εξέ­ταση αίματος καταδεικνύεται ο αριθ­μός των αιμοπεταλίων και συνεπώς η παρουσία ή η απουσία θρομβοπε­νίας. Η μέτρηση της ουρίας και της κρεατινίνης αφενός και των τρανσα­μινασών αφετέρου προσδιορίζουν τα επίπεδα της νεφρικής και της ηπατικής λειτουργίας. Όλες αυτές οι εξετάσεις συμβάλουν σημαντικά στη διάγνωση της εκλαμψίας σε μια έγκυο γυναίκα μετά την εικοστή εβδομάδα κυήσεως.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!