Τη στήλη επιμελείται ο Θόδωρος Μπουδακίδης
Μοιάζει σαν παραμύθι η αγάπη – θαυμασμός που εκδήλωναν οι φίλαθλοι σχεδόν σε όλη την Ελλάδα για τη ΔΟΞΑ. Τα γράμματα συμπάθειας για τη ΔΟΞΑ ήταν πάρα πολλά και όλοι ήθελαν τουλάχιστον μία φωτογραφία της ομάδας. Θεωρούσαν τους «Μαυραετούς» σαν δική τους ομάδα, ενώ πολλές φορές εκδήλωναν τη διαμαρτυρία τους για την άδικη αντιμετώπισή της μέσα στο γήπεδο. Η μεγάλη επιθυμία τους ήταν να δουν από κοντά τους παίκτες που αγαπούσαν και θαύμαζαν, όχι μόνο για το καθαρό παιχνίδι, αλλά και για το ευ αγωνίζεσθαι.
Το ποίημα αυτό, γραμμένο το 1959, είναι από έναν φανατικό φίλαθλο από τον Βόλο που αγαπούσε τη ΔΟΞΑ, όπως έγραφε ο ίδιος, με όλη του την καρδιά:
Ζητωκραυγές ακούγονται
ξεφωνητά ξεσπούνε
κι όλοι μαζί οι φίλαθλοι
την ΔΟΞΑ αντικρούνε
Τέρμα έχουν ΔΙΟΝΥΣΙΑΔΗ
που την μπάλα καρτερά
μα σαν κάνει πως πάει στα δίχτυα
την μπλοκάρει σταθερά
Έχει ΘΑΝΑΣΗ ΛΟΥΚΑΝΙΔΗ
που ξέρει μπάλα να χτυπά
και του Θεοδωρίδη τα δίχτυα
πέρα ως πέρα να τρυπά
Έχουν στα χάφ
τον ΤΑΚΗ ΛΟΥΚΑΝΙΔΗ
που παίζει ωραία μπάλα
και γρήγορο στρωτό παιχνίδι
Είναι ακόμη ΙΩΑΝΝΟΥ, ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΤΖΑΦΕΡΗΣ και λοιποί
οι οποίοι έκαναν την ΔΟΞΑ
μια ομάδα ξακουστή.
Είναι όλοι στην σειρά
με λεβέντικα κορμιά
ΛΟΥΚΑΝΙΔΗΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΑΔΗ
που τους πάνε όλους
Έχει στην επίθεσή της
τον σκόρερ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ
που την μπάλα σαν σουτάρει
το τραντάζει το δοκάρι.
Είναι στην άμυνα
ο θαυμάσιος ΚΟΤΡΙΔΗΣ
που δεν τον πέρασε
ούτε και ο Νεστορίδης
Έχουν στην επίθεση ΝΑΛΠΑΝΤΗ
παικταρά ονομαστεί
τώρα στα τελευταία
τον πήραν και στην Εθνική
στον Άδη.
Έτσι υποδέχονταν οι διάφορες πόλεις τους «ΜΑΥΡΑΕΤΟΥΣ» του Βορρά, όταν τους καλούσαν σε φιλικές συναντήσεις:
