Συνέντευξη με τον προπονητή της Νέας Αμισού, Γιώργο Πολυχρονίδη
Στα «Χ» και τον Δημήτρη Μπουτζέκη μίλησε ο προπονητής του ΠΑΟΠ Νέας Αμισού Γιώργος Πολυχρονίδης. Ο Γιώργος Πολυχρονίδης συνδύασε το όνομα του με την επιστροφή της ομάδας στην Α’ ΕΠΣ και από τα πέτρινα χρόνια στα χρόνια της ανάπτυξης, καθώς το μέλλον ανήκει σε αυτή την ομάδα.
Ο Γιώργος Πολυχρονίδης υπηρέτησε την ομάδα και ως ποδοσφαιριστής και ήταν ένας μεγάλος σέντερ φορ στην εποχή του και έχει αγωνιστεί σε πολλές ομάδες στο παρελθόν και πάντα σε ομάδες που πρωταγωνιστούσαν.
Στα «Χ» μίλησε για τη φετινή πορεία της Νέας Αμισού, για τη λειτουργία της ομάδας, την περίοδο που αγωνιζόταν στον Πανδραμαϊκό, για τον Τάκη Στάμογλου και για την κατάσταση στο δραμινό ποδόσφαιρο.
Δύο λόγια για την φετινή πορεία του ΠΑΟΠ Ν. Αμισού;
Η φετινή παρουσία της ομάδας μέχρι τη στιγμή που διεκόπη το πρωτάθλημα ήταν όπως την περιμέναμε… Υπήρχαν ευχάριστες στιγμές, όπως και μέρες προβληματισμού. Αν πρέπει όμως να την κρίνουμε μέχρι στιγμής ήταν άκρως επιτυχημένη γιατί ήμασταν μέσα στους στόχους που είχαμε θέσει από την αρχή.
Τη φετινή χρονιά η ομάδα ξεκίνησε με στόχο να είναι από τις ομάδες οι οποίες θα είναι πάνω από τη μέση της βαθμολογίας, όμως η ομάδα έχασε παιχνίδια στα οποία μπορούσε να πάρει βαθμούς. Πού οφείλεται αυτό;
Ο βαθμολογικός στόχος της ομάδας ήταν να καταλήξουμε 1 θέση πάνω από αυτή που ήταν πέρσι(8). Μένοντας αρκετά παιχνίδια ακόμη, με τα περισσότερα να είναι στην έδρα μας πιστεύω πως ήταν εφικτό να τα καταφέρουμε Κυρίως στόχος όμως ήταν και είναι η συμμέτοχη μικρών σε ηλικία ποδοσφαιριστών που σε συνδυασμό με την παρουσία κάποιων έμπειρων θα μπορούν να δείξουν το ταλέντο τους, να διακριθούν και να πάρουν μεταγραφή σε μεγαλύτερες κατηγορίες όπως ο Θέμης Αθανασιάδης. Η ομάδα μας δεν είναι δομημένη για βαθμοθηρία… μέχρι φέτος τουλάχιστον. Είναι ομάδα που δίνει ποδοσφαιρικές ευκαιρίες σε παιδιά που έχουν ταλέντο και αγαπούν το ποδόσφαιρο για να κάνουν το παραπάνω “βήμα”
Υπάρχει ταλέντο στον ΠΑΟΠ Ν. Αμισού;
Και φυσικά υπάρχει ταλέντο στον ΠΑΟΠ. Ξεκινώντας από τον ΠΑΟΠ Β που φέτος γίνεται τρομερή δουλεία από τον Ιορδανή Θεοδοσιάδη, υπάρχουν παιδιά που πήραν εμπειρίες από ανδρικό πρωτάθλημα (τα περισσότερα πέρσι έπαιζαν παιδικό) και είναι έτοιμα να επανδρώσουν του χρόνου την πρώτη ομάδα. Όσο για τον ΠΑΟΠ Α νομίζω ότι έχουμε δείξει πως υπάρχει πολύ ταλέντο και πολύ μέλλον σε πολλά από αυτά τα παιδιά. Δεν χρειάζεται να αναφέρω ονόματα, έξαλλου είναι γνωστά. Θα πω μόνο ότι τις περισσότερες φορές τα 7/11 αποτελούνταν από νεαρούς γεννημένους έως το 2003
Τα τελευταία 5 χρόνια περίπου η ομάδα έχει μια εντελώς διαφορετική λειτουργία και δείχνει ότι σιγά-σιγά θα ξαναβρεί το δρόμο της και την καθιέρωση στην Α’ ΕΠΣ. Πείτε μας δύο λόγια για την ακαδημία της ομάδας, τους Μπέμπηδες.
Ξεκίνησε μια προσπάθεια πριν 5-6 χρόνια για να σταθεί ο ΠΑΟΠ στα πόδια του από ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα. Για να γίνει αυτό δημιουργήθηκε ακαδημία με αποτέλεσμα η ακαδημία μας να απαρτίζεται αυτή τη στιγμή από 150 περίπου παιδιά που μας τα εμπιστεύτηκαν οι γονείς τους και τους ευχαριστούμε πολύ!!! Επίσης έχει 8 προπονητές που κατά τη γνώμη μου είναι η μεγάλη δύναμη αυτού του οργανισμού (δεν βάζω τον εαυτό μου). Μετά από 5 χρόνια περίπου λειτουργίας καταφέραμε να δώσουμε ποδοσφαιριστές σε αναπτυξιακά τμήματα μεγάλων ομάδων και σύντομα θα φύγουν κι άλλοι. Αξίζει να αναφέρω ότι κάθε τέλος της σεζόν στο γήπεδο μας λαμβάνει χωρά ένα από τα μεγαλύτερα τουρνουά της Βόρειας Ελλάδας.
Πριν περίπου 5 χρόνια σας έγινε πρόταση να πάτε ως προπονητής στις ακαδημίες της ομάδας. Στη συνέχεια ήρθε από τη διοίκηση η πρόταση να αναλάβετε την ανδρική ομάδα, που υπηρετήσατε για χρόνια ως ποδοσφαιριστής. Ποια ήταν τα πρώτα σας συναισθήματα και πώς νιώσατε;
Στην πραγματικότητα δεν ήταν σκοπός μου να γίνω προπονητής στην πρώτη ομάδα, μιας και το να ασχολούμαι με μικρά παιδιά είναι το καλύτερο μου… Λαμβάνεις απίστευτα συναισθήματα από αυτά τα πλάσματα! Πιο πολύ τυχαία βρέθηκα σε αυτή τη θέση γιατί εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε κανείς να υπηρετήσει το πλάνο της ομάδας όπως αυτή ήθελε. Ήταν λίγο περίεργο στην αρχή γιατί είχα παίκτες κάποιους με τους οποίους έπαιζα μαζί τους παλαιοτέρα σε άλλες ομάδες και κάποιους που είχα μαζί μου από παιδικό πρωτάθλημα την προηγούμενη χρονιά. Ταυτόχρονα το βάρος να επανέλθει η ομάδα στην πρώτη κατηγορία και η έλλειψη υπομονής από πολλούς δημιούργησαν ένα έξτρα άγχος Δόξα τω Θεώ όμως όλα πήγαν καλά και δημιουργήσαμε μια μεγάλη οικογένεια.
Είναι στόχος της ομάδας τα επόμενα χρόνια να διεκδικήσει το πρωτάθλημα στην Α’ ΕΠΣ;
Σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα δεν νομίζω. Αν σε κάποια χρόνια ωριμάσουν οι συνθήκες και υπάρχει και οικονομική επάρκεια, τότε έχει όλα τα εχέγγυα να τα καταφέρει.
Από τη φετινή χρονιά, εκτός του ότι φαίνεται να κλειδώνετε την σωτηρία, τι άλλο θα κρατήσετε πάνω στο αγωνιστικό κομμάτι;
Αυτό που κρατά είναι η προσήλωση των παιδιών στην προσπάθεια μας, το καλό κλίμα και το όμορφο ποδόσφαιρο που παίξαμε σε αρκετά παιχνίδια, άσχετα αν καταφέραμε να πάρουμε το αποτέλεσμα ή όχι. Έξαλλου η εμπειρία είναι κάτι που έρχεται με το χρόνο.
Μετά από καιρό είδαμε την Ν. Αμισό να δίνει ποδοσφαιριστές σε πιο μεγάλη κατηγορία, και μιλώ για τον Θέμη Αθανασιάδη. Πιστεύετε ότι πέρα από τον στόχο η ομάδα να παίζει καλό και ποιοτικό ποδόσφαιρο, ένας ακόμα στόχος πρέπει να είναι να παράγει ταλέντα και να τα προωθεί σε Δόξα Δράμας και Πανδραμαϊκό;
Αυτοί είναι οι μόνοι πραγματικοί στόχοι αυτή τη στιγμή του ΠΑΟΠ. 1. Να παίζει όμορφο ποδόσφαιρο με αρχές και κατεύθυνση στο παιχνίδι του (κάτι το οποίο μας στοίχισε αρκετές φορές λόγω έλλειψης εμπειρίας) χωρίς σκοπιμότητες και αναρχία και 2ον Μέσα από αυτό να αναδεικνύει ταλέντα. Αρκεί όλες οι ομάδες της πόλης μας να στρέψουν το βλέμμα τους στο ερασιτεχνικό μας ποδόσφαιρο και στις οργανωμένες ακαδημίες ώστε να εμπιστευτούν αυτά τα παιδιά.
Ήσασταν μέλος του Πανδραμαϊκού σε εκείνη την χρονιά που η ομάδα κατάφερε και κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Δ’ εθνική. Τι σας έχει μείνει από εκείνη την χρονιά;
Πέρα από τους τίτλους και τις υπέροχες στιγμές εκείνης της εποχής που είναι πάντα ευχάριστο να τις αναπολείς, αυτό που κρατάω και το “γεύομαι” καθημερινά είναι οι φιλίες ζωής με όλα εκείνα τα παιδιά. Με αρκετά μάλιστα έχουμε δημιουργήσει στενή φιλία και συγγένεια. Αυτό είναι το μεγαλύτερό μου κέρδος ως ποδοσφαιριστής. ‘Οσοι πέρασαν από την οικογένεια του Πανδραμαϊκού ξέρουν ακριβώς τι εννοώ. Έχει μια μαγική αύρα αυτός ο σύλλογος.
Είστε από τα αγαπημένα παιδιά του δάσκαλου του δραμινού ποδοσφαίρου, Τάκη Στάμογλου. Τι είναι για εσάς ο δάσκαλος και πως είναι σαν άνθρωπος;
Στην ποδοσφαιρική μου καριέρα είχα την τύχη να έχω πολλούς καλούς προπονητές. Ένας εξ αυτών και ο κ. Τάκης με τον οποίο συνεργάστηκα σε πολλές ομάδες με επιτυχία. Είναι ένας άνθρωπος οξυδερκής, προσαρμοστικός, με πολύ πάθος για το ποδόσφαιρο. Έχω κρατήσει πολλά πράγματα από όλους τους προπονητές που είχα όπως και από τον δάσκαλο. Είναι τιμή μου να είμαι αγαπημένο του παιδί.
Ο ΠΑΟΠ Ν. Αμισού τα τελευταία χρόνια πάλευε στην Β’ κατηγορία για την επιβίωση του. Τι ήταν αυτό που οδήγησε την ομάδα στη Β’ ΕΠΣ και πόσο δύσκολο ήταν να επιστρέψει και πάλι δυνατή και να είναι ομάδα πρότυπο;
Ήταν αρκετά δύσκολο και επίπονο να δημιουργηθεί μια ομάδα όπως είναι αυτήν τη στιγμή ο ΠΑΟΠ γιατί για μεγάλο διάστημα ήταν στην ανυπαρξία. Χρειάστηκε και χρειάζεται ακόμη πολύ υπομονή, ενασχόληση πολλών και ικανών ανθρώπων, πολλές ώρες δουλειάς και πολύ μεράκι. Δεν θέλω να αναφέρω ονομαστικά αλλά η διοίκηση με κάποιους ανθρώπους γύρω από αυτήν αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.
Ποια είναι η διαφορά του δραμινού ποδοσφαίρου σήμερα, σε σχέση με αυτό πριν 15-20 χρόνια που παίζατε εσείς;
Πρώτα απ’ όλα έχει λιγότερες ομάδες. Η οικονομική κρίση έπληξε ιστορικές ομάδες και πολλές τις εξαφάνισε. Το άλλο που διαφέρει είναι η ποσότητα στην ποιότητα. Παλαιότερα υπήρχαν περισσότεροι ποδοσφαιριστές με ταλέντο και αγάπη για το άθλημα. Τα παιδιά τώρα από μικρά έχουν άλλες εικόνες και άλλες παραστάσεις και αυτό τους επηρεάζει αρκετά.
Υπάρχει ταλέντο στο δραμινό ποδόσφαιρο;
Ναι υπάρχει ταλέντο στο Νομό μας και τώρα τελευταία βλέπω μια προσπάθεια από πολλές ομάδες να επενδύσουν σε μικρούς ποδοσφαιριστές, η οποία με χαροποιεί.
Οι δραμινοί προπονητές αξιοποιούν τα δραμινά ταλέντα;
Αυτή την άποψη την έχω από ποδοσφαιριστής ακόμη. Δεν υπάρχει προπονητής ο οποίος θα έχει στην ομάδα του έναν παίκτη που θα κάνει τη διαφορά και δεν θα τον βάλει να παίξει γιατί είναι μικρός. Βέβαια χρειάζεται διαχείριση η χρησιμοποίηση αυτών των παιδιών ώστε να είναι σταθερά τα βήματα που κάνουν.
Το επίπεδο των δραμινών προπονητών σε τι κατάσταση είναι;
Κατά την άποψή μου είμαστε ένας Νομός που διαθέτει πολλούς και ικανούς προπονητές είτε μεγαλύτερους σε ηλικία είτε νεαρότερους και στην πλειοψηφία τους καταρτισμένους. Το θετικότερο όλων είναι ότι υπάρχει σεβασμός και άμιλλα.
Ο κορωνοϊός έχει χτυπήσει την πόρτα και του ποδοσφαίρου. Ποια είναι η προσωπική σας άποψη, τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους παίκτες σας και στον κόσμο του δραμινού ποδοσφαίρου;
Ο κορωνοϊός χτύπησε την πόρτα όλης της υφηλίου και λογικό ήταν να επηρεάσει και τη ζωή του ποδοσφαίρου. Δεν ξέρουμε πολλά γι’ αυτόν τον ιό. Αυτό που βλέπω όμως είναι ότι καθημερινά πεθαίνουν συνάνθρωποι μας σε όλο τον κόσμο και οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί για να είμαστε υγιείς. Έτσι θα μπορέσουμε να παίξουμε και ποδοσφαιρο όταν περάσει όλο αυτό. Το ποδοσφαιρο είναι το καλύτερο δεύτερο πράγμα στη ζωή μας… αλλά με πρώτο την υγεία. Οπότε συστήνω υπομονή, σωματική άσκηση ατομικά και προσοχή.