Της Νόρας Κωνσταντινίδου
Β’ ΜΕΡΟΣ
Με την αποδημία της Αμαλίας Μεγαπάνου εις Κύριον οι βιογραφίες που εκθειάζουν το πέρασμά της από τη ζωή πληθαίνουν. Σχεδόν όλες οι δημοσιευμένες αναφορές της αποδίδουν το τελευταίο αντίο, χωρίς να παραλείπουν επιγραμματικά να κάνουν τη σχετική μνεία στα προσωπικά της δεδομένα, όπως: «Έφυγε από τη ζωή η πρώην σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και συγγραφέας», «Μια Κυρία με ευγένεια καταγωγής». Παράλληλα, πολυπληθέστεροι υπήρξαν και οι μεστοί χαρακτηρισμοί: «Δεν επιθυμούσε τα αξιώματα, ούτε την κοινωνική προβολή». Κι ακόμη: «Η λεπταισθησία ανέβλυζε από μέσα της». Ακολουθώντας κυρίως τον ένστικτό της, συμπληρώνω. Ωστόσο, την καταλυτική άποψή της για την πίστη της ως χριστιανή έχει διατυπώσει στην αρθρογραφία της αρμόδια κι επώνυμη δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Το Βήμα»: «Είχε άλλωστε βαθειά πίστη» έγραψε λακωνικά. Διαβάζεται και προκαλεί όλους εμάς για ένα συμπέρασμα επιβεβαιωτικό αλήθειας.
Η βαθειά πίστη της αλλεπάλληλα βρήκε το αποτύπωμά της στα γραπτά της. Με αυτή οδηγό συνέδεσε μεγάλο μέρος της συγγραφικής της δυνατότητας προς πολλές κατευθύνσεις, όπως με τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, την έλευση του Αποστόλου Παύλου στη Μακεδονία, τη βάπτιση της Αγίας Λυδίας στην Ελλάδα και σε επέκταση της πρώτης χριστιανής στη γηραιά Ευρώπη.
Επιβεβαιωμένη είναι πλέον η τροχιά του χρόνου που γυρίζοντας νύχτα μέρα φέρνει τα πάνω κάτω και αντίστροφα. Επομένως, τύχη αγαθή με οδήγησε επαναληπτικά στους Φιλίππους. Μου άρεσε ο χώρος που μύριζε Ελλάδα και θύμιζε ιστορίες που οδηγούσαν στις πρώτες ρίζες της χριστιανοσύνης μας. Στα χρόνια της νιότης μας οργανωμένα οδηγούσαμε τα μέλη από τους Συλλόγους μας και τους φίλους μας στους Φιλίππους για επιτόπια πατριδογνωσία. Το αποτέλεσμα ένας εθισμός ως νοσταλγικό σπρώξιμο να με οδηγεί στους συνεδριακούς χώρους με κεντρικό θέμα τους Φιλίππους και σε επέκταση στο νέο ιδρυμένο Βαφτιστήρι. Σε μια από τις οργανωμένες συνεδριακές συναντήσεις με πρωτοβουλία, όσο ζούσε, του Μητροπολίτη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, κυρού σήμερα Προκοπίου, έτυχε να συμμετάσχει στην ημερίδα που προγραμματίσθηκε η φίλη και Δημοσιογράφος Μαρία Καραβία. Στις εισηγήσεις των ομιλητών πολλά ειπώθηκαν και η απορία που προέκυψε, συνέκλινε στο κατά πόσο τα υαλογραφήματα (βιτρώ) ανήκουν στα ιερά κοσμήματα και στα καλλωπίσματα της τέχνης στις Ορθόδοξες εκκλησίες. Προέκυψε μεγάλο θέμα και ύστερα από απλά επιχειρήματα η κυρία Μερόπη Πρέκα, επίσημη δημιουργός υαλογραφημάτων, έπεισε το ακροατήριο με καίριες επεξηγήσεις. Τα χειροκροτήματα που μεσολάβησαν έκλεισαν την παρένθεση.
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι οι υπέρμαχοι των βιτρώ των υαλογραφημάτων στην αρχιτεκτονικά δομημένη σύγχρονη εκκλησία στους Φιλίππους. Μαζί με ένα περίτεχνο Βαφτιστήρι με μαρμάρινη, τεράστια κολυμπήθρα τέθηκε σε λειτουργία μετά τα εγκαίνια που προηγήθηκαν ο ναός, στον οποίο βαπτίζονται συνέχεια (ιδίως τους θερινούς μήνες) οι κατηχούμενοι. Μπροστά από την είσοδο του Βαφτιστηρίου νυχτοήμερα ρέει ο Ζυγάκτης ποταμός, οι πηγές του οποίου βρίσκονται στον Νομό Δράμας.
Η χρονική συνάφεια της Αμαλίας Μεγαπάνου με τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων δεν είναι σαφέστερα γνωστή. Το γεγονός πως υπάρχουν παραθυράκια μερικώς ανοιχτά στη γνώση διαβάζονται στα υαλογραφήματα του Βαπτιστηρίου. Σε δυο από αυτά μας οδήγησε ο παπαδάσκαλος, συνάδελφος και φίλος. Χρόνια αρκετά λειτουργεί μόνιμα στο Βαφτιστήρι. Άσπρισαν τα μαλλιά του. Νοικοκύρης καλός και συλλέκτης μοναδικός έχει τον τρόπο του να φανεί χρήσιμος. Μας έδειξε το βιτρώ με την εικόνα του ευαγγελιστή Ματθαίου στο οποίο διαβάσαμε έκπληκτοι τη σημαδιακή πληροφορία:
ΔΕΗΣΙΣ
ΑΜΑΛΙΑΣ & ΝΩΝΤΑ
ΜΕΓΑΠΑΝΟΥ
1984
Η χρονολογία 1984 βρίσκεται πλησιέστερα προς το 1985. Αυτό σημαίνει πως η δέηση που απευθύνει αντάμα το ζευγάρι (η Αμαλία και ο Νώντας) αποτελεί ευχαριστήριο για το επιτελούμενο ευχής έργο που πραγματοποιήθηκε, σχετικό με το γράψιμο του βιβλίου με τον τίτλο, ΚΑΛΛΙΣΤΗ. Συγγραφέας: ΑΜΑΛΙΑ ΜΕΓΑΠΑΝΟΥ.
Με το όνομα ΚΑΛΛΊΣΤΗ αναφέρεται στην Αγία Λυδία και ανοίγει ορίζοντες. Με την Αγία Λυδία κλείνει στα 91 της χρόνια τον συγγραφικό κύκλο της ζωής της.
