Υπάρχει μια εσωτερική αναζήτηση του ανθρώπου για το καλλίτερο. Για μια καλλίτερη ζωή. Ο καθένας αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο, πως θα το πετύχει αυτό. Επενδύουν πολλοί στην πολιτική. Όμως το αποτέλεσμα της διακυβέρνησης στον πλανήτη, είναι απογοητευτικό.
Οι διάφορες μορφές διακυβέρνησης δεν κατόρθωσαν να εξουδετερώσουν τη φτώχεια των λαών.
Έτσι υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε μέσα στη χλιδή και άνθρωποι που προσπαθούν να αποκτήσουν τα καθημερινά. Αλήθεια πως είναι δυνατόν μια γνήσια εξουσία, ένα ανθρώπινο σύστημα διακυβέρνησης να επιτρέπει και να ενισχύει τη δημιουργία μιας κοινωνίας ανισοτήτων; Πως είναι δυνατόν άλλοι να ζούνε μέσα στον πλούτο και άλλοι να μην μπορούν να απολαύσουν στοιχειώδη αγαθά. Και όμως. Δεν κάθησε ποτέ κάποιο σύστημα διακυβέρνησης όχι μόνο να κοστολογήσει τις ανθρώπινες ανάγκες, αλλά και να επιβάλει πολιτικές για την ικανοποίησή τους. Φτάσαμε σε ένα σημείο, η ανθρωπότητα να χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα. Μια νέα αναδιανομή αγαθών και υπηρεσιών. Πρέπει να σκέφτονται πολύ πριν κατέβουν στην πολιτική οι πολιτικοί μας. Αν δεν μπορείς να εφαρμόσεις πολιτικές η αν δεν είσαι έτοιμος να συγκρουστείς για να εξουδετερώσεις τη φτώχεια τότε δεν αξίζει να είσαι στην πολιτική.
Οχυρώνονται πίσω από ιδεολογίες η ιδεολογήματα και εξαπατούν τους λαούς πως δήθεν θα φέρουν ευτυχία και ευημερία. Και αντί για αυτό καταδυναστεύουν τους λαούς.
Δεν μπορεί στη σημερινή εποχή βασικά αγαθά απαραίτητα για τη ζωή να κοστίζουν στον πολίτη. Το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, η υγεία και η παιδεία είναι ανάγκη να δίνονται δωρεάν στους πολίτες. Δεν μπορεί στη σημερινή εποχή μια εξουσία να επιτρέπει να κόβουν το νερό και το ρεύμα στα σπίτια των ανθρώπων.
Τα κοινωνικά αγαθά είναι κατάκτηση των ανθρώπων και των κοινωνιών τους, δεν είναι αντικείμενα πολιτικής εκμετάλλευσης η οικονομικής εξουσίας σε βάρος των λαών. Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα με πετρέλαια, με πολύτιμα ορυκτά και πολλές πλουτοπαραγωγικές πηγές οι λαοί τους να δυστυχούν.
Αν ο πλούτος από την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών δεν επιστρέφει στους πολίτες, τότε οι εξουσίες ικανοποιούν τους λίγους και όχι τους πολλούς. Έτσι αρχίζουν και επαναστατούν οι λαοί.
Η οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανισότητα είναι τα βασικά κίνητρα που οδηγούν σε αμφισβήτηση της εξουσίας με όλα τα επακόλουθα. Δεν υποστηρίζω ισοπέδωση.
Όμως αυτή η απάνθρωπη και αντικοινωνική κατάσταση των ανισοτήτων δεν μπορεί να συνεχίζεται.
Οι φωτισμένοι ηγέτες πρέπει να πάρουν τις τύχες της ανθρωπότητας στα χέρια τους και να εξασφαλίσουν ένα ανθρώπινο βιωτικό επίπεδο για όλους.
Η γλώσσα των αριθμών και της στατιστικής είναι ώρα να αντικατασταθεί από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικών παρεμβάσεων από το οποίο ο πολίτης θα δει να βελτιώνεται σύντομα η ζωή του.
Οι εξουσίες να δουν τους πολίτες ως ανθρώπους με ανάγκες υλικές αλλά και πνευματικές και εκεί πάνω να χαράξουν τις πολιτικές τους.
Οι κοινωνίες των αντιθέσεων
Του Μαργαρίτη Τζίμα, καθηγητή