Η συλλογή αφηγημάτων «Ανελκυστήρας – Αληθινές ιστορίες για τις δυνάμεις που απορείς κι εσύ πού τις βρήκες ή πού τις έχασες» της Μαρίας Καμπάνταη παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δράμας

0
3270

Η συλλογή αφηγημάτων με τίτλο «Ανελκυστήρας – Αληθινές ιστορίες για τις δυνάμεις που απορείς κι εσύ πού τις βρήκες ή πού τις έχασες» της ψυχολόγου και συγγραφέα Μαρίας Καμπάνταη (εκδόσεις Αρμός, 2021) παρουσιάστηκε το απόγευμα της Πέμπτης 16 Σεπτεμβρίου στον εξωτερικό χώρο του καφενείου «Ελευθερία» στα «Αίθρια Λογοτεχνικά Απογεύματα» του 44ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.
Η κα Καμπάνταη αποκάλυψε πως η συγγραφή ήταν ένα παιδικό της όνειρο και τα επαγγελματικά της βιώματα την βοήθησαν ιδιαίτερα, καθώς η καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους της έδωσαν το έναυσμα για να το πραγματοποιήσει. «Η ζωή είναι σαν ταινία μικρού μήκους» είπε η κα Καμπάνταη (σ.σ. τίτλος κεφαλαίου που περιέχεται στο βιβλίο). «Είναι μικρή σε διάρκεια, γεμάτη από μεστά νοήματα με κοντινά και μακρινά πλάνα, με εξωτερικά και εσωτερικά γυρίσματα -ανάλογα με το μπάτζετ της παραγωγής…».
Μιλώντας για το βιβλίο της Μαρίας Καμπάνταη και την ίδια τη συγγραφέα η υπεύθυνη του προγράμματος λογοτεχνικών εκδηλώσεων, κ. Μπανά, παρατήρησε πως το βιβλίο της κα. Καμπάνταη είναι το πρώτο συγγραφικό της έργο. «Σε αυτές τις περιπτώσεις συμβαίνουν δυο τινά: ή είσαι επιεικής ή διαβάζεις με επιφύλαξη ως φοβία για να αντιμετωπίσεις την απόλυτη μπαναλιτέ» σημείωσε και συνέχισε λέγοντας πως «δύο στα δύο διαψεύστηκα. Είναι ένα έργο που ισορροπεί επιτυχώς μεταξύ της λογοτεχνικής αφήγησης, της μαρτυρίας και του εγχειριδίου ψυχολογίας. Περιέχει αληθινές, σύντομες ιστορίες σε 10 κεφάλαια – θεματικές ενότητες στις οποίες έχουν ενταχθεί 42 αφηγήματα που καλύπτουν όλο το φάσμα των κοινωνικών καταστάσεων».
Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο που ανέγνωσε η κα Καμπάνταη:
«Νιόπαντροι. Λίγα, τα περισσότερα γυάλινα και ίσως τα περισσότερα δανεικά και αγύριστα από τα delivery των πεθερικών ένθεν και ένθεν. Η ζωή χωράει sex, όχι τάπερ («και το αλουμινόχαρτο μια χαρά είναι!», σχολιάζει η νιόπαντρη κόρη στη μάνα της).
Δέκα χρόνια γάμου και παιδιά: Περισσότερα τώρα, παιχνιδιάρικα, από ονομαστές εταιρίες, πρέσβεις συνταγών μαγειρικής από φίλη σε φίλη, αγορασμένα από μαζώξεις marketingγνωστής εταιρείας σε φιλικό σπίτι (A, και μην τυχόν και ξεχαστούν και πουθενά!). Και οι ταπεροσυναθροίσεις αυτές ολόκληρα κοινωνικά γεγονότα είναι, αφού η διοργανώτρια οικοδέσποινα μέρες σκέφτεται το μενού της απογευματινής μάζωξης και την εντύπωση που θα κάνει….
….Πενήντα χρόνια γάμου: Τα τάπερ με τα οποία έπαιζε κάποτε η εγγονή, όταν πρωτοδοκίμαζε στα ψέματα το ρόλο της υποψήφιας του masterchef, περιέχουν τώρα την πιτούλα της γιαγιάς που της παρήγγειλε, πριν έρθει από την πόλη που σπουδάζει καθηγήτρια. «Μη με ξεχνάς! Να ‘ρχεσαι κάπου-κάπου να με βλέπεις! Το άτιμο το πλαστικό το τάπερ έμεινε ίδιο. Εγώ σκέβρωσα και ου γαρ μόνον ήρθε..! Χαλάλι όμως ο κόπος για την τυροπιτούλα που αγαπούσες πάντα!».

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!