Το απόγευμα τής Πέμπτης 7/12 στις 19:00 πραγματοποιήθηκε η τελετή της φωταγώγησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου που κοσμεί την κεντρική πλατεία της πόλης της Δράμας Στην τελετή τής φωταγώγησης συμμετείχαν τα ξωτικά και η μασκότ τής Ονειρούπολης..
Όπως κάθε χρόνο ομοίως και φέτος, την περίοδο της αναμονής και της προσμονής της μεγάλης γιορτής των Χριστουγέννων, πραγματοποιήθηκε επίσημα ο στολισμός και η φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου, που κοσμεί την κεντρική πλατεία της πόλης της Δράμας, το οποίο και βρίσκεται τοποθετημένο εν τω μέσω του παγοδρομίου στην πλατεία Ελευθερίας.
Εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο, θεωρούν τον στολισμό του χριστουγεννιάτικου δέντρου ως την πεμπτουσία της γιορτής των Χριστουγέννων, την έναρξη των εορταστικών εκδηλώσεων και την απαρχή της διάχυσης και της μετάδοσης του χριστουγεννιάτικου πνεύματος των εορτών που απλώνεται σε όλες τις πόλεις του κόσμου, την περίοδο του Δεκεμβρίου. Το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου της πόλης σηματοδοτεί πλέον επίσημα και την έναρξη της εορταστικής χριστουγεννιάτικης περιόδου.
Ωστόσο, το έθιμο του στολισμού του δέντρου έχει Βαυαρική προέλευση, καθώς το πρώτο δέντρο που στολίστηκε ποτέ στον ελλαδικό χώρο, στολίστηκε στα ανάκτορα του Ναυπλίου του βασιλέως Όθωνα αρχικά, και έπειτα στην Αθήνα. Εικάζεται πως έκτοτε και από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και έπειτα το έθιμο ξεκίνησε να διαδίδεται και να επικρατεί στον ελλαδικό χώρο.
Πριν από το έθιμο του στολίσματος του δέντρου, υπήρχε το λεγόμενο χριστόξυλο ή δωδεκαμερίτης, ένα χοντρό ξύλο από αγριοκερασιά ή αχλαδιά, τα οποία οι χριστιανοί τοποθετούσαν στο τζάκι τους την παραμονή των Χριστουγέννων, ώστε να απομακρύνουν τους καλικάντζαρους, τα δαιμόνια και κάθε κακό από το σπίτι και τα χωράφια τους.
Αυτό το έθιμο του καιόμενου χριστόξυλου αντικαταστάθηκε σταδιακά από τον στολισμό του χριστουγεννιάτικου δέντρου, ωστόσο υπάρχουν και αρκετές μαρτυρίες πως πρόκειται και για ένα πολύ παλιό ανατολίτικο έθιμο, και όχι απλώς για ένα έθιμο δυτικής προελεύσεως. Ως εθιμοτυπικό των ειδωλολατρικών θρησκειών κυρίως, και της λατρείας των δέντρων και της αφθονίας της φύσης, εικάζεται πως και πολύ παλαιότερα οι άνθρωποι στόλιζαν δέντρα στα σπίτια και τους οικισμούς τους, προκειμένου να έχουν άφθονη και καλή σοδειά.
Ωστόσο η σύνδεση του με την γιορτή των Χριστουγέννων αποδίδεται δίχως όμως ισχυρή τεκμηρίωση στον Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος εικάζεται πως πρώτος εμπνεύστηκε να ανάψει κεριά σε κωνοφόρο δέντρο, εν όψει του εορτασμού της γιορτής των Χριστουγέννων.
Συνεπώς, το χριστουγεννιάτικο δέντρο επικράτησε ως έθιμο και ως σημείο σημειοδότησης του ξύλου της γνώσης, της αειφορίας, της προσμονής της ανθοφορίας και της γιορτής του ήλιου και της έλευσης του θερινού ηλιοστασίου (λόγω του αειθαλούς κωνοφόρου δέντρου που «αντιστέκεται» στο ψύχος του χειμώνα),και ίσως ως σημείο αναφοράς του γενεαλογικού δέντρου του Χριστού και των διαδοχικών καθάρσεων των προπατόρων του(ως μια αναβίωση ενός παλαιότερου ειδωλολατρικού εθίμου, το οποίο πλέον καθώς εισήχθη πια στην χριστιανική παράδοση, καθαγιάστηκε).Ενώ στην κορυφή το άστρο που λάμπει και παραδοσιακά τοποθετούμε στο υψηλότερο σημείο του δέντρου, σημειοδοτεί το φώς του θεανθρώπου. Το φως εκείνο με την λάμψη του οποίου στολίζουμε τις πόλεις και τις διαθέσεις μας εν αναμονή της μεγάλης γιορτής των Χριστουγέννων.
Στην σημερινή εποχή, οι στολισμοί των πόλεων αποτελούν την απαρχή και την πεμπτουσία του χριστουγεννιάτικου πνεύματος. Η επίσημη πλέον έναρξη της μεγαλύτερης ετήσιας εορταστικής περιόδου, σηματοδοτείται πλέον μέσα από το άναμμα του δέντρου της πόλης.
