Ζωντανεύουν και πάλι οι μνήμες του μαύρου Σεπτέμβρη του Ελληνισμού! Μνήμες των αγρίως σφαγιασθέντων της Σμύρνης του 1922, των αθώων της Ανατ. Μακεδονίας – Θράκη του 1941, των τραγικών θυμάτων της Κωνσταντινούπολης του 1955!
Χρέος της γενιάς μας είναι να ανάβουμε κερί για να φωτίζουμε τις ψυχές τους και να διαλύουμε τα σκοτάδια της λησμονιάς. Να καλλιεργούμε την εθνική αυτογνωσία, την πατριωτική μας συνείδηση. Να ξεδιψάμε από τα δροσερά νάματα της ιστορίας, να εντρυφούμε στις σελίδες της και να διδάσκουμε στους νεότερους τα γεγονότα που σημάδεψαν το πρόσφατο παρελθόν του λαού μας. Αυτά που σηματοδοτούν το μέλλον του διατηρώντας στη συλλογική μας μνήμη ακοίμητο το καντήλι της προσφοράς των αγώνων του έθνους μας ενάντια στη μισαλλοδοξία, της προσφοράς των Ελλήνων στην έννοια του ανθρωπισμού. Χρέος όμως είναι και των ιστορικών να ανοίξουν, να διεισδύσουν και να καταγράψουν την αλήθεια των δραματικών γεγονότων, όσο βαθιά κι αν είναι αυτή κρυμμένη στα αρχεία κομματικών σχηματισμών ή και ξένων πρεσβειών που έπαιξαν ρόλο στον σχεδιασμό, την οργάνωση και την εξέλιξή τους. Να προχωρήσουν στην καταγραφή των ληστρικών ενεργειών των δυνάμεων της Κατοχής, να αναζητηθούν όλα εκείνα τα πολιτιστικά κειμήλια που έχουν κατά καιρούς κλαπεί ώστε να ζητηθεί, να απαιτηθεί επίσημα από την Πολιτεία η επιστροφή τους για να εμφυσήσουμε στη νέα γενιά την αγάπη για την Πατρίδα και την προστασία της στο διηνεκές, μέσα από την ανάδειξη και στους γείτονές μας την αδήριτη ανάγκη συνύπαρξης και διαρκούς φιλίας των λαών μας με την αποφυγή σφαλμάτων του παρελθόντος!
Οι Θερμοπύλες πάντοτε ήταν στενές!
Αιωνία η μνήμη των θυμάτων του Σεπτεμβρίου!