Της Νόρας Κωνσταντινίδου
Η επικεφαλίδα ήταν μεγαλογράμματη, ευανάγνωστη και περιορισμένα, μπορώ να πω, κατανοητή σε μια από τις έγκριτες και μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες των Αθηνών. Ήταν όμως μελιστάλακτο το γράψιμο του τίτλου με γνώριμα τα ποιητικά σημάδια, που το καθιστούσε ενδιαφέρον περισσότερο από το κανονικό: «ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΦΩΣ / ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ / ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ». Ίσως γι’ αυτό οι επεξηγήσεις που ακολούθησαν στον υπότιτλο με τη μικρογράμματη γραφή και την ευδιάκριτη διάθεση για εύληπτο τίτλο να κάλυπταν την αθέλητη θολούρα, όπως: «Ο νέος φωτισμός της Ακρόπολης έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά έργων-παρεμβάσεων σε όλον τον κόσμο, με στόχο την ανάδειξη σημαντικών μνημείων αλλά και τον εξωραϊσμό του νυκτερινού αστικού τοπίου».
Η εποχή μας είναι των οπτικών προσλήψεων. Η Ακρόπολη φωτισμένη προχείρως πρόχειρα και τα οχυρά του Λίσσε μια θύμηση τεχνικού φωτισμού. Πρωτεύουσα με χωριό σύγκριση; Όχι. Αλλά τουλάχιστον ένας ιστός σημαίας στα σύνορα Εξοχής για να θυμίζει στους περαστικούς ότι «πατάμε γη ελληνική, γη των Βαλκανίων, γη της Ενωμένης Ευρώπης».
Ο νέος φωτισμός της Ακρόπολης ήταν το ζητούμενο κι ας προέκυψε εν μέσω κορωνοιού. Και σαν να μην έφθανε αυτό, προστίθενται και οι απειλές του «ηγέτη» των Τούρκων για «φωτιά και σίδερο», χρειάζεται κάπου-κάπου να γελάσει κι εμάς το χειλάκι μας. Νομίζω πως κάπως έτσι σκεπτόμενος (να γελάσει δηλαδή και το χειλάκι του κάθε Δραμινού), ο από πάντα δραστήριος αντιπεριφερειάρχης Δράμας κ. Γιώργος Παπαδόπουλος, που ο νους του γεννοβολάει ιδέες μπροστά σε κάθε αντιξοότητα, τον συμβούλεψε μητρικά. Αυτή εξάλλου η μητέρα με την απίθανη φαντασία που τον συμβούλευε σε κάθε βήμα τον ξανά οδήγησε να ξεπεράσει τον κίνδυνο του κλεισίματος του τελωνείου Εξοχής στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Η εφημερίδα «Χρονικά της Δράμας» πρώτη μετέδωσε την είδηση (21.10.2020).
Σήμερα ο κάθε Δραμινός και περισσότερο όλων ο ίδιος ο Γιώργος έχει βιώσει την από πάμπολλα χρόνια επιθυμία των δύο λαών της μεθορίου (Ελλάδος – Βουλγαρίας) για επικοινωνία. Επιτέλους κάτι έγινε. Κι όμως έπρεπε να κλείσει για χίλιους δυο λόγους. Όμως η πρώτη περιφέρεια της Ελλάδος (Μακεδονίας – Θράκης) συνηθισμένη σε αντιξοότητες δεν ωχριά μπροστά σε αρνήσεις. Επιτέλους άρθηκε η άρνηση για τη λειτουργία του τελωνείου Εξοχής και άπαντες πανηγύρισαν. Απέναντι στη μεγάλη χαρά ο Αντιπεριφερειάρχης Παπαδόπουλος πρότεινε να στηθεί ένα σημαιοστάσιο στα σύνορα, κάτι που απουσίαζε. Δεσμεύτηκε απέναντι στον Δήμαρχο Κ. Νευροκοπίου Γιάννη Κυριακίδη, «αδελφό» και συνλειτουργό στην προσφορά κοινωνικού έργου, και κύρια κάτω από την ίδια στέγη που απλώνει πλουσιοπάροχα ο Άγιος Δημήτριος σε ολόκληρο τον θρησκευόμενο λαό της πατρίδας μας να επιδείξει συνεργασία. Οι δύο μικρές πατρίδες «Παπαδόπουλου – Κυριακίδη», Μυλοπόταμος – Κάτω Νευροκόπι, έχουν πολιούχο τον Άγιο Δημήτριο. Ο Αντιπεριφερειάρχης Δράμας Γιώργος Παπαδόπουλος εύχεται ο Άγιος Δημήτριος να σταθεί κοινωνός των προβλημάτων των δύο κοινοτήτων και να έχει με υγεία τον λαό, έμπνεο αγάπης εφ’ όρου ζωής.