Ένας 43χρονος δραμινής καταγωγής που προσβλήθηκε από τον κορωνοϊό και αναρρώνει στην Ισπανία μιλάει στα ΧΡΟΝΙΚΑ.
«Ο καθένας είναι υπεύθυνος όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για τους άλλους»
Τα “Χ” επιχειρώντας να αναδείξουν την διάσταση του προβλήματος που προκαλεί η νόσος ακόμη και σε ανθρώπους που έχουν αρχίσει να ανακάμπτουν μετά την ασθένεια, μίλησαν με έναν 43χρονο νέο άνθρωπο με καταγωγή από την Δράμα, που είχε την ατυχία να προσβληθεί από τον ιό στην Ισπανία, όπου ο αριθμός των κρουσμάτων είναι πλέον τεράστιος. Σεβόμενοι την επιθυμία του τηρήσαμε την ανωνυμία του και τον ρωτήσαμε για τη δύσκολη αυτή εμπειρία στη μικρή συνέντευξη που ακολουθεί:
Πότε κατάλαβες ότι έχεις προσβληθεί και κάτω από ποιες συνθήκες;
Πριν από 14 ημέρες περίπου, αισθάνθηκα αρχικά μια αδυναμία στο γραφείο, ένα πόνο ο οποίος δεν είχε κάποια αιτία. Δεν υπήρχε λόγος γιατί είχα καλή φυσική κατάσταση και δεν είμαι καπνιστής. Απομακρύνθηκα από το γραφείο όπου εργαζόμουν προληπτικά. Από εκεί και μετά άρχισαν τα προβλήματα. Ήταν κάτι εντελώς ξαφνικό με κύριο χαρακτηριστικό την εξάντληση και ήπιο βήχα που έγινε πολύ πιο έντονος μετά την 5η ημέρα. Από εκεί και πέρα είχα συνεχή πυρετό 38 βαθμούς αλλά και ρίγος, ζώντας μεγάλη ταλαιπωρία σε 24ωρη βάση.
Ωστόσο κάποιοι πιστεύουν ότι αν προσβληθούν θα έχουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της γρίπης. Ευσταθεί αυτό;
Όσοι πιστεύουν ότι αυτό μοιάζει απλώς με γρίπη, γελιούνται. Σε κουρελιάζει. Δεν είχα όρεξη ούτε για φαγητό. Ήμουν πολύ καταβεβλημένος και έπρεπε να μαγειρέψω και να αυτοεξυπηρετηθώ. Σήμερα 14 ημέρες μετά μπορώ να πω ότι είμαι πολύ καλύτερα συνεχίζω να παίρνω όμως εισπνεόμενα. Από ότι μου είπαν μπορώ να βγω και πάλι έξω μετά από 17 ή 18 ημέρες. Θα επέστρεφα στην Ελλάδα αρχές Απριλίου αλλά εκ των πραγμάτων ακυρώθηκαν όλα.
Βρήκες ικανοποιητικό το ισπανικό σύστημα υγείας;
Το ισπανικό σύστημα υγείας δεν μπορώ να πω ότι βοήθησε και πολύ. Υπάρχει μόνο ένα νούμερο το οποίο καλούν οι πολίτες. Δεν μου έκαναν ούτε τεστ ούτε τίποτα. Εδώ δεν υπάρχει ούτε απαγόρευση κυκλοφορίας παρά το γεγονός ότι τα κρούσματα είναι πάρα πολλά. Δεν το έχουν πάρει καθόλου σοβαρά.
Σε πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα, υπάρχει φόβος για αυτόν τον άγνωστο κίνδυνο. Πιστεύεις ότι ο φόβος στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι καλός ή κακός σύμβουλος;
Εάν ο φόβος είναι αυτός που θα προστατέψει τους πολίτες τότε καλώς να φοβηθούν. Εάν αυτή η ασθένεια προσβάλει έναν εξασθενημένο οργανισμό δεν θα του χαριστεί σε καμία περίπτωση. Εγώ είχα καλή φυσική κατάσταση και γερό οργανισμό. Μπόρεσα να αποφύγω το νοσοκομείο. Δεν χρειάστηκε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να το ξεπεράσουν όλοι έτσι. Υπάρχουν πολλοί που αντιμετωπίζουν ασθένειες ακόμη και σε μικρές ηλικίες. Θα πρέπει να προσέχουν όλοι. Το σημαντικότερο είναι αυτή η ασθένεια να μην μεταδοθεί. Δεν είναι τόσο αν θα το ξεπεράσει κάποιος γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα το ξεπεράσει.
Τι μήνυμα θα έστελνες μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία;
Να τηρήσουμε τους κανόνες. Να μην πανικοβαλλόμαστε αλλά ούτε και να παίρνουμε αψήφιστα τα μέτρα προστασίας. Ο καθένας είναι υπεύθυνος όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για τους άλλους γύρω του.
