Με την παρουσία του Υφυπουργού Μακεδονίας-Θράκης κ. Καράογλου κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις μνήμης για τη Σφαγή της Δράμας.
Κορυφώθηκαν χθες στη Δράμα οι εκδηλώσεις μνήμης για τα θύματα της θηριωδίας των βουλγαρικών στρατευμάτων κατοχής τον Σεπτέμβριο του 1941. Παρότι μεσολάβησαν εβδομήντα εννέα χρόνια από την αιματοβαμμένη ημέρα της 29ης Σεπτεμβρίου του 1941, τα θλιβερά γεγονότα εκείνων των ημερών παραμένουν βαθιά χαραγμένα στη νεότερη ιστορία της Δράμας. Στις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν οι Δραμινοί τίμησαν και φέτος ευλαβικά τους νεκρούς και τα θύματα της αιματηρής βουλγαρικής κατοχής στα διάσπαρτα μνημεία των θυμάτων της βουλγαρικής κατοχής που υπάρχουν στον Νομό.
Οι εκδηλώσεις έγιναν χθες Τρίτη υπό την παρουσία του Υφυπουργού Εσωτερικών Μακεδονίας-Θράκης. Θεόδωρου Γ. Καράογλου. Στον ιερό ναό Αγίου Νικολάου τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο από τις 7 έως και τις 10:30 π.μ. και αμέσως μετά, στις 11:00 τελέσθηκε από τον Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλο επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των θυμάτων της βουλγαρικής κατοχής απέναντι από το ξενοδοχείο Ξενία. Στις 17:30 το απόγευμα τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο του Κορυλόβου και στις 17:45, έγινε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των αδελφών Ζαχαροπούλου και Μπρέζα που βρίσκεται απέναντι από τους πρόποδες του Κορυλόβου, στον δρόμο προς την κοινότητα Μοναστηρακίου.
Στεφάνι στη μνήμη των θυμάτων κατέθεσαν ο Υφυπουργός Εσωτερικών Μακεδονίας-Θράκης Θεόδωρου Γ. Καράογλου, οι τρεις Βουλευτές του Νομού κ.κ. Κ. Μπλούχος, Θ. Ξανθόπουλος και Χ. Κεφαλίδου, ο Δήμαρχος Δράμας Χρ. Μαμσάκος, η πρόεδρος της Κοινότητας Δράμας κ. Ε. Αθανασιάδου, ο Αντιπεριφερειάρχης Δράμας κ. Γ. Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου ΑΜΘ κ. Χρ. Παπαθεοδώρου καθώς και άλλοι εκπρόσωποι τοπικών φορέων και κομμάτων.
Στην ομιλία του ο Υφυπουργός Εσωτερικών Μακεδονίας-Θράκης Θεόδωρος Γ. Καράογλου επεσήμανε: «Στη Δράμα ξεκίνησε η πρώτη οργανωμένη αντιστασιακή πράξη, ο πρώτος ξεσηκωμός απέναντι στη βουλγαρική κατοχή. Βεβαίως τα ιστορικά γεγονότα είναι γνωστά. Χιλιάδες νεκροί πλήρωσαν το τόλμημα αυτό των κατοίκων της Δράμας, όχι μόνο στην πόλη αλλά και στα γύρω χωριά και τις γύρω πόλεις της Καβάλας και των Σερρών. Παρόλα αυτά, για εμάς σήμερα παραμένει άσβεστη στη μνήμη μας η ενέργεια αυτή. Το μήνυμα της αποφασιστικότητας. Ο αγώνας για ελευθερία. Ο αγώνας για να φύγει η βουλγαρική κατοχή από τον τόπο και να εδραιωθεί η ευημερία, η δημοκρατία και η ειρήνη στην περιοχή μας. Είναι κάτι που μένει ανεξίτηλο στη μνήμη μας και οφείλουμε να το διατηρήσουμε. Σήμερα με το γειτονικό κράτος της Βουλγαρίας είμαστε σύμμαχοι και εταίροι. Θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν, πρέπει να συγχωρήσουμε και έχουμε συγχωρήσει τις πράξεις του παρελθόντος, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε. Το οφείλουμε στα παιδιά μας και στους εαυτούς μας. Γιατί έθνος χωρίς μνήμη, δεν έχει μέλλον και προοπτική. Με τις σκέψεις αυτές κλείνω ευλαβικά το γόνι μου στο απέριττο αυτό μνημείο που είναι αφιερωμένο στην θυσία χιλιάδων Δραμινών πατριωτών που πρώτοι σε όλη την Ευρώπη ξεσηκώθηκαν μαζικά και οργανωμένα ενάντια στην βουλγαρική κατοχή και εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει. Αιωνία η μνήμη τους».
Αμέσως μετά ακολούθησε η ομιλία του Δημάρχου Δράμας κ. Χρ. Μαμσάκου, ο οποίος ανέφερε τα εξής: «79 χρόνια μετά τη βουλγαρική θηριωδία καιτην εξέγερση των Δραμινών κατά των βουλγαρικών δυνάμεων κατοχής το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου του 1941, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να δώσουμε μια ηχηρή απάντηση. Απάντηση χρέους στην ιστορία, απάντηση χρέους στους ήρωές μας, που με θάρρος αντιστάθηκαν αντλώντας δύναμη από την Ορθοδοξία, μια διαχρονική απάντηση σε όλους εκείνους που προσπάθησαν να αλώσουν τα Ιερά και τα Όσια του γένους μας. Στον ιερό χώρο που βρισκόμαστε δοξάζεται και τιμάται το ανυπέρβλητο κάλλος των αρετών και των ιδανικών των Ελλήνων ηρώων μας και της χριστιανικής υπέρβασης του φόβου και του θανάτου των άοπλων και ανυπεράσπιστων κατοίκων της πόλης μας.
Βαθιά συγκινημένος και φορτισμένος καθώς σήμερα εδώ για ακόμη μια φορά με κατακλύζει το αίσθημα περηφάνιας που είμαι Έλληνας, περήφανος για τις ρίζες μου και τη στάση ζωής των προγόνων μας. Άλλωστε όλοι έχουμε μια σχέση- μια ιστορία που μας συνδέει προσωπικά με το παρελθόν της περιόδου.
Είναι μεγάλη τιμή για μένα να βρίσκομαι εδώ ανάμεσά σας και χάριν του θεσμικού μου αξιώματος να τιμώ μαζί μ’ εσάς, να προσεύχομαι μαζί μ’ εσάς και να ευχαριστώ μαζί μ’ εσάς αυτές τις ψυχές που ήταν αληθινά, καθημερινά υπαρκτά πρόσωπα τότε.
Κυρίες και Κύριοι,
Το δέντρο της Ελευθερίας ποτίστηκε πολλές φορές με αίμα από τον ελληνικό λαό κατά τη διάρκεια επαναστατικών κινημάτων κατά των ξένων πολιορκητών του. Σήμερα, 79 χρόνια μετά από την εξέγερση κατά της βουλγαρικής θηριωδίας τον Σεπτέμβριο του 1941, διαβάζοντας τις γραμμές της ιστορίας μας η καρδιά μας γονατίζει, το σώμα μας κυρτώνει σαν γέφυρα που συνδέει το παρελθόν με το σήμερα και η σταγόνα από το δάκρυ μας ποτίζει ακόμα και σήμερα το δέντρο της ελευθερίας μας.
Με αισθήματα θαυμασμού και ευγνωμοσύνης θυμόμαστε και τιμούμε όλους εκείνους, οι οποίοι με αυτοθυσία και δύναμη ψυχής έγραψαν με το αίμα τους τις σελίδες της ιστορίας μας. Στο σεντούκι του Ελληνικού Έθνους ο Ελληνικός λαός κρύβει ομολογουμένως χρυσές σελίδες ηρωισμού και δόξας στο όνομα της Ελευθερίας, της Θρησκείας και της Πατρίδας. Το αγωνίζεσθαι και θνήσκειν υπέρ φίλης Πατρίς. Η μεταγενέστερη στις νεότερες εποχές ανάγκη που εξέφρασε εκ νέου το ύψιστο ιδανικό με σύνθημα πατρίς θρησκεία ελευθερία. Ήταν η κινητήριος δύναμη του Έλληνα σε κάθε γωνιά της Ελλάδος και τούτο το ιδανικόμετουσιώθηκε σε βίωμα και πράξη, σε στάση ζωής για όλους τους Έλληνες.
Η ελευθερία είναι ύψιστο αγαθό και καθόλου αυτονόητο δοσμένο από τον Θεό προς τον άνθρωπο και διατηρείται με αγώνες, πίστη και θυσίες.
Ιστάμενος για λίγο εδώ ως προσκυνητής έναντι αυτής της ιστορικής μνήμης σκέπτομαι και εκμυστηρεύομαι ότι δεν υπάρχει λέξη που να χωράει τόσο πόνο, μίσος, οδύνη και ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας παρά μονάχα μια λέξη:ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ. Μια λέξη που εκφράζει τη μοίρα ανθρώπων σφραγισμένων με βασανιστήρια, εγκλεισμούς, ξεριζωμούς, στερήσεις, τραγωδίες, ορφάνια και θάνατο.
Σήμερα στην 79η επέτειο του ολοκαυτώματος όλοι εμείς με κάθε επισημότητα και σε ένα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα τελούμε μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες και θυμόμαστε και προσκυνούμε με δέος τους ήρωες νεκρούς μας. Ανακαλούμε στη μνήμη μας ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που συντελέστηκαν ποτέ σε βάρος της ίδιας της ζωής, της αθωότητας και της ελευθερίας. Η μνήμη αυτή δεν ανήκει μόνο σε όλους εμάς που βρισκόμαστε εδώ. Ανήκει σε όλα τα ελεύθερα πνεύματα του κόσμου, επειδή αυτός ο τόπος είναι τόπος καταδίκης κάθε μορφής φασισμού και ναζισμού. Είναι τεράστιας σημασίας παράγραφος στο ευαγγέλιο της ειρήνης, όπως ο λατρεμένος ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος το ονομάζει… Οι αμέτρητοι νεκροί αυτής της θηριωδίας, αλλά και άλλων μαρτυρικών πόλεων και χωριών στην Ελλάδα, δεν υπήρξαν απλά θύματα ενός ακόμη πολέμου, από τους πολλούς που γνώρισε η ανθρωπότητα ή των παράπλευρων απωλειών του πολέμου.
Υπήρξαν θύματα ενεργειών μαζικής εκκαθάρισης, αθώες ψυχές ενός προμελετημένου και καλά οργανωμένου εγκλήματος. Πραγματικά συλλογίζομαι πώς ένας άνθρωπος με ευαισθησίες, με κουλτούρα, με αισθήματα αναθρεμμένος και διαποτισμένος από το πνεύμα του χριστιανισμού και του διαφωτισμού μεταμορφώνεται και δύναται να διαπράξει τέτοια ειδεχθή εγκλήματα.
Ο δικός μας αγώνας σήμερα είναι να διατηρήσουμε αναλλοίωτη τη μνήμη μας ως εφαλτήριο για τους σύγχρονες αγώνες που καλούμαστε να δώσουμε για την αντιμετώπιση θεμάτων που ταλανίζουν τη χώρα μας, για την υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας και αξιοπρέπειας, για την αντίσταση απέναντι στον σύγχρονο πόλεμο της παγκοσμιοποίησης, των συμφερόντων και των κερδοσκόπων, για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που απαιτούνται έτσι ώστε οι νέοι μας να ζουν με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Από την μαρτυρική μας πόλη ας στείλουμε παντού σήμερα το μήνυμα για αντίσταση στη λήθη των καιρών.
Έχουμε χρέος να αγρυπνούμε, έχουμε χρέος να θυμόμαστε. Εμείς και ιδιαίτερα οι νέοι μας έχουμε χρέος να στεκόμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή μίσους, μισαλλοδοξίας, καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της βαρβαρότητας του πολέμου. Εμείς και ιδιαίτερα οι νέοι μας έχουμε χρέος 79 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και της κατοχής να κλείσουμε την πληγή, να μην σβήσουμε όμως ποτέ τη μνήμη των ολοκαυτωμάτων, των νεκρών ηρώων μας, αλλά και των αιτιών που προξένησαν εκείνη την καταστροφή.
Κυρίες και Κύριοι, συγγενείς των θυμάτων του ολοκαυτώματος της Δράμας οφείλουμε να είμαστε συνεπείς στη μεγάλη αυτή υπόθεση της μνήμης. Οι δικοί σας άνθρωποι, οι δικοί μας άνθρωποι, οι νεκροί μας είναι εδώ, παρόντες σ’ αυτή την πόλη που ατενίζει με αισιοδοξία και πίστη το μέλλον.Είναι εδώ, παρόντες σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο που κάποιες φορές δείχνει να θαμπώνεται από τις καινούριες προκλήσεις, μα πάντα ανασαίνει και ζει κάτω από τον προστατευτικό ίσκιο της ρίζας του, αντλώντας δύναμη για να συνεχίσει στο μέλλον.
Ελάχιστο χρέος μας προς αυτούς να τους τιμούμε και να τους θυμόμαστε πάντα και να βιώνουμε το συγκλονιστικό μήνυμα της θυσίας τους. Δόξα και τιμή στους ήρωές μας.
Σήμερα για ακόμη μια φορά δεσμευόμαστε να κληροδοτήσουμε στις νέες γενιές ζωντανή και αναλλοίωτη τη μνήμη και την ιστορική αλήθεια. Να συνεχίσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας τους ηθικούς θησαυρούς της κληρονομιάς του έθνους μας, διότι μόνο έτσι θα νοιώσουν και θα γνωρίσουν ακόμη καλύτερα το αγαθό της ελευθερίας από τη βουλιμία των κάθε λογής εχθρών και ας κρατήσουμε τις σημαίες μας ψηλά. Τιμή και Δόξα στους ήρωες που εκτελέστηκαν άδικα.
Αιωνία τους η μνήμη. Τους ευχαριστούμε».
