Δικαιώθηκαν και τελικώς έλαβαν, πριν από 15 περίπου ημέρες, το πρώτο μέρος της αποζημίωσης απόλυσης τους, μετά από μια προσπάθεια 17 ολόκληρων χρόνων, που ξεκίνησε περίπου το 2002, οι 223 πρώην εργαζόμενοι της ΣΟΦΤΕΞ στην Δράμα.
Πρόκειται για οφειλή της τότε επιχείρησης προς τους απολυόμενους που τελικώς μετά απο αρκετά χρόνια καταβάλλεται τμηματικά από το ελληνικό Δημόσιο το οποίο είχε αναλάβει και τα βάρη της εταιρείας μετά το κλείσιμό της.
Οι 223 πρώην εργαζόμενοι στην εταιρεία έλαβαν από 13000 έως 15000 ευρώ έκαστος, ενώ θα ακολουθήσει και δεύτερη καταβολή με τα διπλάσια ποσά για κάθε πρώην εργαζόμενο. Παράλληλα πληρώθηκαν και τα ποσά των ενσήμων που δεν είχαν καταβληθεί για έναν συγκεκριμένο αριθμό από αυτούς, οι οποίοι δεν μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν εξ αιτίας αυτής της εκκρεμότητας.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στο διάστημα που μεσολάβησε από το 2002 και έπειτα, οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε μηνύσεις εναντίον της εταιρείας και του ελληνικού Δημοσίου (το τελευταίο είχε αναλάβει τις υποχρεώσεις της εταιρείας που έκλεισε) προκειμένου να λάβουν τα χρήματα που δικαιούνταν. Οι πρώην εργαζόμενοι δικαιώθηκαν σε μια σειρά από δικαστήρια στα οποία είχαν προσφύγει, μεταξύ αυτών ο Άρειος Πάγος και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Παρόλα αυτά το Δημόσιο δεν κατάβαλλε μέχρι πρόσφατα τις οικονομικές του υποχρεώσεις προς αυτούς.
Όπως είπε ο πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Δράμας και πρώην εργαζόμενος της ΣΟΦΤΕΞ κ. Χρήστος Βασιλειάδης, το θέμα της εξόφλησης των υποχρεώσεων του κράτους προς τους ίδιους άρχισε να επιλύεται πρόσφατα χάρη στις πιέσεις του κυβερνητικού βουλευτή. Όπως έγινε γνωστό από την πλευρά των πρώην εργαζομένων, το θέμα της καταβολής των οφειλομένων, παρουσίασε εμπλοκή όταν ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών κ. Χουλιαράκης ζήτησε να προχωρήσει η εξόφληση της οφειλής των πρώην εργαζομένων. Τότε όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, από την πλευρά του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να ληφθεί φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα από την ΣΟΦΤΕΞ, κάτι το οποίο ήταν προφανώς αδύνατον να συμβεί.
Η εμπλοκή αυτή κράτησε για περίπου 1,5 χρόνο οπότε και όπως έγινε γνωστό απο την πλευρά των εργαζομένων, άρχισαν συνεχείς παρεμβάσεις του βουλευτή προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών και προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Τσακαλώτο προκειμένου το θέμα να λυθεί καθώς μετά από μακρόχρονη δικαστική περιπέτεια και ενώ οι πρώην εργαζόμενοι είχαν δικαιωθεί νομικά αδίκως δεν ελάμβαναν τα ποσά που δικαιούνταν. Η πίεση αυτή απέδωσε καρπούς και λύθηκε με νομοθετική ρύθμιση μέσω πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών το οποίο κατατέθηκε πριν από 3 μήνες περίπου.
Η νομοθετική ρύθμιση όριζε ότι για τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις υπέρ των εργαζομένων, εάν το ελληνικό Δημόσιο έχει αναλάβει σχετικές υποχρεώσεις, δεν απαιτείται ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα από την εταιρεία που έχει κλείσει. Με τον τρόπο αυτό η διαδικασία ξεμπλόκαρε με αποτέλεσμα πριν από περίπου 15 ημέρες, οι 223 πρώην εργαζόμενοι να λάβουν μέρος της αποζημίωσης απόλυσης, ενώ όπως προαναφέρθηκε θα λάβουν και το υπόλοιπο ποσό (περίπου διπλάσιο του σημερινού) από αυτό που δικαιούνται, με την διαδικασία που θα ακολουθήσει στην συνέχεια…