Του Παντελή Βαφειάδη, φοιτητή Α.Π.Θ.
Το φαινόμενο της οπαδικής βίας δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για την ελληνική κοινωνία. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως ο χουλιγκανισμός ανδρώθηκε και γιγαντώθηκε και με την ανοχή κοινωνίας και πολιτείας το φαινόμενο πήρε τέτοιες διαστάσεις που πλέον θυμίζει στυγνή εγκληματική οργάνωση. Έτσι η ανάγκη για την εξάλειψη του και την εξυγίανση του αθλητισμού είναι τουλάχιστον επιτακτική.
Αιτιογόνος παράγοντας αποτελεί η αδυναμία των φορέων αγωγής να μεταδώσουν εγκαίρως ανθρωπιστική παιδεία καλλιεργώντας τις έννοιες του αλληλοσεβασμού και του αλτρουισμού. Έτσι οι φίλαθλοι γίνονται έρμαια αντικοινωνικών συμπεριφορών οπαδισμού, χουλιγκανισμού και τυφλής βίας.
Καθοριστικός είναι όμως και ο ρόλος των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των αθλητικών εφημερίδων που πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια με αποτέλεσμα να προβάλλουν αρνητικά πρότυπα στους αναγνώστες. Ενισχύοντας έτσι τον φανατισμό, την επιθετικότητα και εντείνουν την πόλωση και το άκρατο μίσος.
Η επίδραση της οικονομικής κρίσης από την άλλη είναι αξιοσημείωτη. Οι καταπιεσμένοι οικονομικά αλλά και κοινωνικά οπαδοί αντιδρούν στην πίεση και στα κοινωνικοοικονομικά τους αδιέξοδα καταφεύγοντας σε παραβατικές συμπεριφορές. Έτσι καταρρέουν τα ηθικά πρότυπα των, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην διστάζουν να φτάσουν ακόμα και στο έγκλημα.
Θα αποτελούσε παράλειψη όμως να μην αναφερθώ και στην ανοχή που επέδειξαν κοινωνία και πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια που ουσιαστικά συγκάλυπταν και δρούσαν ως ηθικός αυτουργούς της βίας η οποία πλημμύριζε τα γήπεδα και τους συνδέσμους φιλάθλων ανα την Ελλάδα.
Για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου απαιτείται η συντονισμένη προσπάθεια προέδρων ομάδων, κοινωνίας και πολιτείας. Πιο συγκεκριμένα οι φορείς αγωγής οφείλουν να μεταλαμπαδεύουν τις κατάλληλες ηθικές αξίες ώστε οι φίλαθλοι να δύνανται να προβάλλουν ισχυρή αντίσταση απέναντι σε τέτοια νοσηρά φαινόμενα.
Από την άλλη, η ευθύνη των ΜΜΕ είναι τεράστια καθώς έχουν χρέος να προβάλλουν υγιή πρότυπα βασισμένα στις αρχές της ευγενούς άμιλλας, της κοινής αγάπης για το άθλημα χωρίς να μετατρέπουν τους φιλάθλους σε «τυφλούς» οπαδούς προκειμένου να αυξήσουν τις πωλήσεις τους αλλά και τις πωλήσεις των εισιτηρίων.
Τέλος, οι αθλητικές ακαδημίες εκτός από την στυγνή εκγύμναση και εκμάθηση του αθλήματος οφείλουν να λειτουργήσουν ηθικοπλαστικά δείχνοντας στους νεαρούς αθλητές την αξία του εύ αθλήν και του σεβασμού του αντιπάλου.
Συνοψίζοντας, όλοι μας θα πρέπει να επιδείξουμε μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα ώστε να διαφυλάξουμε τον υγιή αθλητισμό και να μην θρηνήσουμε αλλά θύματα.
Το παρόν άρθρο το οποίο επιμελήθηκε ο κύριος Παντελεήμων Βαφειάδης ,θεωρώ ότι αποτελεί μια τετριμμένη αντιμετώπιση της παρούσας κατάστασης ,χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να μην αποδέχομαι την ουσία του κειμένου .Συγκεκριμένα θα επικεντρωθώ στις διαδικαστικές παραλήψεις του κυρίου Βαφειάδη .Αρχικά, “ο αρθρογράφος ” εμμένει στην υπερανάλυση της παρούσας κατάστασης που επικρατεί στον χώρο του ποδοσφαίρου ,και γενικότερα του αθλητισμού ,χωρίς όμως να προτείνει κάποια ουσιαστικά και καίρια μέτρα για την αντιμετώπιση και την ίαση της κατάστασης αυτής ,γεγονός που αποδεικνύει ότι το παρόν άρθρο γράφτηκε αποκλειστικά για κατανάλωση .Επιπλέον η πρόταξη γενικόλογων εννοιών με μεγάλο συναισθηματικό και σημασιολογικό φορτίο (π.χ παιδεία) δεν αποτελεί την λύση του προβλήματος αλλά ένα ευχολόγιο κοινής πρόσβασης ,δημιουργώντας τοιουτοτρόπως κούφιες και ξύλινες δηλώσεις χωρίς ουσία και αντίκτυπο .Αντιθέτως η πραγματική λύση στο πρόβλημα της βίας και δη της αθλητικής, είναι η λήψη αμέσων μέτρων από την πολιτεία προς αποφυγήν παρόμοιων τραγικών και αδίκων εγκλημάτων.
Εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση μου στην οικογένεια και τους οικείους του Άλκη Καμπανού και εύχομαι να μην ξανά ύπαρξη βία στους χώρους του αθλητισμού όπου αναπτύσσεται το πνεύμα και ο άνθρωπος.
Μια ευγενική και καλοπροαίρετη κριτική (επί του άρθρου ) προς βελτίωση.
Με εκτίμηση Αθανάσιος Παπαδημητρίου, φοιτητής Ιατρικής ΑΠΘ.