Με τη συμβολική συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, που κορυφώθηκε την περίοδο 1916-1923, τιμούμε τα θύματα όλων των ελληνικών και των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής από το μισαλλόδοξο οθωμανικό κράτος, την καταστροφική μανία των Νεότουρκων και την απανθρωπιά των Κεμαλιστών.
Η Α΄ γενιά των ξεριζωμένων έζησε με τις αναμνήσεις της φρίκης των γεγονότων, μα και της αναπόλησης των πατρίδων, που ποτέ δεν αποκάλεσε «χαμένες», πολύ δε περισσότερο «αλησμόνητες», που το κληροδότησε σε μας τους νεότερους.
Αλλάλητοι στεναγμοί απ΄ τα κατάβαθα της ψυχής τους αναφύονταν και καυτά δάκρια κάθε φορά κυλούσαν στα ρυτιδωμένα πρόσωπά τους μέχρι τα βαθιά τους γεράματα.
– Πατρίδα! Έλεγαν και γέμιζε το είναι τους! Μια λέξη που τα περιελάμβανε όλα! Που συγκεφαλαίωνε το χρόνο και τον τόπο, τις αισθήσεις και τα αισθήματα, τον κάματο, την ειδυλλιακή ζωή, που στο νου έφερνε τους τάφους των προγόνων τους, τις εκκλησιές, τα προσκυνήματα, τα μοναστήρια …
– Πατρίδα! Μια λέξη που πήραν μαζί τους στο ταξίδι της Ανάπαυσης! Που την άφησαν σε μας ως παρακαταθήκη και ως απάντηση στους Κεμαλιστές που περιχαρείς αναφωνούσαν «επιτέλους τους ξεριζώσαμε!». Την ψευδεπίγραφη, απατηλή αίσθηση που οικοδόμησαν πάνω στο αίμα των 353.000 αθώων θυμάτων! Απάντησή σ΄ αυτό αποτελούν οι εκδηλώσεις μνήμης από τους Ποντίους της Γ΄ και της Δ΄ πλέον γενιάς, που λαμβάνουν χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου ζουν και μεγαλουργούν οι επίγονοι των θυμάτων και θα συνεχίζονται όσο η σημερινή Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις ευθύνες έναντι της ίδιας της της ιστορίας και έναντι της ανθρωπότητας!
Ο Ποντιακός Ελληνισμός συντρεχόντων και των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής, των Αρμενίων, Ασσυρίων μα πάνω απ’ όλα των Ελλήνων όπου Γης, απαιτεί τη δικαίωσή των θυμάτων από τους διεθνείς οργανισμούς και την καταδίκη των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν την εποχή εκείνη από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλιστές! 2
100 χρόνια μη λήθης!
100 χρόνια μνήμης της Γενοκτονίας!
Τιμούμε και τρίκερο ανάβουμε ευλαβικά στη μνήμη των άταφων νεκρών μας, που άφησαν την τελευταία τους πνοή σε συνθήκες που δεν τις χωρά ανθρώπου νους.
Με την παραδοχή ότι οι νεκροί πεθαίνουν όταν τους ξεχνούμε, δηλώνουμε ότι είμαστε ΕΔΩ, ΕΚΕΙ, ΠΑΝΤΟΥ, στο χώρο και στον χρόνο! Και αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Αιωνία τους η μνήμη! Νυν και αεί!