Ποιμενίδου Ελένη

Η Δραμινή Ελένη Ποιμενίδου ξεκίνησε το χάντμπολ στις Ελπίδες Δράμας το 1990. Παίζοντας εκεί για 13 χρόνια, το 2003 αποδέχτηκε πρόταση της Ορμής και μετακόμισε στην Πάτρα. Με την Ορμή κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδας το 2007, για πρώτη φορά στην ιστορία της πατρινής ομάδας. Έμεινε στην Πάτρα 7 χρόνια, κατακτώντας συνολικά 7 τίτλους. Το 2010 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για τον ΠΑΟΚ όπου παρέμεινε δύο χρόνια. Ακολούθησαν οι Πρωτοπόροι Θεσσαλονίκης για ένα χρόνο και το 2013 πήρε μεταγραφή στην Αναγέννηση Άρτας. Το καλοκαίρι του 2014 υπέγραψε στην νορβηγική Førde IL για να επιστρέψει το 2015 επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα με τα χρώματα του Πανοράματος Θεσσαλονίκης όπου έμεινε μέχρι το 2017 για να αγωνιστεί φέτος στην Πυλαία όπου και τελείωσε την καριέρα της με την άνοδο του σωματείου στην Α1 γυναικών, για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Η άνοδος του γυναικείου τμήματος της Πυλαίας και το παιχνίδι με αντίπαλο τους Κύκλωπες Αλεξανδρούπολης, σήμανε το τέλος της λαμπρής καριέρας μιας σπουδαίας αθλήτριας, όπως είναι η Ελένη Ποιμενίδου που σταματά από την ενεργό δράση.
“Μετά από μια μακρά διαδρομή κάποια στιγμή έρχεται η στιγμή για κάθε αθλητή να πάρει τη δυσκολότερη απόφαση στην διαδρομή του, που δεν είναι άλλη από την απόφαση να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Μια ζωή γεμάτη χαρές, λύπες, δυσκολίες, νίκες, συναισθήματα, κλάματα και πολλή προπόνηση. Έτσι συνέβη και με την Ελένη, που έδωσε τα πάντα σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκε.
Διεθνής με την εθνική Ελλάδας και αναντικατάστατο μέλος της από το 1997. Το 2004 συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ως μέλος της Εθνικής Ομάδας χειροσφαίρισης ενώ συμμετέχει ενεργά στην εθνική Beach Handball.
Λίγα λόγια από την ίδια. «Ευχαριστώ όλους όσους συνεργάστηκα, συναθλήτριες, προπονητές και διοικήσεις. Ιδιαίτερα για την τελευταία χρονιά στην Πυλαία, έζησα πολύ όμορφα και έλαβα πολλή αγάπη, οπότε θεώρησα ότι ήταν ο κατάλληλος συνδυασμός να συνδυάσω την αποχώρηση μου, με αυτή τη μεγάλη στιγμή για τον σύλλογο. Νιώθω γεμάτη και ικανοποιημένη από τη διαδρομή μου αυτά τα 28 χρόνια. Ένας κύκλος κλείνει, ένας άλλος ανοίγει” μας δήλωσε η Ελένη Ποιμενίδου, που ήδη ακολουθεί προπονητική διαδρομή με τις Παγκορασίδες και Κορασίδες της Πυλαίας».

Το πλούσιο παλμαρέ της
Tίτλοι
Πρωταθλήτρια Ελλάδος: 2007, 2008, 2009, 2010 (Ορμή)Κυπελλούχος Ελλάδας: 2007, 2009, 2010 (Ορμή)
Πρωταθλήτρια Ευρώπης στο Μπιτς Χάντμπολ (EBT Masters): 2009 (Avant Garde)
Αργυρό μετάλιο στους Μεσογειακούς αγώνες αθλημάτων παραλίας: 2016
Πρωταθλήτρια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Μπιτς Χάντμπολ: 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 (Avant Garde), 2015, 2016 (Σπάρτακος Α.Σ.)
Κυπελλούχος στο Πανελλήνιο Κύπελλο Μπιτς Χάντμπολ: 2015 (Σπάρτακος Α.Σ.)

Διακρίσεις
Συμμετοχή σε ΟΑ της Αθήνας το 2004
6η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Beach Handball 2017
1η σκόρερ πρωταθλήματος Ελλάδας: 2009, 2010
Φιναλίστ πρωταθλήματος Ελλάδας: 2004, 2006 (Ορμή)
Φιναλίστ Κυπέλλου Ελλάδας: 2004, 2005, 2006, 2008 (Ορμή)

Πώς σκέφτεσαι το μέλλον σου και μετά τη λήξη της καριέρας σου στο άθλημα;
Αυτήν την στιγμή εργάζομαι, και ταυτόχρονα κάνω την πρακτική μου στην φυσικοθεραπεία. Ήδη έχω ασχοληθεί με την προπονητική σε τμήματα υποδομής και είναι κάτι που θα ακολουθήσω μόλις τελειώσω την πρακτική. Είναι όμορφο να μαθαίνεις σε παιδιά αυτά που γνωρίζεις και φυσικά να έχεις μεγάλο ποσοστό στην διαμόρφωση στον χαρακτήρα ενός αθλητή.

H θέση που κατέχει το χάντμπολ στον αθλητισμό στο εξωτερικό συγκριτικά με την Ελλάδα;
Στις περισσότερες χώρες είναι 2ο-3ο άθλημα. Χαίρεσαι να παρακολουθείς αγώνες, σε γεμάτα γήπεδα, με υψηλό επίπεδο αθλητριών. Στην Ελλάδα είμαστε λίγο καλυτέρα τα τελευταία χρονιά λόγω της τηλεοπτικής μετάδοσης που γίνεται και ότι έχουν μπει στο χώρο οι ‘’μεγάλες’’ ομάδες. Σημαντική και η προσπάθεια της ομοσπονδίας με συχνές εκδηλώσεις ώστε να γνωρίσουν τα παιδιά το άθλημα.

Aν ήσουν στο ποδόσφαιρο, με τόσα γκολ που πετυχαίνεις, θα χαρακτηριζόσουν ως κορυφαία striker. Xρειάζεται μόνο ταλέντο ή είναι θέμα προπόνησης και τεχνικής;
Το σημαντικότερο για μένα είναι η προπόνηση. Πάντα δοκίμαζα διαφορετικά σουτ, άστοχα τις περισσότερες φορές. Μέχρι να φτάσω σε σημείο να τα κάνω σωστά. Έτσι μόνο μπορείς να μάθεις. Μέσα από την επανάληψη.

Παίζεις στην ομάδα του Σπάρτακου με την οποία εδώ και πολλά χρόνια πρωταγωνιστείτε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα…
Η ομάδα ξεκίνησε σαν παρέα. Μαζευόμασταν τα σαββατοκύριακα, να παίξουμε να βρεθούμε με συναθλητές , να περάσουμε ωραία. Σιγά σιγά συμμετείχαμε και σε αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα με πάρα πολύ καλές θέσεις και πλέον είμαστε στο σημείο που δεν λείπουμε από τις μεγάλες διοργανώσεις. Η προπονήτρια μου Μαρία Καραντώνη ήταν υπεύθυνη για όλο αυτό, η οποία με πολλές θυσίες και με την στήριξη κάποιων ανθρώπων πίστεψε στο όνειρο της και έχει φτάσει την ομάδα εδώ που είναι.

Ερχόμαστε στην Εθνική ομάδα και στην τεραστία επιτυχία του καλοκαιριού στο Καζάν της Ρωσίας με την κατάκτηση του παγκόσμιου πρωταθλήματος. Περιέγραψε μας τις στιγμές.
Νομίζω μπορώ να μιλάω ώρες γι’ αυτό και για πάρα πολλά που είχαμε να αντιμετωπίσουμε εκείνες τις μέρες. Πρώτη συμμετοχή σε παγκόσμιο, με το μυαλό μας ότι η ομάδα έχει δυνατότητες. Πολύ άγχος στα πρώτα παιχνίδια με την ομάδα να κερδίζει αλλά όχι με καλές εμφανίσεις. Ταυτόχρονα το μυαλό μας στην Ελλάδα και με όλα αυτά που συμβαίναν στην χωρά μας με τις φωτιές. Από την μια χαρά και από την άλλη λύπη. Ήταν πολύ δύσκολο για εμάς να βλέπουμε τις φωτιές και να πρέπει μετά από λίγη ώρα να μπούμε στο γήπεδο το μυαλό μας ήταν μονίμως στην Ελλάδα. Παλεύαμε κάθε παιχνίδι με την ψύχη μας.

Η ομάδα πέτυχε τον στόχο της με την είσοδο της στην 8αδα. Ακολούθησε μια σειρά αγώνων με πολύ καλές ομάδες. Ποιό ήταν το σημαντικότερο παιχνίδι κατά την άποψή σου;

Νομίζω το παιχνίδι με την διοργανώτρια χώρα, την Ρωσία. Μια ομάδα που πίστευε ότι θα ήταν στα μετάλλια και ίσως και κάτι παραπάνω. Θεωρώ μετά από εκείνο το παιχνίδι δεν σκεφτόμασταν τίποτα, μόνο παλεύαμε. Δώσαμε όλες τον καλύτερο μας εαυτό. Οι προπονήτριες μας Κ.Καραντώνη και Κ.Δημητρίου είχαν λύσεις για όλα τα προβλήματα.

Η ώρα του τελικού….σκέψεις, συναισθήματα;
Είσαι μέσα στο γήπεδο και δεν το πιστεύεις, ζεις ένα όνειρο. Για εμάς ο τελικός ήταν χαρά. Δεν είχαμε να χάσουμε κάτι, ήμασταν ήδη ευτυχισμένες με αυτό που είχαμε καταφέρει. Ήμασταν πολύ καλή ομάδα σε όλη την διάρκεια του τουρνουά και ήμασταν ικανοποιημένες.

Λήξη παιχνιδιού και είστε παγκόσμιες πρωταθλήτριες, τι συμβαίνει εκείνη την ώρα;
Νομίζω ένας χαμός (γέλια) πανηγυρισμοί, κλάμματα, αγκαλιές, αν με ρωτήσετε κουράστηκα περισσότερο μετά στον έβδομο ουρανό, πραγματική ευτυχία στα πρόσωπα όλων.

Πως ένιωσες την στιγμή της απονομής;
Εύχομαι σε κάθε αθλητή να το νιώσει. Είναι η ανταμοιβή σου για όλους τους κόπους σου και πόσο μάλιστα όταν έρχεται μετά από πάρα πολλά χρόνια. Η επιτυχία δεν ήρθε τυχαία, η ομάδα και οι αθλήτριες παλεύουν μαζί πολλά χρόνια και έχει κάνει πάρα πολλές προσωπικές θυσίες η καθεμία. Ήμουν απλά περήφανη και συγκινημένη που ποτέ δεν τα παράτησα. Τεράστια περηφάνια την ώρα που ακούς τον εθνικό ύμνο και βλέπεις την σημαία της χώρας σου να κυματίζει στο υψηλότερο σημείο.

Μια συμβουλή που έχεις να δώσεις ως αθλήτρια;
Ο αθλητισμός δεν είναι εύκολος και πόσο μάλλον ο πρωταθλητισμός. Μέσα από σκληρή δουλειά όμως και θέληση, τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα.

Beach handball στην Ελλάδα;
Όσο και αν ακούγεται παράξενο υπάρχει στην Ελλάδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η καλοκαιρινή διασκέδασή μου τα τελευταία 13 χρόνια. Είναι διαφορετικό από την σάλα. Έχει εναέρια, περιστροφές, είναι θεαματικό πολύ. Δεν υπάρχει επαφή όπως στην σάλα. Παίζεις πολύ περισσότερο με το μυαλό παρά με το σώμα.

Η δυσκολότερη Ελληνίδα αντίπαλος στο χάντμπολ;
Θα πάω πίσω αρκετά χρόνια. Η συμπαίκτρια μου στην Εθνική ομάδα και καλή μου φίλη, η Γεωργία η Δωροθέου. Ήταν εξαιρετικά δημιουργική, δεν ήξερες τι θα κάνει μέσα στο γήπεδο. Δημιουργούσε πολλά προβλήματα στον αμυντικό της.

Το παιχνίδι που δε θα ξεχάσεις ποτέ;
Νομίζω πολλά παιχνίδια δεν θα ξεχάσω ποτέ, αλλά κυρίως τις ήττες γιατί αυτές είναι τα μαθήματα σου.

Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω, στην παιδική σου, θα διάλεγες πάλι το χάντμπολ ή κάποιο άλλο άθλημα;
Θα διάλεγα πάλι το χάντμπολ. Πριν το επιλέξω είχα δοκιμάσει και αλλά αθλήματα, ταιριάζει στον χαρακτήρα μου παρά πολύ και για αυτό πιστεύω με κράτησε.