Κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της σχολικής περιόδου εκατομμύρια μαθητές σε όλο τον κόσμο και οι γονείς τους μετακινούνται από το σπίτι στο σχολείο το πρωί και επιστρέφουν το μεσημέρι, το απόγευμα. Πολλοί μαθητές που ζουν κοντά στο σχολείο περπατούν, ενώ αυτοί που κατοικούν μακριά από αυτό μεταφέρονται κυρίως με λεωφορείο, αυτοκίνητο, ποδήλατο. 
Οι μετακινήσεις αυτές επηρεάζουν τη μορφή της κυκλοφορίας στους γύρω από το σχολείο δρόμους, αλλά και στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της πόλης. Επιπλέον τις πρωινές, αλλά και μεσημβρινές ώρες αιχμής προκαλούν τοπική κυκλοφοριακή συμφόρηση στις περιοχές των σχολείων και συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στους υψηλούς κυκλοφοριακούς φόρτους. Όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να μετακινούνται προς από το σχολείο με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια. Θέλουν ασφαλείς και ελκυστικούς δρόμους που να προσφέρονται για περπάτημα, ποδηλασία -όπου απόσταση από το σχολείο είναι μεγάλη- υψηλής ποιότητας και συχνότητας αστικές συγκοινωνίες. Οι γονείς εκτός της πιθανότητας πρόκλησης οδικών ατυχημάτων στην οποία κινδυνεύουν να εμπλακούν τα παιδιά τους, ανησυχούν παράλληλα και για άλλους κινδύνους οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και σωματικές βλάβες σε αυτά. Παράλληλα, πολλοί μαθητές θέλουν να μετακινούνται ανεξάρτητα σε δρόμους καλοδιατηρημένους, με καλοσχεδιασμένα και συντηρημένα πεζοδρόμια και σωστά σχεδιασμένες και ασφαλείς διαβάσεις με άνετα, ασφαλή και καθαρά μέσα μεταφοράς. Τα τελευταία χρόνια αριθμός των οχημάτων, αλλά και δείκτης ιδιοκτησίας Ι.Χ. που κυκλοφορούν στους δρόμους έχει αυξηθεί, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το επίπεδο κινδύνου για τους πεζούς, ιδιαίτερα τους μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Έτσι, συχνά στις 8:00 το πρωί οι δρόμοι γύρω από τα σχολεία είναι γεμάτοι αυτοκίνητα με γονείς που μεταφέρουν τα παιδιά τους σε αυτά. Η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη όχι μόνο γιατί δημιουργείται κυκλοφοριακή συμφόρηση στους γύρω δρόμους, αλλά και γιατί είναι επικίνδυνο για τα παιδιά να κυκλοφορούν ανάμεσα στα οχήματα.
Η σχεδίαση μιας σωστής και ασφαλούς σχολικής διαδρομής πεζών μαθητών έχει αρκετά 
οφέλη για τους ίδιους αλλά και τη κοινωνία ευρύτερα, όπως είναι τα ακόλουθα:
(1) Βελτίωση της οδικής ασφάλειας των πεζών μαθητών στις καθημερινές τους μετακινήσεις από το σπίτι στο σχολείο και αντίστροφα.
(2) Βελτίωση της οδικής ασφάλειας των πολιτών ανεξαρτήτου ηλικίας, οι οποίοι χρησιμοποιούν καθημερινά τη συγκεκριμένη διαδρομή ένα τμήμα της για τις μετακινήσεις τους όλο το 24-ωρο και απολαμβάνουν το υψηλότερο επίπεδο οδικής ασφάλειας το οποίο τους παρέχει.
(3) Μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης στους δρόμους γύρω από τα σχολεία, αλλά και εν γένει στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της πόλης. Οι μαθητές κινούνται πλέον κυρίως πεζοί, ώστε να περιορίζεται στο ελάχιστο αριθμός αυτών οι οποίοι μεταφέρονται στο σχολείο από τους γονείς τους με τη χρήση του Ι.Χ. οχήματος των.
(4) Μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ηχορύπανσης λόγω της ελάττωσης της χρήσης του αυτοκινήτου και αύξησης της πεζής κίνησης στις καθημερινές μετακινήσεις με σκοπό τη μεταφορά των μαθητών από το σπίτι στο σχολείο.
(5) Καλύτερη προσαρμογή των παιδιών στο οδικό περιβάλλον και βελτίωση της υπευθυνότητας των, καθώς έρχονται σε άμεση επαφή με τη κυκλοφορία των οχημάτων στους δρόμους, μαθαίνοντας έτσι να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες.
(6) Βελτίωση της φυσικής κατάστασης και υγείας των παιδιών, επειδή θα περπατάνε περισσότερο καθημερινά για τη κάλυψη της απόστασης από το σπίτι στο σχολείο.
(7) Βελτίωση της όψης της πόλης στα συγκεκριμένα οδικά τμήματα, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών
Ο σχεδιασμός και διόρθωση των σχολικών περιοχών για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας των πεζών περιλαμβάνει κάποια μέτρα όπως περιγράφονται παρακάτω.
(1) Οι περιβάλλοντες το σχολείο δρόμοι θα πρέπει να διαθέτουν πεζοδρόμια και ποδηλατοδρόμους οι οποίοι και θα συνδέουν το σχολείο με τις περιβάλλουσες γειτονιές. (2) Το σχολείο ως κτιριακό συγκρότημα πρέπει να είναι προσβάσιμο στους πεζούς με εισόδους/ εξόδους από όλες τις πλευρές.
(3) Οι στάσεις των λεωφορείων θα πρέπει να διαχωρίζονται από τους χώρους στάθμευσης των αυτοκινήτων του σχολικού συγκροτήματος, ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα σημεία εμπλοκής τους μεταξύ τους, αλλά και με τους πεζούς.
(4) Τα λεωφορεία , τα αυτοκίνητα, τα ποδήλατα και οι πεζοί πρέπει να διαχωρίζονται μεταξύ τους και να κινούνται σε απόλυτα εξασφαλισμένες για το κάθε μέσο διαδρομές.
(5) Οι διαδρομές των πεζών είναι ξεκάθαρα οριοθετημένες και ξεχωρισμένες από τα άλλα μέσα μεταφοράς μέσω της χρήσης ειδικής διαγράμμισης, χρωματιστών όχι πεζοδρομίων, κατακόρυφης και οριζόντιας σήμανσης, καθώς και άλλων μεθόδων.
(6) Οι χώροι στάθμευσης θα ελαχιστοποιούνται. Οι πολίτες πρέπει να ενθαρρύνονται ώστε να μετακινούνται πεζοί από και προς το σχολείο.
(7) Οι πεζοί θα κατευθύνονται σε ασφαλείς γι’ αυτούς διαβάσεις (σηματοδοτημένες μη), μέσω κατάλληλης σήμανσης, διαγράμμισης, ακόμα και χρήσης εμποδίων όπως φράκτες και προστατευτικά κάγκελα.
(8) Μέτρα ήπιας κυκλοφορίας χρησιμοποιούνται για να μειωθεί η ταχύτητα των οχημάτων κοντά στις διαβάσεις των πεζών.
(9) Οπτικά εμπόδια πρέπει να απομακρύνονται, ώστε να υπάρχει ξεκάθαρη ορατότητα μεταξύ πεζών και οχημάτω.